Θάνος Κυρίτσης “Αμνήμονες”

Αμνήμονες

Λοιπόν,
ας εξηγηθούμε,
γιατί η ρητορική καλά κρατεί
και δεν μας αξίζει τέτοιο πένθος.
Η μνήμη όμως έχει την δικιά της  φωνή και μελωδία.
Θυμάσαι;
Την ίδια αναπνοή μοιραζόμασταν κάποτε
τότε που εμπιστευόμασταν
τ` άστρα  που βλέπαμε.
Μα  η εξουσία
θολώνει τα μάτια
και τα γυαλιά της μνήμης.

Λοιπόν,
ας εξηγηθούμε
δαπανηρή ειν` η ζωή
και ο καθένας θα καταβάλει τους φόρους του.
Καταραμένα ειν` τα όνειρα που αγοράσατε
πουλώντας τις ψυχές σας.
Ο κόσμος συνεχίζει να ματώνει
και οι Άγγελοι συνωστίζονται στους ουρανούς.

Λοιπόν,
ας εξηγηθούμε.
Πνευματικές πόρνες των σαλονιών
Θυμάμαι τα βήματά σας.
Λογαριασμούς σε τράπεζες τώρα αυξάνετε.

Μα εγώ
φύλαξα τα σωστά φωνήεντα
και στη δικιά μου πατημασιά
βαδίζω ακόμα.
Έκανα τον χρόνο μου στη φυλακή.
Δεν ξέρω πλέον
πού να φυλάξω τις μνήμες,
το βράδυ τις σέρνω στις ράγες αγκομαχώντας.
και μια και η μοίρα
με λέξεις μου έλαχε ν` αντιπαλεύω
αντιγυρίζω σας μια λέξη
το πενιχρό σας  βιογραφικό να εμπλουτίσετε:
Αμνήμονες!