Σε πολλά πεδία φαίνεται να έχει χαθεί η μπάλα αυτό το φθινόπωρο σε ό,τι αφορά τη διάδοση του κορωνοϊού. Κοινωνικές ομάδες που σχεδόν αδιαφορούν για την τήρηση των μέτρων, κυβέρνηση χωρίς σοβαρή προετοιμασία σε διάφορα πεδία, σύστημα Υγείας χαμηλών δυνατοτήτων είναι μερικές από τις σοβαρότερες πληγές στην προσπάθεια για περιορισμό της πανδημίας.
Σε ό,τι αφορά την κοινωνία, ένα πρόβλημα είναι οι προκαταλήψεις και τα μυθεύματα που οδηγούν στη μη τήρηση προληπτικών μέτρων, ένα άλλο η αδιαφορία κάποιων για την επίπτωση της στάσης τους κι ένα τρίτο η αδυναμία της κυβέρνησης και του κράτους να πείσουν για την αναγκαιότητα των μέτρων προφύλαξης. Αυτό το τελευταίο είναι το πιο σοβαρό, ύστερα μάλιστα από τόσους μήνες πείρας σχετικά με τις συνέπειες της λοίμωξης Covid-19.
Είναι τεράστια αποτυχία για ένα κράτος η ανικανότητά του να πείσει τους πολίτες του για το μέγεθος ενός κινδύνου. Και είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν η προσπάθειά του να πληροφορήσει το κοινό και τους αρμόδιους για την εφαρμογή μέτρων καταλήγει σε χονδροειδείς ασάφειες και, συνεπώς, σε… ερμηνείες επί των συστάσεων.
Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το «διάλειμμα μάσκας», το οποίο συστήνει ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας να εφαρμόζεται από τους δασκάλους στις τάξεις των δημοτικών σχολείων. Ιδού τι αναφέρει η οδηγία του ΕΟΔΥ με τίτλο «Λοίμωξη από τον νέο κορωνοϊό SARS-CoV-2 (Covid-19) – Οδηγίες για δημοτικά σχολεία», η οποία έχει ημερομηνία 31 Αυγούστου 2020:
«Η αποτελεσματική εφαρμογή της μάσκας σε διάφορα επίπεδα των εκπαιδευτικών βαθμίδων προϋποθέτει τη συνεκτίμηση των αναπτυξιακών δεξιοτήτων των παιδιών και τη συστηματική εκπαίδευσή τους στις ορθές διαδικασίες εφαρμογής και απόρριψης όπως και την καθοδήγηση και ενεργητική επίβλεψη της συμμόρφωσης σε αυτές. Κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας και σε συνθήκες ηρεμίας των παιδιών στην τάξη, οι εκπαιδευτικοί μπορούν σε τακτά διαστήματα να δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά για “διάλειμμα μάσκας” ώστε να επέρχεται αποφόρτιση των παιδιών και να ενισχύεται η σωστή χρήση της μάσκας».
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Κάθε σχολείο και κάθε δάσκαλος εφαρμόζει την οδηγία καταπώς την αντιλαμβάνεται. Σταχυολογούμε παραδείγματα που προκύπτουν από μόλις τρεις ερωτήσεις σε τρεις δασκάλους διαφορετικών σχολείων:
1. Στο ένα σχολείο βγάζουν ένα καρεκλάκι έξω από κάθε τάξη, όπου μπορεί να κάθεται χωρίς μάσκα όποιο παιδί αισθανθεί δυσφορία από τον συνδυασμό μάσκας και ζέστης.
2. Σε ένα άλλο αφήνουν τα παιδιά να πηγαίνουν ανά δύο στο ανοιχτό παράθυρο της τάξης χωρίς μάσκα για «να πάρουν ανάσες». Άραγε τι θα γίνεται όταν πιάσουν τα κρύα και τα παράθυρα δεν θα μπορούν να είναι ανοιχτά;
3. Αλλού τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς οι δάσκαλοι εφαρμόζουν το «διάλειμμα μάσκας» σε όλα τα παιδιά (23 – 25 συνολικά) ταυτοχρόνως μέσα στην τάξη. Προϋπόθεση για την αφαίρεση της μάσκας αποτελεί η… σιωπή των παιδιών! Μόνο αυτά που… μιλάνε δεν μπορούν να βγάλουν τη μάσκα. Προφανώς η ομιλία κρίνεται ως το μοναδικό μέσο μετάδοσης του κορωνοϊού.
● Ειδικά σ’ αυτή την τελευταία περίπτωση, τι θα γίνεται όταν τα παιδιά, απροειδοποίητα, στη διάρκεια του ταυτόχρονου «διαλείμματος μάσκας», θα φταρνίζονται ή θα βήχουν;
● Ποια αξία θα έχει τότε η προειδοποίηση του ΕΟΔΥ, στο ίδιο κείμενο, ότι «με την καθολική χρήση της μάσκας στο σχολείο προστατεύονται όχι μόνο τα ίδια τα παιδιά, αλλά και οι ενήλικοι της οικογένειας και ιδιαίτερα τα άτομα αυξημένου κινδύνου, όπως οι ηλικιωμένοι και άτομα με υποκείμενα χρόνια νοσήματα»;
● Είναι δυνατόν ο ΕΟΔΥ να εκδίδει οδηγία για αφαίρεση μάσκας μέσα στην τάξη χωρίς να υποδεικνύει τη μέθοδο και χωρίς να προσδιορίζει σε ποιον αριθμό μαθητών μπορεί αυτό να συμβεί;
● Είναι δυνατόν, σε ένα θέμα ζωής και θανάτου, μια επίσημη οδηγία να αφήνει περιθώρια διαφορετικών ερμηνειών και να επιτρέπει στον κάθε αποδέκτη της να κάνει ό,τι του κατέβει;
Απαντήσεις, παρακαλούμε…
