Στις 23 Ιουλίου 2019 είχα την καταπληκτική εμπειρία να βρεθώ με το φίλο Δημήτρη, στην νοτιανατολική πλευρά του Ολύμπου και να πραγματοποιήσω την ανάβαση προς την κορυφή “Γκόλνα”, σε υψόμετρο 1000 μέτρα.
Όταν βρεθείς σε οποιαδήποτε από τις κορυφές βουνών γιγάντων, όπως είναι ο δικός μας Όλυμπος, (μέγιστο ύψος 2.918 μέτρα), έχεις την αίσθηση του κατακτητή, συνάμα όμως και του φτωχού συγγενή της τέλειας φύσης.
Η ‘’ορειβατική’’ παρέα, αφού διανύσαμε με αυτοκίνητο τη διαδρομή Λιτόχωρο – Άγιο Ιωάννη, βρήκαμε το μονοπάτι Ε4 και από κει άρχισε η ανάβαση προς μια από τις χαμηλές κορυφές του Ολύμπου. Ανάβαση σχετικά εύκολη αλλά θαυμάσια σε φυσική ομορφιά.
Ακολουθήσαμε το πολύ καλά σημαδεμένο ορειβατικό μονοπάτι κάτω από τον ίσκιο των βελανιδιών, κουμαριών, πεύκων και ελάτων, που παρείχαν ιδανικό σκέπαστρο για τους ορειβάτες από τον δυνατό, καλοκαιριάτικο ήλιο . Στο δεξί χέρι μας είχαμε πάντα στο βάθος το Λιτόχωρο και συναντώντας δύο –τρία ξέφωτα πήραμε τις ανάλογες φωτογραφίες με μοναδική θέα τον κάμπο και τη θάλασσα της Πιερίας.
Συνολική ανάβαση μιάμιση ώρα και φθάσαμε στον αντικειμενικό μας σκοπό, (υψόμετρο 1000 μέτρα), απ΄ όπου αντικρίσαμε με δέος μπροστά μας το φαράγγι του ‘’Ενιπέα’’, απέναντι το παλαιό Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω και στο βάθος αριστερά και ψηλά τον Μύτικα…
Η πανώρια θωριά των βράχων του Ολύμπου από τη μια και του πρασινογάλαζου τάπητα από την άλλη δημιουργούν θαυμασμό ανακατωμένο με φόβο, χαρά και έκσταση, γιατί ακριβώς ο άνθρωπος εκεί πάνω νοιώθει αδυναμία μπροστά στα δημιουργήματα του Θεού. Το ωραίο εκφράζεται με το μέτρο. Το περιεχόμενο και η μορφή σε πλήρη αρμονία. Η ομορφιά του στατικού, όπως στην τέχνη ο… Παρθενώνας
Μετά από ξεκούραση μισής ώρας στην κορυφή και τη λήψη δυναμωτικού πρωινού, άρχισε η κατάβαση που διήρκεσε μια ώρα. Η όμορφη μικρή πρωινή περιπέτεια τέλειωσε με επίσκεψη στη θέση ‘’Άγιος Ιωάννης’’, όπου, χάρις στην επιμονή του συνοδοιπόρου μου, έγινα μάρτυρας της ύπαρξης μιας απείρου κάλλους, μέσα σε πανύψηλα έλατα, περιοχής, σε απόσταση μόνον ελάχιστων χιλιομέτρων από το Λιτόχωρο
Κλείνοντας το σύντομο αυτό οδοιπορικό θα πρότεινα ανεπιφύλακτα ότι καλύτερη, ανέξοδη ευκαιρία για χάσιμο περιττών κιλών και ευεξία, είναι η συμμετοχή σε τέτοιες δραστηριότητες.
