Βέροια: “Ο Τοίχος της Μνήμης” ολοκληρώνεται πλουτίζοντας το ιστορικό παρελθόν της πόλης
Περπατώντας στη Λεωφόρο Ανοίξεως, τώρα που με το lockdown οι επιλογές ανάσας έγιναν ελάχιστες, οι εργασίες που πραγματοποιούνται στην αυλή του Αρχαιολογικού Μουσείου Βέροιας γεμίζουν τους περιπατητές με ένα αίσθημα αισιοδοξίας για το αύριο.
Εκεί ολοκληρώνεται με μεγάλη προσοχή και σεβασμό στους στόχους, που τέθηκαν εδώ και χρόνια από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας, ο «Τοίχος της Μνήμης».
Πέρα από την αναδιάταξη του εσωτερικού του Αρχαιολογικού Μουσείου, που κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε εδώ και μερικά χρόνια, μ’ έναν άλλο αέρα να το χαρακτηρίζει, ο αύλειος χώρος του ήταν η αχίλλειος πτέρνα του από πολύ παλιά, καθώς ευρήματα της κλασικής, της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής εποχής έμεναν απροστάτευτα κάτω από τις σκληρότερες καιρικές συνθήκες.
Σαρκοφάγοι, επιτύμβιες στήλες, βωμοί, πρόσωπα του παρελθόντος φτιαγμένα από μάρμαρο ένιωθες να σε κοιτάζουν ικετευτικά, ζητώντας προστασία. Ήταν μια μόνιμη εικόνα με ερωτηματικά που ζητούσαν τις απαντήσεις τους.
Η Προϊσταμένη της ΕΦΑ Αγγελική Κοτταρίδη και οι συνεργάτες της έδωσαν τη λύση με τον «Τοίχο της Μνήμης», που θα αναδιέτασσε τον αύλειο χώρο και θα προστάτευε τα ευρήματα, προβάλλοντάς τα ταυτόχρονα.
Οι εργασίες άρχισαν χωρίς, βέβαια, να λείψουν οι αρνητές του εγχειρήματος, που ισχυρίστηκαν δημόσια πως οι εργασίες κλείνουν το «παράθυρο» προς τον κάμπο, εμποδίζοντας το βλέμμα να δει πέρα μακριά.
Η Αγγελική Κοτταρίδη, τώρα που οι εργασίες για την κατασκευή του τοίχου οδεύουν προς το τέλος τους, δίνει την εικόνα που θα χαίρεται το μάτι με τα παρακάτω λόγια στο fb της:
“Σε πείσμα της δυστοπίας ο “Τοίχος της μνήμης” ολοκληρώνεται!… κάθε μέρα όλο και περισσότερες εικόνες ‘ζώντων’ και ‘ηρώων’ βρίσκουν την θέση τους στο φως χάρη στον Φίλιππο Δρόσο, Filippos Drossos, τον Αστέρη Αποστολίδη, τον Αλέξη Παπαπελεκάνο και την Λιλή Σταμπουλή, την ομάδα των εξαιρετικών, ακούραστων και απτόητων συντηρητών που ανέλαβαν το δύσκολο όσο και ντελικάτο έργο να συντηρήσουν, να αποκαταστήσουν και να αναρτήσουν με ακρίβεια χιλιοστού όλα τα ανάγλυφα, αρκετά από τα οποία ζυγίζουν εκατοντάδες κιλά!…
Σε δύο μέρες θα αρχίσουν να τοποθετούνται τα κρύσταλλα της οροφής, ύστερα τα φώτα και πριν τα Χριστούγεννα ο “Τοίχος της μνήμης” θα έχει τελειώσει…
Στην άλλη πλευρά, προς την μεριά του κάμπου, θα στηθούν οι τιμητικοί βωμοί: Μακεδονιάρχες και Μακεδονιάρχισσες, αρχιερείς και αρχιέρειες, ευεργέτες και ευεργέτιδες του Κοινού των Μακεδόνων και της Πόλης των Βεροιέων θα έχουν και πάλι την ευκαιρία να ακουστεί το όνομά τους και οι πράξεις τους να αποκτήσουν και πάλι μια θέση στην δημόσια μνήμη….
Και όταν το κακό περάσει, ελπίζω την Άνοιξη που θα είναι έτοιμος και ο κήπος, θα μπορέσουμε να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα εγκαίνια αυτής της αλλιώτικης έκθεσης που δίνει μια ιδιαίτερη θέση στο Αρχαιολογικό μουσείο της Βέροιας!
Ως τότε θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε ιστορίες χαράς και λύπης από την αρχαία πόλη που ήταν η έδρα του κοινού των Μακεδόνων και θεματοφύλακας της μνήμης του Μεγαλέξανδρου για περισσότερα από 400 χρόνια…!”.
Για μας, που περνούσαμε χθες έξω από το Μουσείο, η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν μια εικόνα που εντυπωσιάζει και γεννά τα θετικότερα συναισθήματα, καθώς οι εργασίες, που ήδη έγιναν αλλά και όσες συνεχίζονταν, προεξοφλούσαν το άριστο αποτέλεσμα.
Με την παρουσία του αρχαιολόγου Γιάννη Γραικού καθοριστική στην τοποθέτηση των μνημείων, όλοι όσοι εργάζονταν το έκαναν με τη μορφή της τελετουργίας και όχι με τις γνωστές συνθήκες εργοταξίου.
Με την αντίθεση ανάμεσα στο σκούρο του τοίχου, που ξεδιπλώνεται αρκετά μέτρα, αναδεικνύοντας τις μορφές που εκτίθενται πάνω του, με την υποδοχή του διάφανου σκέπαστρου που θα τοποθετηθεί, ώστε να αφήνει το φως να περνά και τους φωτισμούς, που θα κάνουν παρόντα τα μνημεία ακόμη και στο σκοτάδι, ο «Τοίχος» μοιάζει ήδη να παίρνει ζωή, προαναγγέλλοντας μια άλλη εικόνα ψυχικής ευφορίας και γαλήνης, που πραγματικά την έχουμε ανάγκη.
Φωτογραφίες: faretra.info
