«Όπου φτωχός και  ο… νόμος του – Σκέψεις για τον νέο πτωχευτικό κώδικα» γράφει ο Γιάννης Τσαναξίδης

Γιάννης Τσαναξίδης*

Η  Βίβλος   γραφεί ότι πρώτα γεννήθηκε  το φως. Στον  καπιταλισμό  πρώτα γεννήθηκε το χρέος. Δεν  μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς χρέος, είναι  δομικό  χαρακτηριστικό  του συστήματος και  αποτελεί  μια  από τις αιτίες που  οδηγούν  στις περιοδικές του  οικονομικές  κρίσεις. Δίνει  τεράστια  δύναμη στον πιστωτή,  ακόμη και επί της ζωής του οφειλέτη, και αυτή την δύναμη  έρχεται  να  θωρακίσει ακόμη περισσότερο ο νέος πτωχευτικός κώδικας

Η   χειρότερη μορφή ταξικής βίας είναι η φτώχεια  και το υπό συζήτηση   νομοσχέδιο  για τον  νέο πτωχευτικό κώδικα  καθιστά τα  θύματα  της δεκαετούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, με βίαιο  τρόπο, όχι μόνο  φτωχούς, όχι μόνο  ένοχους  αλλά  και δούλους  του  τραπεζικού συστήματος.

Ο  νέος  πτωχευτικός  κώδικας εντάσσεται  στο ίδιο αντιδραστικό  πλαίσιο που ξεκίνησε  από τον νόμο  Κατσέλη μέχρι και  σήμερα, που φόρτωσε όλα τα βάρη  της κρίσης  στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, στους μικρούς επαγγελματίες. Εντάσσεται στην προσπάθεια  όλων των κυβερνήσεων   να στηρίξουν την  καπιταλιστική  ανάπτυξη, δηλαδή  την  κερδοφορία του κεφαλαίου.   Υπάρχει όμως  και η συνέχεια που περιέχεται στις προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη και αφορούν το ρυθμό είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων και την παραπέρα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα.

Έρχεται σε μια συγκυρία  με μια νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση να βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πανδημία που  επιταχύνει την  κρίση , το κλείσιμο επιχειρήσεων , τα περιοριστικά μέτρα , έχουν οδηγήσει  στην κατάρρευση του κύκλου εργασιών και στην απώλεια εισοδήματος. Οι αναστολές καταβολής των υποχρεώσεων  έχουν λήξει, και  ένας  νέος κύκλος συσσώρευσης  χρεών  έχει ήδη  ξεκινήσει.

Ας  παραθέσουμε λίγα  στοιχεία   για το ιδιωτικό χρέος που φτάνει στα 234 δις ευρώ. Το 45,2%  αφορά χρέη στην εφορία, αποτυπώνοντας τη φοροληστεία που εντάθηκε για τα λαϊκά στρώματα. Το 39,3%   είναι χρέη σε τράπεζες δείχνοντας την τοκογλυφία και το 15,5%  αφορά χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία αποτυπώνοντας τις υπέρμετρες αυξήσεις των εισφορών και την αδυναμία πληρωμής τους.

Αυτό που έφερε αμέτρητες χιλιάδες εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων να βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδα, μπροστά στη σίγουρη πλέον με αυτό το νομοσχέδιο απώλεια της κατοικίας, των περιουσιακών τους στοιχείων και του εισοδήματος τους δεν είναι η κακή τους η τύχη, αλλά  οι πολιτικές που  πιστά υπηρετήσαν  όλες οι κυβερνήσεις

Όποιος έχει οφειλές  πάνω  από 30.000€ και για μια περίοδο τουλάχιστον   6 μηνών δεν καταβάλει από το 40% μέχρι το 60% των    ληξιπροθέσμων  οφειλών του, (ανάλογα με την δραστηριότητα του),  θα θεωρείται ότι βρίσκετε σε παύση πληρωμών Ένας και  μόνο πιστωτής του θα μπορεί να τον κηρύξει σε πτώχευση .Ο νέος πτωχευτικός νόμος κάνει ένα ακόμη επαίσχυντο βήμα και ορίζει ότι ο οφειλέτης από τα μελλοντικά του εισοδήματα θα έχει πρόσβαση μόνο στο ποσό  που καλύπτει τις λεγόμενες εύλογες δαπάνες διαβίωσης,  δηλαδή θα σέρνεται κοντά στον πάτο της εξαθλίωσης με 570-600 ευρώ!  Ενώ τα υπόλοιπα θα προορίζονται και θα μοιράζονται στους πιστωτές .

Μάλιστα, ο πτωχευμένος απειλείται ακόμα και με ποινή φυλάκισης όταν επιδίδεται σε “ριψοκίνδυνες συμπεριφορές”, όπως θα το εννοούν οι τραπεζικοί όμιλοι και το αστικό κράτος  Θα  αξιολογούν οι τράπεζες  πόσο κυριολεκτικά  αξίζουμε, δεν θα  είμαστε πλέον τίποτα περισσότερο  και τίποτα λιγότερο από έναν αριθμό,  έναν  ΑΦΜ  που θα παραπέμπει σε ένα ποσό, εκφρασμένο σε ευρώ, σε δολάρια,  σε BIT –COINS. Αλήθεια  όμως  σε  τι ποσό αξιολογείται  η αξιοπρέπεια μας, το δικαίωμα μας  σε μια ζωή  ανθρωπινή με πρόσβαση σε όλα τα μεγάλα επιτεύγματα της ανθρωπότητας;

Απάντηση σ’ αυτό  δεν θα δώσει  ο νέος πτωχευτικός κώδικας   αλλά εμείς οι ίδιοι. Είμαστε  διατεθειμένοι  να  αγωνιστούμε,  να  προστατεύουμε   τις δουλείες μας, τα δικαιώματα μας, το μέλλον μας; Να δώσουμε εμείς  αξία στην ζωή μας.

Το σίγουρο  είναι  ότι αυτή είναι  η ώρα ευθύνης των συνδικάτων και  του ταξικού κινήματος, να υπερασπιστούν  την εργατική – λαϊκή κατοικία, όπως άλλωστε   έκαναν όλο το προηγούμενο διάστημα. Να μη μείνει κανείς  μόνος του, να μην μείνει  φτωχός  από   αλληλεγγύη, και χωρίς  συμπαράσταση απέναντι στα κάθε λογής αρπακτικά.

*Τσαναξίδης Α.Α. Ιωάννης

Οικονομολόγος

Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Βέροιας με τη Λαϊκή Συσπείρωση