“Η Ιστορία είναι αμείλικτη για την ειρηνική διάσταση της θρησκείας του Ισλάμ στην Τουρκία” γράφει ο Γιώργος Πολάκης

“Η θρησκεία μας, το Ισλάμ, είναι μια θρησκεία ειρήνης βασισμένη στην κατανόηση της ανοχής και της συμπόνιας που διασφαλίζει τη συνύπαρξη διαφορετικών θρησκειών και πολιτισμών.”

Γιώργος Πολάκης*

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την περικοπή αυτή της ανακοίνωσης του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών. Σε όλες τις χώρες του πλανήτη , όπου κρατούσα Θρησκεία είναι η Μουσουλμανική, πράγματι υπάρχει πολυπολιτισμικότητα, ανοχή στην διαφορετικότητα, ακόμη και στη διαφορετική εθνική καταγωγή. Πλην της Τουρκίας. Ας μας πει η Άγκυρα τι έγιναν οι Ελληνικοί χριστιανικοί πληθυσμοί της Μικράς Ασίας, της Ίμβρου, της Τενέδου. Τι έγιναν οι Αρμενικοί πληθυσμοί της Τουρκίας. Αντίθετα η Μουσουλμανική Κοινότητα της Ελλάδας ζει και  βασιλεύει.

Η Ιστορία είναι αμείλικτη. Το ότι φωνάζετε πολύ δεν σημαίνει ότι είστε και δίκαιοι. «Raise your words, not voice. It is rain that grows flowers, not thunder”. Δικαιοσύνη δεν αποδίδει κανείς στον εαυτό του μόνος του. Τρίτοι και ανεξάρτητοι την αποδίδουν. Αυτή είναι η έννοια της απονομής της Δικαιοσύνης. Στην προκειμένη περίπτωση μάς κρίνει η αδέκαστη Ιστορία.

Η Γενοκτονία των Αρμενίων αναγνωρίζεται από εκατοντάδες Κοινοβούλια στον κόσμο. Ακόμη και από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπου μέχρι σήμερα ο Πρόεδρος ήταν «φίλος σας». Ο ίδιος δήλωσε μπροστά στις κάμερες, όταν τον επισκέφθηκε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ότι ο Ερντογάν είναι φίλος του. Εγώ ο ολίγιστος γνωρίζω ότι οι φιλίες δημιουργούνται κυρίως κατά την παιδική ηλικία. Όταν ο άνθρωπος είναι ακόμη άδολος. Το παιδί δε σκέφτεται τι οφέλη θα αποκομίσει, πριν κάνει κάποιον φίλο. Η φιλία σφυρηλατείται μέσα  από την κοινή αντιμετώπιση της ζωής, μέσα σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες και μετά από πολλά χρόνια. Και αναρωτιέμαι πως έγιναν οι δυο τους φίλοι με το να συναντηθούν δυο τρεις φορές για λίγες ώρες. Αυτό πρέπει  να μας το εξηγήσει η Επιστήμη. Σε καμιά περίπτωση η ταλαιπωρημένη έννοια της ειρήνης και της δικαιοσύνης στη γείτονα χώρα.

Πώς ονομάσατε την επιχείρηση ειρήνης κατά των Αρμενίων; Πώς ονομάσατε την επιχείρηση ειρήνης κατά των Ελλήνων του Πόντου; Πώς ονομάσατε την επιχείρηση ειρήνης κατά των Σύρων; Πώς ονομάσατε την επιχείρηση ειρήνης κατά των Κούρδων στο Ιράκ; Πώς ονομάσατε το 1955 την επιχείρηση ειρήνης κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης; Είχατε απέναντί σας οργανωμένο στρατό; Όχι. Ήσαν Τούρκοι υπήκοοι, Χριστιανοί κατά το Θρήσκευμα. Με προβοκάτσια ξεσηκώσατε τον όχλο, απέναντι σε φιλήσυχους νοικοκυραίους, να σφάζουν και να λεηλατούν περιουσίες, τους κόπους μιας ζωής. Έτσι εννοείτε την ανεκτικότητα στις ξένες Θρησκείες; Πώς ονομάσατε την επιχείρηση ειρήνης, που διαρκεί ήδη μισό αιώνα, στην κατεχόμενη με τα στρατεύματά σας Κύπρο;

Δεν επιθυμούμε άλλη τέτοια Ειρήνη. Μπουχτίσαμε (τουρκ. biktim). Μπουχτίσαμε επί πέντε αιώνες το χαράτσι (κεφαλικό φόρο), τα λύτρα, τον φόρο τη δεκάτης στη αγροτική παραγωγή, τον φόρο αίματος (παιδομάζωμα), για να δημιουργήσετε τα τάγματα των γενιτσάρων, με παιδιά κυρίως χριστιανικών υπόδουλων λαών. Σήμερα αυτά τα τάγματα τα δημιουργείτε με τα παιδιά των καημένων των Σύρων και των Σομαλών.

Πώς θα ονομάσετε την επιχείρηση ειρήνης στην οσονούπω απόβασή σας στο Καστελόριζο και τα στα νησιά του Αιγαίου;  Αυτό δείχνουν οι συνεχείς αποβατικές ασκήσεις σας. Γιατί, αν το ΝΑΤΟ και η Γερμανία πιστεύουν ότι ετοιμάζεστε να κάνετε απόβαση σε «Ρωσσικά»  νησιά ή ακτές, εμείς, σαν υποψιασμένοι Έλληνες, δεν  το πιστεύουμε.

Σας ενισχύουν με όπλα, σας δίνουν πολεμική τεχνολογία (Ρωσσία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, ΗΠΑ), για να τα στρέψετε υποτίθεται κατά των «εχθρών» τους. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι θα τα στρέψετε κατά της Ελλάδας και άλλων αδύναμων και μικρών χωρών. Και με περισσή κυνικότητα δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν  να σας εξοπλίζουν. Γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι «τα λεφτάκια τους». Αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά και το εκμεταλλεύεστε.

Δέχομαι ότι ανέκαθεν η Υψηλή Πύλη είχε άριστη διπλωματία. Η Ιστορία όμως πάντοτε εκδικείται τον άπληστο. Ήδη αργά, αλλά μεθοδικά, έχει ξεκινήσει ο εκτουρκισμός της Γερμανίας. Ήδη σε πολιτικά αξιώματα, και το πιο επικίνδυνο, σε κομματικά αξιώματα στη Γερμανία, άρχισαν να αναρριχώνται πολίτες τουρκικής καταγωγής. Όχι βέβαια σήμερα, αλλά σε κάποιες επόμενες γενιές, η Άγκυρα θα διοικεί την Γερμανία. Και τότε θα έχει επέλθει η Νέμεσις για την άφρονα πολιτική της Γερμανίας. Θα είναι όμως αργά. Και θα είναι αργά για όλους μας. Στη Γερμανία το πάθημα δεν τους έγινε μάθημα.

Και κάτι τελευταίο. Αφήστε ήσυχο τον Έλληνα Θρησκευτικό ηγέτη. Αν πιστεύετε ότι υποκρύπτεται πολιτική σκοπιμότητα στη δήλωσή του, ψάξτε να βρείτε τι κάνατε λάθος. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ουδέποτε ασχολήθηκε με την πολιτική. Είναι από τους πιο πράους, μειλίχιους, ευγενικούς, φιλειρηνικούς ανθρώπους πάνω στη γη. Με πνευματική συγκρότηση και κατανόηση, με πίστη στην τήρηση των Θρησκευτικών Κανόνων και της συνομιλίας μεταξύ των διαφορετικών Θρησκειών. Ακόμη και στην εποχή του μακαριστού Χριστόδουλου, όταν η Εκκλησία είχε τεράστια απήχηση στα πλήθη των πιστών, δεν το εκμεταλλεύτηκε πολιτικά, για να δημιουργήσει πολιτικό κόμμα.

Σε αντίθεση με πολλές χριστιανικές χώρες που εκμεταλλεύτηκαν το όνομα του Χριστού πολιτικά. Σε αντίθεση με χώρες που εργαλειοποίησαν τη Θρησκεία. “Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω· ου γαρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω». «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως· μήτε εν τω ουρανώ, ότι θρόνος εστί του Θεού…» (Ματθ.5:34).

Εγώ δε, ένας ταπεινός Χριστιανός, λέγω ότι δεν μπορείς να ονομάζεις Χριστιανικό κόμμα  μια ομάδα θνητών που έχει μια πολιτική, δηλ. ιδιοτελή στόχευση. Δεν μπορείς να ονομάζεις Ισλαμικό κόμμα μια ομάδα θνητών που έχει πολιτική δηλ. ιδιοτελή στόχευση.

*Γιώργος Πολάκης

Πρώην Δήμαρχος  Ηρωϊκής Πόλης Νάουσας