“Φωτιές τ’ Αγιαννιού”. Ένα δρώμενο ποιότητας και ευθύνης απέναντι στην παράδοση από την Κίνηση Πολιτών Κυριώτισσας
Μπορεί η «Ουτοπία» να γίνει πραγματικότητα; Φαίνεται πως οι δράσεις της Κίνησης Πολιτών Κυριώτισσας το καταφέρνουν, αφού και φέτος, παλεύοντας με τη υποκουλτούρα, τη λήθη, την επίσημη αδιαφορία για το χθες, κατάφεραν να δώσουν το δικό τους συγκινητικό «παρών» σ’ αυτό που ονομάζεται «συνέχεια».
Με την εκδήλωση που ετοίμασαν, όπως κάθε χρόνο, με τίτλο «Φωτιές τ’ Αγιαννιού – Ουτοπία Κυριώτισσας 2018» – έδειξαν το αποτέλεσμα του αγώνα τους να κάνουν πράξη το μήνυμα του Μανώλη Αναγνωστάκη
Πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες
και το έκαναν…
Με πλημμυρισμένη από κόσμο τη μικρή πλατεία του Άγιου Βλάση από ανθρώπους της γειτονιάς αλλά κι από άλλους Βεροιώτες, που καταλαβαίνουν το διαφορετικό που επιτελείται χρόνια τώρα από την «Κίνηση Πολιτών», το δρώμενο ξεκίνησε πολύπτυχο.
Αφήγηση στην αρχή από τον Ανδρέα Μαρολαχάκη για τον πρόβολο του Άη-Βλάση έφερε στο τώρα το χθες, καθώς η εκκλησία έστεκε δεξιά του κι εκείνος ζωντάνευε μνήμες με τόση συναρπαστική φυσικότητα!
Η εκκλησία, η γειτονιά, το απέναντι σπίτι, οι ένοικοι, ολοζώντανες φιγούρες του χθες, η πυρκαγιά… Ένιωθες πως όλοι όσοι φύγαν ήταν εκεί μαζί μας και τον άκουγαν… Αυθορμητισμός, χιούμορ και αλήθεια, πολλή αλήθεια σε μια εποχή που το ψέμα την αντικατάστησε σε κάθε στιγμή της συλλογικής ζωής.
Στη συνέχεια προβολή μικρού μήκους ταινίας με ήρωες αγόρια της γειτονιάς του ’70, τότε που ακόμα το όνειρο ήταν μέσο φυγής μέσα από τα στενά όρια της γειτονιάς, με όχημα τη φαντασία, που καλλιεργούσαν δημοφιλή αναγνώσματα όπως ο « Ταρζάν» και ο «Ζορό».
Μ ΄αυτούς τους ακίνδυνους και ρομαντικούς ήρωες ταυτίζονταν τα μικρά γειτονόπουλα, κι όχι με τους ήρωες χωρίς πρόσωπο των σημερινών παιχνιδιών του διαδικτύου, που κρατώντας ένα αυτόματο στα χέρια τους εξολοθρεύουν τον αντίπαλο. Έξυπνο το σενάριο της Μαίρης Τσίγκα, εμπνευσμένη η σκηνοθεσία του Γιάννη Καισαρίδη.
Αλλά και μικρή θεατρική παράσταση! Με σκηνικό ένα τεντωμένο πανί, στο «Καζίκ’ της θχεια-Ρήνας», ζωντάνεψαν τύποι της παλιάς Βέροιας, τύποι με συγκινητική αφέλεια ή χαριτωμένη κουτοπονηριά, καθώς και ξεχασμένες συνήθειες και δοξασίες. Εξαιρετική καταγραφή του χθες, δοσμένη από τους «ηθοποιούς» της παράστασης ανάγλυφα.
Και οι… λαϊκοί καλλιτέχνες της μικρής γειτονιάς σε λίγο στο πάλκο! Με τα καβουράκια στα κεφάλια τους οι άντρες, δίπλα τους οι γυναίκες με ύφος εποχής να τραγουδούν. Μηδενική επιτήδευση! Αυθορμητισμός και αυθεντικότητα. Άλλωστε τίποτα εδώ δεν είναι «δήθεν».
Δυο τραγούδια δοσμένα με αφοπλιστική αθωότητα!
«Η σούστα πήγαινε μπροστά κι ό μάγκας τοίχο-τοίχο… Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές…»
κι ύστερα
«Ανήμερα τ’ Αγιαννιού θ’ ανάψουμε φωτιές
να γίνουν στο ντουμάνι στάχτη οι αναποδιές…»
Κι ύστερα ρεμπέτικα. Η κομπανία στο πάλκο συνεχίζει…
Τα παιδιά δίπλα παίζουν. Αρχίζουν τα κεράσματα σ’ όλους, όπως τον παλιό καλό καιρό. Ούζο στο μικρό ποτηράκι και πίτα και γλυκά. Καίγονται στη φωτιά, που άρχισε ν’ ανάβει, τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς. Κύκλοι γύρω από τη φωτιά. Τα παιδιά πηδούν πάνω από τις φλόγες, οι μεγάλοι λάμπουν.
Καθώς φεύγουμε και μας συνοδεύουν τα τραγούδια κι οι χαρούμενες φωνές των παιδιών, έχουμε τη γεύση του χθες και τη διάθεση των ανθρώπων του να παλέψουν με τα δύσκολα, «να γίνουν στο ντουμάνι στάχτη οι αναποδιές»…
Στις φετινές δράσεις συμμετείχαν οι:
Αγγέλογλου Γιάννης, Ασικίδου Τασούλα, Γατοπούλου Μαρία, Δρακούλη Κική, Ζορμπάς Άγγελος, Καισαρίδης Γιάννης, Καισαρίδου Αλκμήνη, Καισαρίδου Μάγδα, Καρανίκα Αικατερίνη, Κατάκη Βίκυ, Κωστοπούλου Ειρήνη, Μαρολαχάκης Ανδρέας, Μπαλτζή – Μούμουγλου Ελένη, Μπουρντένας Αργύρης, Σαββαΐδης Γιάννης, Σούμπουρος Νίκος, Τζιμηροπούλου Βίκυ, Τσαφή Βασιλική, Τσαφής Δημήτρης, Τσίγκα Μαρία.
Φωτογραφίες: faretra.info
