Ποιος είναι ο Χαλίφα Χαφτάρ – Από τον Καντάφι στις ΗΠΑ και πίσω στη Λιβύη
Ποιος είναι ο μυστηριώδης στρατάρχης ο οποίος σήμερα ελέγχει το 80% της Λιβύης; Το προφίλ του Χαλίφα Χαφτάρ με την περίπλοκη σχέση με τον Μουαμάρ Καντάφι, την πολυετή διαμονή στις Ηνωμένες Πολιτείες… διώκτη των Τζιχαντιστών και επίδοξο ηγέτη της χώρας.
Η ιστορία του Χαλίφα Χαφτάρ στην Λιβύη έχει σχεδόν την ίδια αφετηρία με του Μουαμάρ Καντάφι. Νεαρός αξιωματικός το 1969 συμμετέχει στην ανατροπή του βασιλιά Ιντρίς, οδηγώντας τον Καντάφι στην εξουσία.
«Γνώρισα τον Καντάφι στην Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία το 1964. Η κλάση μου ήταν στο πρώτο έτος. Η κλάση του Καντάφι ήταν έναν χρόνο πριν από εμάς» αναφέρει στη λιβυκή τηλεόραση ο διοικητής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA).
Ο Χαφτάρ ανελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους αξιωματικούς της Λιβύης. Το 1973 συμμετέχει στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ κατά του Ισραήλ, ενώ την ίδια δεκαετία μετεκπαιδεύεται στην Σοβιετική Ένωση διατηρώντας σχέσεις με τον Αιγυπτιακό στρατό.
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 οι σχέσεις του με τον Καντάφι, διαταράσσονται. Σε αντίθεση με άλλους αξιωματικούς δεν χειροκροτεί τον ηγέτη της επανάστασης. Εχθροί όμως γίνονται στον πόλεμο μεταξύ Λιβύης και Τσαντ, μετά την αιχμαλωσία του Χαφτάρ στην Ουάντι Ντουμ. Ο Καντάφι τον αποκηρύσσει υποστηρίζοντας ότι ο στρατηγός δεν ανήκει στον στρατό του.
Ο Χαφτάρ συμμαχεί με στρατιωτική ομάδα που είχε την στήριξη των ΗΠΑ. Κατηγορείται ότι είναι πράκτορας της CIA και αναγκάζεται να διαφύγει στην Αμερική, όπου θα ζήσει επί σχεδόν δύο δεκαετίες. Αποκτά την αμερικανική υπηκοότητα, αλλά δεν διακόπτει τις επαφές του με την λιβυκή αντιπολίτευση. Το 1996 παίρνει μέρος σε αποτυχημένη εξέγερση κατά του Καντάφι.
Θα περάσουν 15 χρόνια για να επιστρέψει ξανά στη Λιβύη το 2011. Λίγους μήνες αργότερα ο Μουαμάρ Καντάφι πέφτει στα χέρια αντικαθεστωτικών και εκτελείται μετά από άγριο βασανισμό από το πλήθος.
Αρχικά ο Χαφτάρ δεν βρίσκει ρόλο στην επόμενη ημέρα της Λιβύης και επιστρέφει στις ΗΠΑ. Τον Φεβρουάριο του 2014 εμφανίζεται σε τηλεοπτικό διάγγελμα ζητώντας να αναλάβει επικεφαλής μεταβατικής κυβέρνησης ενώ την ίδια χρονιά ιδρύει τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό.
Από τότε εδραιώνει διαρκώς την εξουσία του, καθαρίζοντας πρώτα τους Τζιχαντιστές από την Βεγγάζη και στη συνέχεια προελαύνει ανατολικά για την κατάληψη ολόκληρης της χώρας. Σήμερα ελέγχει σχεδόν ολόκληρη την Λιβύη εκτός από περιοχές γύρω από την πρωτεύουσα Τρίπολη και την Μισράτα.
