Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 1ου ΓΕΛ Βέροιας αποφάσισε να τιμήσει την «Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος», η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου με έναν πρωτότυπο τρόπο. Κάλεσε στο σχολείο την κυρία Πόπη Φιρτινίδου, συγγραφέα, καθηγήτρια Μουσικής και Φυσικό, για να παρουσιάσει κάποια σημαντικά στοιχεία από την πολύχρονη έρευνά της με θέμα « Η Μουσική στην καθημερινότητα των Ναζιστικών στρατοπέδων 1933-1945».
Με τη βοήθεια της μαθήτριάς μας Λαζαρίδου Ιωάννας η εισηγήτρια προκάλεσε το ενδιαφέρον των παιδιών θέτοντας το ερώτημα πως είναι δυνατόν να συνδυάζεται η Μουσική- το απόλυτο Καλό – με το Ολοκαύτωμα- το απόλυτο Κακό. Οι ενότητες της εργασίας της σχολίαζαν με ποιον τρόπο η Μουσική χρησιμοποιήθηκε ως μέσο διασκέδασης των Γερμανών αξιωματικών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ως υπόκρουση σε βασανισμούς και εκτελέσεις των Εβραίων, κυρίως, κρατουμένων.
Οι μαθητές παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις αναφορές για το πώς η Μουσική λειτούργησε ως μέσο προπαγάνδας, αλλά και μέσο αντίστασης, ελπίδας, επιβεβαίωσης της ανθρωπιάς και επιβίωσης. « Σώθηκα χάρη στο τραγούδι» εξομολογείται ο διάσημος κάντορας Εστρόγκο Ναχάμα, Θεσσαλονικιός Εβραίος, επιζών του Άουσβιτς, που έγινε διάσημος αργότερα στη Γερμανία!
Η εισηγήτρια αιχμαλώτισε το ενδιαφέρον των παιδιών διανθίζοντας την παρουσίαση με δικές της φωτογραφίες από το Μαουτχάουζεν, βίντεο και με αποσπάσματα μουσικών έργων που ακούγονταν στα ναζιστικά στρατόπεδα ή ήταν συνθεμένα από κρατούμενους συνθέτες.
Η επισήμανσή, όμως, πως το απόλυτο Κακό , η γενοκτονία και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπορεί να ξανασυμβούν , ξεχώρισε με την παράθεση της επιγραφής στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν. «Εμάς που θανατωθήκαμε εδώ μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του Κακού είναι άδεια για την επανάληψή του».
Σημείωση Φαρέτρας: Παραθέτουμε την έρευνα της κ. Πόπης Φιρτινίδου για τη “Μουσική στην καθημερινότητα των Ναζιστικών στρατοπέδων 1933-1945” ΕΔΩ
