Μαρτυρία της βεροιώτισσας γιατρού Βασιλικής Καραδήμου για τον θάνατο της μητέρας της από κορωνοϊό στο Mega
Σήμερα στο Live News του Mega, με τον Νίκο Ευαγγελάτο, η βεροιώτισσα ακτινολόγος Βασιλική Καραδήμου μίλησε για την προσωπική της οδυνηρή εμπειρία από το θάνατο της μητέρας της μέσα σε λίγες μέρες από κορωνοϊό. Σκοπός της δεν ήταν η έκφραση των συναισθημάτων που διακατέχουν εκείνους που χάνουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, κοινός τόπος για όλους, αλλά η έλλειψη παιδείας που μας χαρακτηρίζει απέναντι στη νόσο και τον θάνατο. Είπε συγκεκριμένα:
«Ακόμα προσπαθώ να κατανοήσω τι έχει γίνει με τη μητέρα μου. Είναι πολύ δύσκολη η αποδοχή του γεγονότος. Τραγική και αιφνίδια. Η μητέρα μου γύρω στις 20 του μήνα παραπονιόταν για ήπιες μυαλγίες. Κάποια στιγμή την έφερα και την εξέτασαν. Είχε έναν άψογο κλινικοεργαστηριακό έλεγχο, όλα ήταν φυσιολογικά. Το σαββατοκύριακο εμφάνισε πυρετό και έντονη δύσπνοια. Πήγαμε στο νοσοκομείο, της έκαναν τεστ, που βγήκε αρνητικό, και μπήκε στην πτέρυγα του Covid. Είχε κλινική βελτίωση τη Δευτέρα και ραγδαία επιδείνωση την Τρίτη το πρωί. Υπέκυψε κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης την Τρίτη το μεσημέρι», είπε η κ. Καραδήμου.
«Το πρώτο τεστ βγήκε αρνητικό. Έγινε επανάληψη μετά από 24 ώρες και βγήκε θετική», εξήγησε η ίδια, και πρόσθεσε ότι «Εδώ υπήρχε ένα τεστ αρνητικό, αλλά μια κλινικοεργαστηριακή εικόνα που ήταν συμβατή με Covid».
«Η απώλεια είτε ξαφνική είτε αναμενόμενη, είναι απώλεια. Υπάρχει ιδιαιτερότητα στην απώλεια αυτή, και αυτό είναι ότι όσοι νοσούν από κορωνοϊό βρίσκονται ξαφνικά σε ένα θάλαμο, έχοντας γύρω τους γιατρούς, όχι όπως τους έχουν συνηθίσει. Με άσπρες στολές σαν αστροναύτες. Αυτό από μόνο του προκαλεί δέος. Πέρα από το ότι αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της κατάστασης», περιέγραψε η κ. Καραδήμου.
«Η ενημέρωση γινόταν μέσω τηλεφώνου. Και εγώ που είμαι γιατρός δεν μπορούσα να πάω στο νοσοκομείο. Το χειρότερο είναι ότι όταν ειδοποιήθηκα ότι η μητέρα μου θα πρέπει να διασωληνωθεί, την αποχαιρέτισα από το τηλέφωνο. Είναι ό,τι πιο σκληρό υπάρχει. Ακόμα και η ταφή, με βάση τα μέτρα, δεν επιτρέπεται να ανοίξεις το φέρετρο και να χαιρετήσεις. Ούτε τελευταίες εικόνες έχεις, δεν έχεις απολύτως τίποτα. Έχεις τη μνήμη ενός ανθρώπου που μια βδομάδα πριν ήταν μια χαρά, και τώρα δεν υπάρχει», συνέχισε την περιγραφή της.
«Πολλοί θα λένε για ποιο λόγο βρίσκομαι κοντά σας και μιλάω, ενώ μόλις έχω θάψει τη μητέρα μου. Δε χρειάζεται κλάμα η νόσος και ο θάνατος. Χρειάζεται παιδεία. Και δεν διαθέτουμε παιδεία νόσου και θανάτου. Ευτυχώς που υπάρχουν εκπομπές σαν τη δική σας που προάγουν αυτή την ενημέρωση που θέλω να πιστεύω ότι θα οδηγήσει κάποτε στην απόκτηση αυτής της παιδείας. Ο δρόμος προς τη διασωλήνωση είναι πολύ γρήγορος. Οι αρνητές, λυπάμαι πολύ, αλλά θα βρεθούν μπροστά σε γεγονότα που θα είναι δραματικά.»
