Το ΚΙΝΑΛ για τον Πολιτισμό: “Σπάμε το φόβο – Αναβάθμιση τρόπου επιλογής των καλλιτεχνικών διευθυντών”
Καθώς ο σύγχρονος πολιτισμός και ειδικότερα τα δημόσια θεάματα και οι παραστατικές τέχνες, περνούν τη δυσκολότερη στιγμή τους εδώ και δεκαετίες, ένα απόστημα έχει σπάσει τον τελευταίο καιρό. Οι απανωτές καταγγελίες για ανάρμοστες και προσβλητικές συμπεριφορές στο χώρο του Θεάτρου, για λογής σεξουαλικές παρενοχλήσεις και η ατμόσφαιρα φόβου, που φαίνεται να κυριαρχεί εδώ και χρόνια, για θύματα εργασιακής ή σεξουαλικής παρενόχλησης, αναδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο το γεγονός ότι ειδικά ο χώρος του Θεάτρου, έχει αφεθεί εντελώς στην τύχη του.
Δραματικές Σχολές όπου καθηγητές παρενοχλούν σεξουαλικά σπουδαστές, γνωστοί σκηνοθέτες όπου προσβάλουν και κακοποιούν ψυχολογικά επαγγελματίες ηθοποιούς, απαράδεκτες συμπεριφορές που για χρόνια γίνονταν ανεκτές και παγιώνονταν ως μια ιδιόρρυθμη “κανονικότητα”. Η δε παραίτηση του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού για θέματα ηθικής τάξεως, δημιουργεί μείζον ζήτημα για τα κριτήρια των επιλογών των διοικήσεων των κρατικών πολιτιστικών οργανισμών.
Κατόπιν τούτων καλούμε την ηγεσία του ΥΠΠΟΑ:
Να αναβαθμίσει πλήρως τον τρόπο επιλογής των καλλιτεχνικών διευθυντών στους κρατικούς και κρατικά εποπτευόμενους πολιτιστικούς φορείς, με κριτήρια αξιοκρατίας, τυπικά προσόντα και σαφή στοχοθεσία. Να πάψουν να διορίζονται οι κομματικά αρεστοί.
Να αναβαθμίσει πλήρως το σύστημα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στη χώρα. Ξεκινώντας από τα κριτήρια επιλογής των διδασκόντων, τον τρόπο λειτουργίας εκάστης Σχολής, με διαδικασίες ελέγχου, ψυχολογικής υποστήριξης των σπουδαστών και σαφή παιδαγωγικό σχεδιασμό εκ μέρους των Σχολών. Παράλληλα με την αναβάθμιση και ισοτιμία των πτυχίων με τα αντίστοιχης φοίτησης κρατικά πτυχία.
Να ενεργοποιήσει το θεσμό της Επιθεώρησης Εργασίας και για ζητήματα που άπτονται της επαγγελματικής συμπεριφοράς.
Να κινήσει τις διαδικασίες ώστε να διαμορφωθεί ένας κώδικας εργασιακής δεοντολογίας σε συνεργασία με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και τα καλλιτεχνικά σωματεία ώστε να επιτευχθεί η καθολική του αποδοχή από την καλλιτεχνική κοινότητα.
Κοινός τόπος σε όλες τις καταγγελίες ο φόβος των θυμάτων. Πρέπει να σπάσουμε το φόβο. Να απομονώσουμε κάθε έναν που δημιουργεί κλίμα φόβου, σε επαγγελματικούς χώρους και στις Σχολές. Το οφείλουμε στη νέα γενιά καλλιτεχνών, σε όλα τα παιδιά που μαγεύονται από τον κόσμο της Τέχνης. Έχουμε χρέος να απαιτούμε άριστες εργασιακές συνθήκες για όλους παντού.
Κανείς φοβισμένος. Συνθήκες δημιουργίας και ασφάλειας για όλους τους καλλιτέχνες και τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό.
