Γιος του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη, ενός ιερωμένου με ουσιαστική συνείδηση του ρόλου του στην κοινωνία, ο Κλήμης Πυρουνάκης έκανε το αληθινό περιεχόμενο του χριστιανισμού, την αγάπη, πράξη, παλεύοντας με όπλο την παιδεία, να διαπλάσει τον άνθρωπο. Κι όχι μόνο εκείνον που εύκολα διαπλάθεται, αλλά κι εκείνον που τα μονοπάτια της ζωής και οι επιλογές του τον οδήγησαν στη φυλακή. Κι αυτό υπήρξε η μεγαλύτερη τιμή γι’ αυτόν, τον μαχόμενο δάσκαλο.
Με λόγο απλό και διαυγή, ο Κλήμης Πυρουνάκης στο video που ακολουθεί μιλά για το ξεκίνημα του ταξιδιού του στο μαγικό χώρο της παιδείας, που τον οδήγησε από τα πιο απλά στα δυσκολότερα και σημαντικότερα, στη μεταστροφή της ανθρώπινης φύσης ακυρώνοντας το γνωστό “πονηράν φύσιν μεταβαλείν ου ράδιον”.
Ξεκινώντας από το Καπαρέλι της Βοιωτίας, ως Θεολόγος και Διευθυντής του σχολείου, δημιουργεί κυριολεκτικά μια κυψέλη γνώσης και δημιουργικής δράσης με τους μαθητές του, αξιοποιώντας στο έπακρο τη φαντασία , τη δοτικότητα και την ορμή της νιότης τους, στα πρότυπα εμπνευσμένων δασκάλων.
Όμως δε σταματά εδώ. Νιώθει πως αλλού τον χρειάζονται περισσότερο. Ξεκινά να φτιάχνει σχολεία στις φυλακές! Κι εδώ γίνεται το θαύμα!
Φέρνοντας τους φυλακισμένους, γυναίκες και άντρες, σε επαφή με τα βιβλία, με τους συγγραφείς που τους επισκέπτονται, με τη μουσική και προπαντός με τη γνώση, τον επαναπροσδιορισμό του “εγώ” και τελικά την αυτοεκτίμηση, ο Κλήμης Πυρουνάκης απέδειξε τη δύναμη της Παιδείας μέσα στον πιο σκοτεινό χώρο, το χώρο μιας φυλακής.
Εκεί αναστήθηκαν ψυχές, που ίσως είχαν καταδικαστεί σ’ έναν ψυχικό θάνατο, μαθητές του πήραν πτυχία και ξαναγύρισαν στη ζωή. Και για να αντιστρέψουμε το “‘όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή” στην περίπτωση του Κλήμη Πυρουνάκη “όταν ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή!”
Ευχαριστούμε τον αναγνώστη μας Ν.Μ, που μας έστειλε το video.
far
