“Αθλητικό Σχολείο Νάουσας;” γράφει η Τζωρτζίνα Αθανασίου
Κάποτε υπήρχαν. Τώρα δεν υπάρχουν πια. Τώρα υπάρχουν από την μία γυμναστές που επιθυμούν να κινούνται σε αθλητικούς χώρους και να διδάσκουν το αντικείμενό τους και κυρίως την ειδίκευσή τους, και από την άλλη παιδιά που θέλουν να μην ξεκολλούν από τα γήπεδα. Υπάρχουν ταλέντα που παραμένουν ανεκμετάλλευτα και αθλητικές εγκαταστάσεις που ζωντανεύουν τις απογευματινές κυρίως ώρες.
Στην Ημαθία και συγκεκριμένα στη Νάουσα θεωρώ πως μπορεί να ιδρυθεί και να λειτουργήσει ένα αθλητικό σχολείο το οποίο θα θεράπευε το κενό που πιστεύω ότι υπάρχει. Η οργανωτική δομή του σχολείου αυτού θα μπορεί να προσφέρει στους μαθητές επιπροσθέτως της εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης, όπως αυτή ορίζεται από τις κείμενες διατάξεις, και προπονήσεις σε αθλήματα υποχρεωτικά ή επιλογής. Έχουμε την χαρά στον Δήμο Η.Π Νάουσας να υπάρχουν δύο κολυμβητήρια Ολυμπιακών διαστάσεων (κλειστό και ανοικτό), δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, στάδιο για διεξαγωγή αγωνισμάτων του στίβου, χιονοδρομικό κέντρο, δυνατότητα διαμόρφωσης πίστας ποδηλασίας σε άσφαλτο και χώμα, κλειστό γυμναστήριο και δυνατότητα εξοπλισμού χώρου αποθεραπείας, γήπεδο πετοσφαίρισης / χειροσφαίρισης/ καλαθοσφαίρισης, γήπεδα αντισφαίρισης, εσωτερικό χώρο εκγύμνασης με δυνατότητα διαμόρφωσης σε χώρο διδασκαλίας πολεμικών τεχνών και ενόργανης γυμναστικής. Με κατάλληλη προσέγγιση. σχεδιασμό προγραμματισμό και οργάνωση θα μπορούσε να προστεθεί και η δυνατότητα διδασκαλίας της ιππασίας.
Ένα τέτοιο εγχείρημα επιβάλει την συνεργασία πολλών φορέων της Πολιτείας. Πέρα από το προφανές όφελος που διαφαίνεται στο παρόν άρθρο, η ενδεχόμενη υλοποίησή του θα επέφερε και περαιτέρω θετικές συνέπειες στις οποίες δεν θα ήθελα να επεκταθώ επί της παρούσης.
————————————
Το παραπάνω κείμενο δεν αποτελεί παρά μια συνοπτική αναφορά σε μεμονωμένο μέρος μιας ολοκληρωμένης μελέτης που έχω εκπονήσει στο πλαίσιο έρευνας, και η οποία έχει παρουσιαστεί σε κοινό και κατατεθεί εγγράφως τον Μάρτιο 2018.
