“Η Ποντικοπαγίδα”. Παράσταση με ρυθμό, ατμόσφαιρα και έντονο suspense από το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας
Με Αγκάθα Κρίστι αυτήν τη φορά κέρδισε τις εντυπώσεις το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων – Ομάδα «Έκφραση Β’» του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας.
Αν πάρει κανείς υπόψιν του ότι «Η Ποντικοπαγίδα» είναι το μακροβιότερο έργο της Παγκόσμιας Δραματουργίας, καθώς παίζεται συνέχεια στην Αγγλία από το 1952, τότε ο όρος «κλασικό» όχι μόνο απηχεί την πραγματικότητα αλλά και αυξάνει τις απαιτήσεις για μια ερασιτεχνική σκηνή.
Η Ομάδα το δουλεύει εδώ και ένα χρόνο και στην αποψινή τελευταία παράσταση – δόθηκαν τέσσερις παραστάσεις- απέδειξε πως ο κόπος μιας ολόκληρης χρονιάς δεν πήγε χαμένος.
Με μήτρα του την αστυνομική λογοτεχνία, το έργο στη θεατρική του μορφή έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του είδους. Αργή εξέλιξη, περιπλοκή του μύθου, έντονες μετατοπίσεις στο κέντρο βάρους της υπόθεσης, μέχρι να φτάσει στην τελική κορύφωση με την πολυπόθητη αποκάλυψη του δολοφόνου.
Μαστόρισσα στο είδος η Αγκάθα Κρίστι διατηρεί στο ακέραιο και τα τρία χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν. Ειδικά η τελική αποκάλυψη του δολοφόνου σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να προβλεφθεί κι εδώ είναι η τέχνη της συγγραφέως.
Ο Κώστας Αποστολίδης, ο σκηνοθέτης της παράστασης, είχε να αντιμετωπίσει ένα πολύ μεγάλο κείμενο, κοντά στις δυο ώρες, πράγμα που μοιραία καταντά εξουθενωτικό για τους μαθητές του και τον ίδιο στη διδασκαλία.
Επιπλέον σε ένα τέτοιο έργο αναγκαία η ατμόσφαιρα μυστηρίου. Αν δεν υπάρξει από την πρώτη στιγμή για να υποβάλει τον θεατή, τότε χάνεται το παιχνίδι.
Ο ρυθμός της παράστασης, που πρέπει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σ’ ένα μεγάλο κείμενο είναι το δεύτερο ζητούμενο, και φυσικά η αγωνία – το suspense, όπως συνηθίζεται να λέγεται σε τέτοια έργα – όχι απλά είναι απαραίτητη και απαιτείται να είναι βαθμιαία κορυφούμενη, αλλά είναι το σημαντικότερο.
Ο Αποστολίδης με τη σκηνοθετική του γραμμή πέτυχε και τα τρία, τον ρυθμό, την ατμόσφαιρα και το suspense.
Σ’ ένα εύστοχο στη σύλληψή του σκηνικό του Πασχάλη Γαβριηλίδη, που παρέπεμπε σε κλασική εγγλέζικη πανσιόν, με λεπτομέρειες καθοριστικές το αναμμένο τζάκι και το χιόνι που φαινόταν από τα παράθυρα να πέφτει, οι ηθοποιοί κινήθηκαν με άνεση ερμηνεύοντας τους ρόλους τους με πειστικότητα.
Με κορυφαίο από άποψη ρόλου αλλά και ερμηνευτικά τον Λευτέρη Κορυφίδη, που ήταν εκφραστικότατος σαν υπαστυνόμος Τρότερ, την Χαρά Κοντού που ζωντάνεψε με επιτυχία την Μόλυ, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό της στην τελική κορύφωση, με δίπλα της τον Αλέξανδρο Μανούδη να ερμηνεύει με φυσικότητα τον Τζάϊλς, το νεαρό της σύζυγο, ο σκηνοθέτης έδεσε τους βασικούς ρόλους γύρω από τους οποίους κινήθηκαν οι πελάτες της πανσιόν, που μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν όλοι ύποπτοι μαζί με τους ιδιοκτήτες της φυσικά.
Ιδιαίτερα εκφραστικός ο συναισθηματικός και αδύναμος χαρακτήρας του Κρίστοφερ, που αποδόθηκε πηγαία από τον Γαβριήλ Μιχαηλίδη, εντυπωσιακή η Μπόηλ της Έφης Κουσίδου, άκρως αντιπαθητική, όπως το απαιτούσε ο ρόλος, αγέρωχος ο ταγματάρχης Μέτκαλφ του Δημήτρη Τελλίδη και μυστηριώδεις υπάρξεις χωρίς πιστοποιητικά αθωότητας με πειστικότητα η Μαρία Στόκα στο ρόλο της Παραβιτσίνι και η Γιώτα Σπυρίδου στο ρόλο της Κέηζγουελ.
Καθοριστική, ιδιαίτερα για την συγκεκριμένη παράσταση, η ζωντανή μουσική στα παρασκήνια, που υπογράμμιζε όλη τη δράση. Γράφτηκε ειδικά για τη «Ποντικοπαγίδα» από τον Αλέξανδρο Ιωσηφίδη και τον Λάζαρο Μπίντση, υποβλητικότατη, και συνόδευαν παίζοντας ο Ιωσηφίδης στο πιάνο και ο Μπίντσης στο σαξόφωνο- sound Fx.
Η παράσταση κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, μέχρι την τελική αποκάλυψη του δολοφόνου και χειροκροτήθηκε ζεστά.
Άλλη μια επιτυχία της Ομάδας «Εκφραση Β’» αλλά και του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, που οι ομάδες του διακρίνονται κατά γενική ομολογία για το υψηλό τους επίπεδο.
Φωτογραφίες: faretra.info
Συντελεστές της παράστασης
Κείμενο: Αγκάθα Κρίστι
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αποστολίδης
Σκηνογραφία: Πασχάλης Γαβριηλίδης
Ενδυματολογία: ομάδα Έκφραση Β’
Κατασκευή Σκηνικών: Πασχάλης Γαβριηλίδης, Γιώργος Βέγκος
Πρωτότυπη Μουσική: Αλέξανδρος Ιωσηφίδης/ Λάζαρος Μπίντσης
Πιάνο: Αλέξανδρος Ιωσηφίδης / Σαξόφωνο- Sound Fx:: Λάζαρος Μπίντσης
Ηχοληψία: Αλέξανδρος Καροτσέρης
Φωτισμοί: Γιώργος Βέγκος / Κωνσταντίνος Αποστολίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ζωή Τσαγκαλίδου
Τεχνικός Σκηνής: Γιώργος Σαββίδης
Οργάνωση Παραγωγής-Προβολή: Κατερίνα Γρηγοριάδου
Τους ρόλους ερμήνευσαν:
Υπαστυνόμος Τρότερ: Λευτέρης Κορυφίδης
Μόλυ: Χαρά Κοντού
Τζάιλς: Αλέξανδρος Μανούδης
Κρίστοφερ: Γαβριήλ Μιχαηλίδης
Μπόηλ: Έφη Κουσίδου
Ταγματάρχης Μέτκαλφ: Δημήτρης Τελλίδης
Παραβιτσίνι: Μαρία Στόκα
Κέηζγουελ: Γιώτα Σπυρίδου
Φωνή στο ραδιόφωνο: Σοφία Γκαγκούση
