“Με αφορμή ένα κείμενο δράττομαι της ευκαιρίας” γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

Tο ότι την έχουν και οι πολίτες την ευθύνη, την έχουν… Εκτός κι αν διανύουν τη νηπιακή ηλικία.
Θυμάμαι και τον Τσίπρα που είχε επισκεφθεί καταστηματάρχες στην Αθήνα και αγκαλιές και χειραψίες και θέλει στήριξη η αγορά κλπ. χωρίς καμία προσπάθεια να περάσει το μήνυμα ότι τώρα προσέχουμε, είμαστε σε καραντίνα.
Θυμάμαι και τους άλλους με τα καταλύματα και τα τουριστικά καταστήματα.
Κάθε μέρα κλαίγανε και περίμεναν πώς και πώς να ανοίξουν τα σύνορα.

Και τώρα βέβαια θα πούνε οι ίδιοι, αν συμβεί καμιά στραβή, κακώς επέτρεψαν τους τουρίστες
Δεν κερδίσαμε και τίποτα…Να! μας ξαναέκλεισαν. Έπρεπε να δοθούν κίνητρα για τον εγχώριο τουρισμό, θα λένε…Οι ίδιοι που παρακαλούσαν να έρθουν οι Βαλκάνιοι , οι Άγγλοι, οι Σουηδού κλπ.

Και βέβαια μια χώρα χωρίς καμία οικονομική δύναμη που τα διέλυσε όλα εδώ και 20 και χρόνια και στηρίζεται μόνο στον τουρισμό, θα είναι υποτελής.

Σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους πάλι περισσότερα μέτρα πήραμε όχι για κανέναν άλλο λόγο πέρα από το ότι το ΕΣΥ είναι ελλιπέστατο…Πού να ανταποκριθεί;

Όταν η πολιτική ποδοσφαιροποιείται σε εποχές κρίσης, ιδιαίτερα, κι αρχίζουμε οι δικοί μας και οι δικοί τους ,παίζουμε σωστά το παιχνίδι του καπιταλιστικού συστήματος που μέλη του είναι και τρανταχτοί χορηγοί της πολιτικής σε όλον τον κόσμο …
Αυτοί που μας κυβερνάν, εμάς καθρεφτίζουν και τη νοοτροπία μας.
Εδώ ακυρώνονται ειδικοί επιστήμονες από την πλειοψηφία αυτού του λαού που πιστεύει σε συνομοσιολόγους, κι ότι όλο αυτό είναι επίπλαστο…
Μήπως τηρήθηκαν οι κανόνες στην μικρή μας πόλη;

Όταν όμως έπεφταν τα πρόστιμα για τις μετακινήσεις και οι πολίτες φοβούνταν για την τσέπη τους, οι περισσότεροι ήταν “υπεύθυνοι”, μετά που οι ίδιοι έπρεπε να επιλέξουν τη συμπεριφορά τους πήγε περίπατο η “συλλογική” τάχα μου σκέψη….
Τώρα αντιδραστκοί πολίτες, όσον αφορά αυτά που οφείλουν να τηρηθούν τα ακυρώνουν στο όνομα της ελευθερίας…
Όμως ελεύθερος είναι ο υπεύθυνος άνθρωπος κι αυτός που σέβεται και την ελευθερία του άλλου , του ευάλωτου, του ηλικιωμένου του ανοσοκατασταλμένου του διαφορετικού.

Υπάρχει έκδηλος γενικότερα στρουθοκαμηλισμός γιατί η εικονική πραγματικότητα στην οποία μάθαμε να ζούμε μας βολεύει και τους βολεύει αυτούς που μας βλέπουν σαν αμελητέο αριθμό που κι αν σβηστεί καλύτερα για το σύστημα των οικονομικών τεράτων που πάντα σε τέτοιες κρίσεις τρίβουν τα χέρια τους

Στον πόλεμό τους οι άνθρωποι γίνονται κρέας για τα κανόνια, τώρα ας πεθάνουν όσο το δυνατό περισσότεροι και ακόμη καλύτερα να είναι και οι ηλικιωμένοι από τους οποίους κερδίζουνε και από τις συντάξεις και από την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη….και καθαρό κέρδος γιατί ο συνταξιούχος έχει πληρώσει πολλά χρήματα όσο εργαζόταν στο κράτος ή στις ιδιωτικές ασφάλειες για τη σύνταξή του…

Δεν του κάνουν δώρο τη σύνταξη…Την έχει μοσχοπληρώσει…
Αυτός ο ιός πολύ τους βόλεψε…στον ουρανό τον γύρευαν στη γη τον βρήκαν….

Το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό και θα έχει και την καλύτερη δικαιολογία….
Κι αν εμείς αποπροσανατολιστούμε,” τα ασήμαντα μυρμηγκάκια”, ακόμη καλύτερα….

Καλή εβδομάδα και υγεία για όλους.

Ει. Δα.