Αυτοί που μας έβαλαν και μας κρατούν στα Μνημόνια τσακώνονται μεταξύ τους για το αν η «έξοδος» από αυτά θα είναι «καθαρή» ή όχι. Βέβαια γνωρίζουν ότι η «έξοδος» – για την οποία αυτοί μιλούν – δεν θα είναι ούτε «καθαρή», ούτε «βρώμικη». Γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να υπάρξει.
Εξηγούμαστε: Όπως κι αν βαφτίζουν την ακολουθούμενη πολιτική, ο όρος «Μνημόνιο» σημαίνει καθεστώς δημοσιονομικής λιτότητας, καθεστώς εκποίησης του δημόσιου πλούτου, καθεστώς εποπτείας της χώρας.
Παρά τα παχιά λόγια, λοιπόν, ισχύουν τα εξής:
α) Οσον αφορά την λιτότητα, έχουν υπογράψει αυτή να διατηρηθεί μέχρι το 2060 (!) μέσω των εξωφρενικών και ματωμένων πλεονασμάτων,
β) όσον αφορά την εκποίηση, έχουν υπογράψει να διατηρηθεί μέχρι το 2114 (!) μέσω της ύπαρξης του «Υπερταμείου» ξεπουλήματος για 99 χρόνια,
γ) όσον αφορά την επιτροπεία και την επιτήρηση, έχουν συμφωνήσει (Κανονισμός της ΕΕ «αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013») να διατηρηθεί για πολλές δεκαετίες και σίγουρα όχι πριν να «εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής» της Ελλάδας από τους τοκογλύφους – δανειστές της.
«Κατάργηση», δε, των Μνημονίων σημαίνει:
Πρώτον, ακύρωση των εκατοντάδων νόμων και των 30.000 μνημονιακών εφαρμοστικών ρυθμίσεων που έχουν επιβληθεί. Μπορούν να μας πουν μια που – πραγματικά – θα καταργήσουν;
Δεύτερον, σημαίνει επιστροφή όσων κλάπηκαν από το λαό αυτά τα χρόνια. Από πότε συνιστούν «επιστροφή» και «έξοδο» οι νέες μειώσεις σε συντάξεις και η νέα αύξηση φόρων μέσω του αφορολόγητου, που ήδη έχουν ψηφίσει να εφαρμόσουν αμέσως μετά την… «έξοδο» από το Μνημόνιο;
