Με μια ιστορία στη θεατρική γραφή, ο Νίκος Μανούδης έρχεται σήμερα, μετά το ανέβασμα προηγούμενων έργων του σε σκηνές, όπως του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, σε σκηνές της Κρήτης, Κοζάνης, Αθήνας, να παρουσιάσει μια τριλογία με τον τίτλο «συν-ΥΠΑΡΞΕΙΣ», εκδόσεις Γράφημα. Τρία θεατρικά μονόπρακτα με τους τίτλους «Εγώ», «Το παιχνίδι της τύχης και του θανάτου», «Ο Ηνίοχος είναι ακόμα εκεί», αποτελούν την καινούρια δουλειά του.
Οι «συν-ΥΠΑΡΞΕΙΣ» είναι για τον βεροιώτη θεατρικό συγγραφέα ένα παιχνίδι αυτοαναζήτησης. Σε μια εποχή ρευστή, όπου όλα μεταβάλλονται ραγδαία, όπου το «εγώ» μας βάλλεται από πλήθος εντυπώσεις, πληροφορίες, και προπαντός διαψεύσεις, ο Μανούδης επιδίδεται σ’ ένα φιλόδοξο ταξίδι αναζήτησής του.
Τα τρία του μονόπρακτα, που συνδέονται μεταξύ τους άρρηκτα, θέτουν τον ίδιο μοιραίο προβληματισμό. Ποιοι είμαστε τελικά; Ποιος μας διαμορφώνει; Πού πάμε και γιατί;
Ήρωας του πρώτου μονόπρακτου θ’ αναφωνήσει απελπισμένος: «Ποιος είμαι; Τι είμαι; Αμφισβητώ αυτά που λέω, δεν εμπιστεύομαι αυτά που μου λες. Τι είναι δικό μας και τι μας το φυτέψανε οι άλλοι;»
Αυτή η εναγώνια αυτοαναζήτηση, που διαχέεται και στα τρία μονόπρακτα, υπόκειται στον έλεγχο και την παρουσία του θανάτου, ως ρυθμιστικού παράγοντα για την αντίληψη της ζωής, αλλά και στην καθοριστική παρουσία του χρόνου ως παράγοντα αλλοτρίωσης όχι μόνο της ύλης αλλά και του πνεύματος και της ψυχής.
Δύναμη ισορροπίας στο προσωπικό αδιέξοδο η μνήμη. Άλλοτε να λειτουργεί καταγγελτικά κι άλλοτε ευεργετικά, ρυθμίζοντας συναισθήματα και συμπεριφορές των ηρώων του.
Οι ήρωές του, άντρες ώριμοι στα δύο πρώτα, με διάφανη τη γυναικεία παρουσία, ταυτισμένη με την ίδια την ψευδαίσθηση, γίνονται ένα ηλικιακό δίπολο στο τρίτο μονόπρακτο, όπου ωριμότητα και νιότη συγκρούονται κάθετα, διεκδικώντας τη γυναικεία παρουσία, που είναι πια καθοριστική και υπαρκτή.
Ρέοντες διάλογοι, που ξεκινούν από μια έντονη φροϋδική ψυχαναλυτική διάθεση, δένουν σ’ ένα σύνολο σίγουρα ενδιαφέρον, το οποίο μέσα από μια έμπειρη σκηνοθετική ματιά, θα μπορούσε να γίνει παράσταση με πολλές και ποικίλες προεκτάσεις.
Άλλωστε ο ίδιος ο Νίκος Μανούδης λέει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του:
«Τα θεατρικά έργα γράφονται για να γίνουν παράσταση. Αλλά και μόνο η ανάγνωση ενός θεατρικού έργου είναι μια πρόκληση για τον αναγνώστη. Τον καλεί να επιλέξει τους ηθοποιούς που θέλει, να σκηνοθετήσει, να δημιουργήσει και να απολαύσει τη δική του μοναδική παράσταση.»
