“Ο γάμος της φρίκης με την πολιτεία” γράφει ο Γιώργος Κακουλίδης
2. Τι σημασία έχει που ο πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη. Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση που να δείχνει ταπεινότητα. Και το τριήμερο πένθος δεν διορθώνει την υπεροψία ούτε την υποκρισία της Πολιτείας. Κι έτσι άρχισε ένας νέος κύκλος «εργασιών» μέχρι τις εκλογές: Η κυβέρνηση να προσπαθεί να θάψει με κάθε τρόπο το θέμα, και ο Κυριάκος το Κοκοράκι να το ξεθάβει με κάθε ευκαιρία. Ωστόσο, η πράξη της εγκατάλειψης δεν παραγράφεται. Θα λειτουργεί στο διηνεκές. Και την ώρα που θα βγάζουν δεκάρικους λόγους με στόχο την αρπαγή της εξουσίας, η τέφρα των νεκρών θα φαίνεται εκεί, πάνω τους, κι ας μην το καταλαβαίνουν εκείνοι.
3. Ο εισαγγελέας που έχει αναλάβει την υπόθεση δήλωσε πως χρειάζεται κι άλλα στοιχεία, πιο πολλά στοιχεία. Δεν έχω σκοπό να βασανίσω τα αυτονόητα, ούτε να αρχίσω να μιλάω τα κορακίστικα.
4. Ας επιστρέψουμε στα πιο πρόσφατα γεγονότα. Φρίκη! Φρίκη το λιντσάρισμα στην Ομόνοια, που έγινε από δύο ευυπόληπτους πολίτες στο φως της μέρας. Ο μικροαστός σκύβει το κεφάλι στον ισχυρό βασανιστή του, αλλά γίνεται αμείλικτος στον φτωχοδιάβολο. Πόσο εύκολα το θύμα μπορεί να γίνει θύτης όταν απουσιάζει η κρίση. Και για να μην ξεχνιόμαστε ότι ο μικροαστισμός ορίζει την κυρίαρχη ηθική, ο έτερος εμπλεκόμενος παραδέχτηκε πως, αν γνώριζε το σάλο που ξέσπασε, δεν θα είχε αναμειχθεί!
5. Στη χώρα μας έχουν πολλαπλασιαστεί τα περιστατικά βίας, κυρίως από ακροδεξιές ομάδες και την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ανοιχτή πληγή η δίκη του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα. Ανυπόφορη πια η κατάσταση. Ο δολοφόνος του συμπλήρωσε το 18μηνο και είναι ελεύθερος. Οι χρυσαυγίτες κατηγορούμενοι περιφρονούν το δικαστήριο και δεν προσέρχονται. Αν εμφανιστούν, σκοπό έχουν μόνο να προκαλέσουν – και συχνά την μητέρα του νεκρού. Σε αυτήν την ξεχαρβαλωμένη κοινωνία, είναι σίγουροι πως θα τη βγάλουν καθαρή.
