Τα ΜΜΕ στρατεύτηκαν σ’ έναν αγώνα στον οποίο όφειλαν να στρατευτούν έτσι κι αλλιώς, δωρεάν. Μη λησμονούμε ότι, έστω και κατ’ αντιγραφή της διεθνούς ορολογίας, ενημερωθήκαμε διά πρωθυπουργικών διαγγελμάτων ότι βρισκόμαστε σε «αόρατο πόλεμο». Σε συνθήκες οιονεί πολεμικές λοιπόν, που δοκιμάζουν το σύνολο της κοινωνίας, εφημερίδες, κανάλια, ραδιοσταθμοί και ιστοσελίδες υποχρεούνται να συμβάλουν ακερδώς. Ο δήμος δεν παραμένει πρώτο συνθετικό της δημοσιογραφίας; Ή μήπως η κρατική ΕΡΤ χρειαζόταν 400.000 για να προβάλει τα κρατικά σποτάκια;
Στην πραγματικότητα, ο κορωνοϊός χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση σαν πρόσχημα γαλαντομίας με ξένα έξοδα. Σαν ευκαιρία να δοθεί ένα δώρο στα ΜΜΕ, ένα υποκατάστατο της κρατικής συνδρομής που έχουν ανάγκη τα έντυπα μέσα για να αντέξουν. Χθες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κοινοποίησε επιτέλους τον κατάλογο των ΜΜΕ που αποζημιώθηκαν για να συμμετάσχουν στη διαφημιστική εκστρατεία. Ούτε το γεγονός ότι χρειάστηκαν ακριβώς ενενήντα ημέρες για να γίνουμε μάρτυρες του θαύματος ούτε το ότι προαπαιτήθηκαν πάμπολλα αποδοκιμαστικά δημοσιογραφικά σχόλια (έστω από μερίδα του Τύπου), κοινοβουλευτικές ερωτήσεις προς τον πρωθυπουργό και καταιγίδα χλεύης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν εμπόδισαν τον κ. Πέτσα να εμφανιστεί στην παράδοση του καταλόγου υπερήφανος για τις κυβερνητικές επιδόσεις στη διαφάνεια. Σαν να περηφανεύεται επειδή «τερμάτισε δεύτερος», σε αγώνα δέκα χιλιάδων μέτρων, ο αθλητής που ντουμπλάρεται από τον νικητή ακριβώς πάνω στο νήμα.
Επειδή λοιπόν επρόκειτο για δώρο, ο δωροδότης, η κυβέρνηση, λειτούργησε με κύριο κριτήριο το προσωπικό πολιτικό του γούστο. Εξ ου και ο μετά ψευδών εξηγήσεων αποκλεισμός αντικυβερνητικών ΜΜΕ και η άνευ ορίων προνομιακή αντιμετώπιση αρκετών ημετέρων. Αν, παρά την τρίμηνη επεξεργασία, ο κατάλογος παραμένει εξόφθαλμα ετσιθελικός, εύκολα φαντάζεται κανείς την αρχική αυθόρμητη μορφή του.
