Άλλη η μάσκα των υγειονομικών και άλλη των «μασκαράδων». Γράφει ο Δημήτρης Κλάγκος
Ευτυχώς φέτος φοράμε όλοι μάσκες και έτσι θα καλυφτεί κάπως το υποκριτικό και χαιρέκακο βλέμμα στους περιβόητους ευρωπαϊκούς θεσμούς που ακόμα μια φορά, γυρνούν την πλάτη στα πραγματικά προβλήματα και γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια οποιαδήποτε έννοια αλληλεγγύης.
Η υποκρισία πλανιόταν πάντα πάνω από την Ευρώπη, πριν και μετά την ΕΕ. Ας μην γελιόμαστε, αυτή είναι η Ευρώπη εδώ και χιλιάδες χρόνια: ένα πεδίο διαμάχης και αληλλοφαγωμάρας μεταξύ συμφερόντων. Το πόπολο ακολουθεί πίστα, όλοι μαζί θαυμάζουν και χαίρονται την συμμαχία και η ζωή συνεχίζεται. Όλοι; Έλα μου ντε. Η ζωή η ίδια έρχεται πάλι και σου θυμίζει, ότι εσύ που χειροκροτείς και αυτός που δέχεται το χειροκρότημα, δεν είστε το ίδιο. Αλλού αυτός, αλλού εσύ. Αλλιώς αυτός, αλλιώς εσύ.
Τα χαρτονομίσματα της ευρωζώνης, έχουν πάνω τους σχεδιασμένες φανταστικές γέφυρες, που δήθεν συμβολίζουν την ένωση των λαών και την ειρήνη που θα έφερνε η ΕΕ. Η αλήθεια είναι πάντα πολύ μακριά από τις προθέσεις της ΕΕ, όπως άλλωστε και σε όλα τα επίπεδα. Αν τολμήσεις βέβαια να ασκήσεις κριτική, τότε αυτομάτως είσαι αντιευρωπαϊστής οπισθοδρομικός και μια σειρά ακόμα κοσμητικά επίθετα.
Τι είναι σήμερα η ΕΕ; Είναι πολύ απλά ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός, μιας καλά αμειβόμενης, στρατιάς γραφειοκρατών, γνήσιων εκπροσώπων των ισχυρών ευρωπαϊκών οικονομιών, που βέβαια είναι άμεσα συνδεδεμένες με τεράστια οικονομικά συμφέροντα εταιρειών και μονοπωλίων. Όπως συμβαίνει σε όλες τις γραφειοκρατίες, όλων των εποχών, βρίσκεται απέναντι μακριά από την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί.
Πώς να αισθανθεί και να νιώσει την εργασιακή πραγματικότητα, ένας απλός υπάλληλος της ΕΕ, του Ευρωκοινοβουλίου ή ακόμα και της τελευταίας υπηρεσίας στο Στρασβούργο όταν αμείβεται τρεις έως δέκα φορές πάνω από τον μέσο ευρωπαίο εργαζόμενο;
Πως μπορεί να αισθανθεί κάποιον, που το υπόλοιπο του στην τράπεζα είναι 28 ευρώ στις δέκα κάθε μηνός, όταν στον δικό του λογαριασμό μπαίνουν κάθε μήνα 2,3,7, 25 χιλιάδες στο λογαριασμό του;
Φυσικά δεν κάνουμε καν λόγο για τους κυβερνητικούς παράγοντες που σαν γνήσιοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου αδιαφορούν πλήρως για τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού και αφοσιώνονται αποκλειστικά στην υπεράσπιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.
Η μάσκα λοιπόν, θα ήταν αυτή τη στιγμή το καλύτερο στοιχείο για τα χαρτονομίσματα αλλά και γιατί όχι το έμβλημα της σημαίας της ΕΕ.
Όχι η τιμημένη μάσκα των απανταχού της γης υγειονομικών, που κακοπληρωμένοι και λοιδορούμενοι όλα τα προηγούμενα χρόνια, δίνουν τη μάχη της ζωής όλων, αλλά εκείνη των μασκαράδων της δήθεν «προοδευτικής» Ευρώπης που χωρίς κανένα δισταγμό, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, ετοιμάζει για τους λαούς νέα μνημόνια.
