Ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος: “Η συσπείρωση στα σωματεία μας έγινε πιο αναγκαία από ποτέ”

Ένα χρόνο πριν γίναμε πρωταγωνιστές/στριες ενός σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Η συνθήκη της πανδημίας ήρθε ξαφνικά στη ζωή μας. Κλεισμένοι/ες στα σπίτια μας, απέχοντας από όλους, όλες κι από όλα, είδαμε τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο, που αφορούσε τον εργασιακό μας χώρο και που χρόνια αποφεύγαμε.

Ήταν θέμα χρόνου οι εργαζόμενοι των τεχνών να ενώσουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Μισθό. Ασφάλιση. Ένσημα. Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Η συσπείρωση στα σωματεία μας, έγινε πιο αναγκαία από ποτέ. Ήρθε η στιγμή να διεκδικήσουμε συλλογική σύμβαση εργασίας σ’ όλους τους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς.

Και ξαφνικά εμφανίστηκε και ένας δεύτερος ελέφαντας. Ένας ελέφαντας που πατούσε πάνω μας. Αλλά καταφέραμε να ξεφύγουμε και να φωνάξουμε, «φτάνει». Το θάρρος κάποιων να μιλήσουν για την λεκτική, ψυχολογική και σεξουαλική βία που δέχτηκαν από άτομα που κατείχαν θέσεις εξουσίας, ήταν σπαρακτικά απελευθερωτικό. Ο φόβος των θυμάτων περνάει στην αντίπερα όχθη, αυτή των θυτών. Το κίνημα #metoo ας είναι η αφορμή για να μην υπάρξει ξανά οποιαδήποτε μορφή βίας στον εργασιακό και κοινωνικό μας χώρο.

Το lockdown έφερε και μία νέα μορφή σχολής στην επιφάνεια, τις διαδικτυακές σχολές τεχνών. Σπουδαστές/ριες να κάνουν πιρουέτες στην κουζίνα τους, απαγγελία ποιήματος με ηχοτοπίο το πλυντήριο. Πώς άραγε αυτά τα παιδιά αφού έχασαν ενάμιση χρόνο από τις σπουδές τους, μπροστά σε μια οθόνη, θα μπορούν να πάρουν το πτυχίο τους που βασίζεται στην επαφή, την επικοινωνία, στο βλέμμα και στην κοινή ανάσα; Το κράτος οφείλει να προσφέρει λύσεις για να τους καλύψει εκπαιδευτικά αλλά και οικονομικά.

Μέσα σ’ όλα έρχεται και η κατάργηση της δημόσιας Παιδείας. Η ταξική παιδεία θριαμβεύει. Ένα πανεπιστήμιο επίσης, που από τόπος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, καταλήγει ξαφνικά να αυξάνει το προσωπικό του με 1000 αστυνομικούς. Φαινόμενα που είδαμε από τους χώρους του ΑΠΘ με την αστυνομική βία να χτυπάει κόκκινο είναι ενδεικτικά του τι θα ακολουθήσει. Είναι ξεκάθαρο πως η αστυνομοκρατία επέστρεψε μετατρέποντας το σύστημα της εκπαίδευσης στην εκπαίδευση του συστήματος. Οι τακτικές της ήδη θυμίζουν μαύρες σελίδες της ιστορίας της χώρας μας.

Δε θα μπορούσαμε και να μην αναφερθούμε στην πρωτοφανή εκδικητική στάση της κυβέρνησης απέναντι στον απεργό πείνας και δίψας Δημήτρη Κουφοντίνα. Είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει το κράτος δικαίου. Ας πάψει επιτέλους αυτή η προσωπική βεντέτα της κυβέρνησης και ας αναλάβει να τηρήσει τους νόμους που η ίδια ψηφίζει.

Η λίστα των κακών πολιτικών επιλογών δεν έχει τέλος. Χρηματισμός των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με σκοπό την προπαγάνδα υπέρ της κυβέρνησης, την ώρα που τα νοσοκομεία της χώρας φωνάζουν για βοήθεια, οι άνθρωποι στοιβάζονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς για να πάνε στις δουλειές τους ενώ οι περισσότεροι ζουν στο όριο της φτώχειας.

Είμαστε όλοι/ες μαζί σ αυτό. Κανένας- καμία μόνη. Είμαστε με το ΣΕΗ.

Οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος