Βέροια Πολιτισμός Ρεπορτάζ

Ο Χρήστος Νικολόπουλος στη Βέροια – Η νίκη της ποιότητας πάνω στο χρόνο!

Έπαιξε και τραγούδησε με τον Στέλιο Διονυσίου και τη Ζωή Παπαδοπούλου για το Γηροκομείο της Βέροιας

Κωστής Χαλάτσης

«Όλες του κόσμου οι Κυριακές» ανήκουν ως γνωστόν στον μουσικοσυνθέτη και τραγουδοποιό Χρήστο Νικολόπουλο, ωστόσο η χθεσινή Κυριακή ανήκε και σε όλους εμάς που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, στον κατάμεστο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βέροιας, μια διαφορετική παράσταση, μιας άλλης ατμόσφαιρας, πολύ διαφορετική από αυτές τις «στημένες» που έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια το star system.

Μια παράσταση …ζωής!

Μια παράσταση εξαιρετικής συνέπειας ως προς τις απαιτήσεις του σωστού, αλλά παράλληλα με το ήθος και το μεράκι του απλού και του ωραίου.

Μια παράσταση ζωής, που διοργάνωσε το Σωσσιδείο Γηροκομείο Βέροιας με την υποστήριξη του Δήμου Βέροιας, της ΚΕΠΑ, και της Περιφερειακής Ενότητας Ημαθίας,  με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αφού τα έσοδά της θα διατεθούν για τις ανάγκες της δομής, αλλά και με τη συμβολική έννοια του όρου, αφού ήταν μια βραδιά – σταθμός του συντοπίτη μας και κορυφαίου συνθέτη, ίσως του τελευταίου των μεγάλων λαϊκών της Ελλάδας, που δόθηκε στην Βέροια και τον έφερε πιο κοντά στις ιδιαίτερες μνήμες των εφηβικών χρόνων της μουσικής του αφετηρίας από την Αλεξάνδρεια, και δικαίωσε τον εύστοχο χαρακτηρισμό του, από πλευράς των διοργανωτών, ως του… «δικού μας Χρήστου Νικολόπουλου»!

Του δημιουργού χιλιάδων τραγουδιών από τα οποία τα περισσότερα παραμένουν διαχρονικές επιτυχίες, που κατόρθωσε, πατώντας ο ίδιος στο στερέωμα μιας «χρυσής» καριέρας με το ένα πόδι στον 20ο και με το άλλο στον 21ο αιώνα, να διασφαλίσει μέχρι σήμερα αμετάβλητο ένα ιδανικό… μουσικό «ισοζύγιο» ανάμεσα στην εμπορικότητα και την αληθινή ποιοτική έμπνευση, κόντρα στο ρεύμα μιας εποχής που υπέγραψε από χρόνια το οριστικό… «διαζύγιο» των δύο αυτών παραμέτρων της δημιουργίας, μεροληπτώντας προκλητικά υπέρ της πρώτης και εγκληματικά εις βάρος της δεύτερης , τόσο στη δισκογραφία όσο και στη βαριά μουσική… «βιομηχανία» διασκέδασης!

Δεμένοι ιδανικά!

Τόσο ο συνθέτης και σολίστας Χρήστος Νικολόπουλος, όσο και οι συμπρωταγωνιστές ερμηνευτές Στέλιος Διονυσίου και Ζωή Παπαδοπούλου έδεσαν ιδανικά σε ήχο και ρυθμό με την ορχήστρα αξιόλογων μουσικών και με τη χορωδία του Οργανικού – Φωνητικού Συνόλου «Μονόγραμμα», υπό την εξαιρετική – όπως – πάντα, ενορχήστρωση και Διεύθυνση του καταξιωμένου μαέστρου Πέτρου Ρίστα, ενώ η Πρόεδρος του «Μονογράμματος» Αλεξάνδρα Ανανιάδου – Βαφείδου παρουσίασε τον συνθέτη με έναν ιδιαίτερο αφηγηματικό τρόπο που προσέδωσε στην παράσταση έναν ανεπιτήδευτο τόνο πρόζας.

Και οι τρεις διασώζουν τον ήχο μιας άλλης εποχής!

Ως δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, αν και υπήρξε προ δεκαετιών απλησίαστος πρωταγωνιστής στο χώρο των άριστων δισκογραφικών εκτελεστών, ο Χρ. Νικολόπουλος στην αναπόφευκτη αναμέτρηση του με τον χρόνο που τον έφερε ήδη στα 71 του χρόνια, μπορούμε να ομολογήσουμε ότι διατηρεί μια δροσερή «αύρα» σε έναν ήχο που ο ίδιος έπλασε και επισφράγισε, εγκαινιάζοντας τη δική του «σχολή» της πένας, ως άξιος συνεχιστής των μεγάλων εκτελεστών Χιώτη, Ζαμπέτα, κ.α.

Ο  νεότερος Στέλιος Διονυσίου, επιφορτισμένος με τη βαριά «κληρονομιά» τόσο του ονόματος, όσο και του ήχου του πατέρα του,  ανταποκρίθηκε επάξια, ως «ζώσα εικόνα», στην ερμηνεία μεγάλων επιτυχιών που ανήκουν στο κλασικό ρεπερτόριο του μεγάλου λαϊκού βάρδου Στράτου Διονυσίου.
Η χαρακτηριστική απαλή αλλά και αισθαντική βραχνή χροιά της Ζωής Παπαδοπούλου, από την άλλη, συνταυτίστηκε απόλυτα και αποκαλυπτικά με τα πιο μελωδικά στοιχεία του χαρακτηριστικού ύφους του συνθέτη σε τραγούδια που έχουν τραγουδήσει στο παρελθόν μεγάλες ερμηνεύτριες που άφησαν εποχή, όπως η Αλεξίου, η Γλυκερία , η Βιτάλη, χωρίς ωστόσο η ίδια να έχει απομειώσει, έστω και λίγο, τον πήχη των ερμηνευτικών απαιτήσεων των συγκεκριμένων επιτυχιών.

Άξιοι συμπρωταγωνιστές!

 Τέλος το «Μονόγραμμα» με την ορχήστρα των αξιέπαινων μουσικών, Αντώνη Σαρακατσιάνου στο πιάνο, της Σίσσυ Γεωργοπούλου στο φλάουτο, του Χρήστου Σαρκατζή στην κιθάρα, του Παναγιώτη Παπαδόπουλου στο ακορντεόν, του Γιάννη Στέφανου Βλάχου στο βιολί, του Δάνη Κουμαρτζή στο Κοντραμπάσο και του Κώστα Ρίζου στα τύμπανα και τα κρουστά, αποτέλεσαν ένα αντικειμενικά πετυχημένο και ασφαλές μουσικό στερέωμα ικανό να σηκώσει το… «βάρος» τριών δυνατών ονομάτων του ποιοτικού λαϊκού τραγουδιού!

 Η Πρόεδρος του Αδελφάτου Γηροκομείου Βέροιας, Ευδοξία Χατζηευστρατιάδου – Μούρτζιου, ευχαρίστησε θερμά τον συνθέτη, τους τραγουδιστές, τον μαέστρο, τους μουσικούς, τους χορωδούς και το κοινό για την επιτυχημένη διοργάνωση που θα συντελέσει, με την αποκλειστική διάθεση των εσόδων της παράστασης, στην αναβάθμιση της δομής, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.κ. Παντελεήμων και ο Δήμαρχος Βέροιας Κων/νος Βοργιαζίδης. 

Φωτογραφίες – video: Κωστής Χαλάτσης

Παλιότερη  συνέντευξη  του Χρήστου Νικολόπουλου στον Κωστή Χαλάτση μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

banner-article

Δημοφιλή άρθρα

  • Εβδομάδας