Δεν χρειάζονται οι δημοσκοπήσεις, για να επιβεβαιώσουν το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην κυβέρνηση και την νέα γενιά. Ένα χάσμα το οποίο καθημερινά βαθαίνει και το οποίο αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στις επόμενες εκλογές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκρυψε την αγωνιά του γι’ αυτό το θέμα στην συζήτηση που έγινε στην Βουλή καθώς για ένα ολόκληρο τέταρτο απευθυνόταν στη νέα γενιά και στους ανθρώπους που παρακολουθούν την επικαιρότητα με βάση τα θέματα που προβάλλονται στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Αλλά ακόμα και αυτή την αναφορά την έκανε με λάθος τρόπο. Με το δάκτυλο σηκωμένο απέναντι στους νέους, αφού τους προέτρεψε να προσέχουν τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο χωρίς την παραμικρή ενσυναίσθηση για το πώς σκέπτεται και λειτουργεί η νέα γενιά σήμερα. Χωρίς ούτε μια στιγμή να αφουγκραστεί την αγωνία, τους φόβους και τους προβληματισμούς της για το αύριο. Την επιθυμία της να εκφράσει την οργή της για όλα αυτά που συμβαίνουν και σημαδεύουν την ζωή της.
Η κυβέρνηση μοιάζει να είναι μια γερασμένη κυβέρνηση – με αναχρονιστικές αντιλήψεις και αυταρχικές απόψεις – αφού ούτε οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη εμφανίζονται να αντιλαμβάνονται τι θέλουν οι νέοι, πως λειτουργούν και πως βλέπουν το μέλλον τους.
Γιατί άμα καταλάβαιναν έστω και λίγο τι γίνεται γύρω τους θα έβλεπαν ότι οι νέοι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι τους σερβίρουν τα συστημικά ΜΜΕ ή η κυβέρνηση αλλά αντίθετα ψάχνει να βρει την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα και τους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν.
Έτσι λειτουργούσε πάντα η νέα γενιά και συνεχίσει να το κάνει και σήμερα. Ίσως σήμερα με μεγαλύτερη ωριμότητα και σκεπτικισμό εξ αιτίας της καραντίνας. Το γεγονός ότι η ζωή των νέων ανθρώπων σταμάτησε βίαια να κυλά, ότι πολλοί βρέθηκαν και πάλι στο πατρικό τους σπίτι χωρίς δουλεία ή ακόμα με 540 ευρώ το μήνα προφανώς δεν λέει τίποτα στα κυβερνητικά στελέχη τα οποία συνεχίζουν να αναμασούν ένα αφήγημα που δεν αφορά κανένα. Ότι η κυβέρνηση τα έχει πάει πολύ καλά στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Όσοι νέοι σήμερα διαμαρτύρονται δεν είναι απαραίτητα ενταγμένοι σε κάποιο κόμμα ή ακολουθούν μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Είναι η κυβέρνηση που τους σπρώχνει να βρουν μια κομματική στέγη και μια φωνή που να τους εκφράζει, καθώς αντιστέκονται στο αφήγημα της. Και έτσι όπως πάει το πράγμα το σίγουρο είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου θα βρεθεί σύντομα απέναντι σε ένα νέο κίνημα που δεν θα μπορεί να το ελέγξει. Και να το σταματήσει…
