Η “Εκάβη” του Ευριπίδη από τη Θεατρική Ομάδα του 4ου ΓΕΛ και το 2ου Γυμνασίου Βέροιας. Μια φιλόδοξη προσέγγιση
Όλο και περισσότερα παιδιά προσεγγίζουν το Θέατρο στις μέρες μας, είτε μέσα από θεατρικά εργαστήρια είτε μέσα από το σχολείο τους. Αποτέλεσμα η προσέγγιση αυτή να οδηγεί σε μια πλατύτερη προσέγγιση της Τέχνης και σε μια παράλληλη όξυνση του αισθητηρίου τους πάνω στα πράγματα.
Το 4ο ΓΕΛ σε συνεργασία με το 2ο Γυμνάσιο Βέροιας αποτέλεσαν μια θεατρική ομάδα που για έξι μήνες δούλεψε πάνω στην «Εκάβη» του Ευριπίδη παρουσιάζοντας χθες στο κοινό της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών τη δουλειά τους και συμμετέχοντας σήμερα στους αγώνες της «Θεατρικής Άνοιξης Εφήβων».
Η «Εκάβη» αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα έργα της Αρχαίας Τραγωδίας κι αυτό γιατί η δράση της είναι πολύ περισσότερο εσωτερική από εξωτερική. Παράλληλα όμως αποτελεί για τις μέρες που ζούμε ένα επίκαιρο όσο ποτέ αντιπολεμικό μήνυμα.
Το δεύτερο προφανώς έκανε τους υπεύθυνους καθηγητές της Ομάδας να την επιλέξουν, παρακάμπτοντας τις εγγενείς δυσκολίες της πρώτης παραμέτρου.
Έτσι τα παιδιά κλήθηκαν να προσεγγίσουν ένα έργο γεμάτο από βαθιά φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, μια ανατομία της ανθρώπινης φύσης που παραμένει αμετάβλητη μέσα στους αιώνες, ξαφνιάζοντας με τις τραγικές επαναλήψεις της ανθρώπινης περιπέτειας. Ο πόλεμος, θύτες και θύματα, η εκδίκηση, η προδοσία, η μητρική αγάπη, η αξιοπρέπεια, ο εξευτελισμός…
Τα μικρά παιδιά του Γυμνασίου αποτέλεσαν το χορό της τραγωδίας, και τα μεγαλύτερα του Λυκείου τους πρωταγωνιστές της.
Δεν είναι εύκολο, όταν είσαι μια έφηβη, να αποδώσεις το σπαραγμό μιας γριάς μάνας που χάνει και τα τελευταία της παιδιά –της μένει μόνο η Κασσάνδρα- μια βασίλισσας που βλέπει να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια της όλο το μεγαλείο του χθες σαν χάρτινος πύργος και να σέρνεται αιχμάλωτη από τους νικητές…
Δεν είναι εύκολο να αποδίδεις το βάρος του ρόλου ενός επιβλητικού Αγαμέμνονα…
Και τα παιδιά χθες είχαν αυτό το μεγάλο βάρος να σηκώσουν, βάρος δυσανάλογο με την ηλικία τους, βάρος που απαιτεί, πέρα από την ηλικιακή ωριμότητα, και ωριμότητα διαβασμάτων και γενικότερων εμπειριών.
Οι υπεύθυνοι καθηγητές τους όμως πήραν το ρίσκο του ανεβάσματος της συγκεκριμένης παράστασης πιστεύοντας πως η επαφή με το αρχαίο κείμενο και μάλιστα με το συγκεκριμένο, που αποτελεί μια αντιπολεμική κραυγή, θα μπορούσε να προσφέρει στα ίδια αλλά και στους θεατές έναν καθρέφτη του κόσμου και μια αφορμή για σκέψη και αναθεώρηση στάσης ζωής.
Έτσι οι μαθητές κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες της Παρθενόπης Καριπίδου και της Αργυριάδου Αναστασίας δούλεψαν τους ρόλους τους σ ΄ένα δύσκολο θεατρικό ταξίδι που κράτησε έξι ολόκληρους μήνες, με αλληλεπιδράσεις μεταξύ δασκάλων και μαθητών, με στόχους σίγουρα φιλόδοξους από τη μια, και από την άλλη μ ΄ένα αποτέλεσμα που μόνο έπαινο μπορεί να επιφέρει για τη φοβερή προσπάθεια που καταβλήθηκε απ’ όλους.
Τα μικρότερα παιδιά του χορού με τη διδασκαλία της Μελίνας Παπαδοπούλου προσέδωσαν το απαραίτητο χρώμα στην τραγωδία, με εξαιρετική την επιλογή της μουσικής υπόκρουσης από τον Γιάννη Μαντραντζή, εύστοχη την επιμέλεια των αφαιρετικών σκηνικών από την Καριπίδου Παρθένα και τον Δημήτρη Ταχματζίδη και σωστή την επιλογή των κοστουμιών από τη Νάστου Γιούλη και την Αργυριάδου Αναστασία. Στον ήχο και το φως καθοριστική η παρέμβαση του Ευγένιου Βαρακλή.
Τους ρόλους ερμήνευσαν:
Αφηγητής 1: Γεωργία Τρέβλα, Αφηγητής 2: Χρύσα Σολάκογλου, Εκάβη 1: Μαρία Γκιλιοπούλου, Εκάβη 2: Ειρήνη Βατμανίδου, Εκάβη 3: Ελένη Τσίλη, Πολύδωρος: Σταύρος Ταρμονλής, Πολυξένη: Τάνια Γραμματικοπούλου, Οδυσσέας: Άρης Δελαντώνης, Ταλθύβιος: Γιώργος Αλεξίου, Αγαμέμνων: Κώστας Κατράνας, Βάγια: Άντρια Καρπανίδου, Πολυμήστωρ: Γιώργος Σέφερ, Ακόλουθος 1: Ιωβ Χοχλιούρος, Ακόλουθος 2: Κώστας Γιαννουσόπουλος, Κορυφαία: Βασιλική Πιπερίδου.
Χορός: Ελένη Μπέκιου, Κασσάνδρα Παναγιωτούλα, Χρυσή Μουστακοπούλου, Βασιλική Χαρέλα, Αρτεμία Μωυσίδου, Μαρίνα Νταμπακάκη, Φιλίτσα Λοκμανίδου, Γωγώ Κούρτη
Υποβολέας 1: Γεωργία Τρέβλα, Υποβολέας 2: Χρύσα Σολάκογλου
Πάντως η γεμάτη αίθουσα και ο ενθουσιασμός από τη μεριά των θεατών επιβράβευσαν την επίπονη προσπάθεια των παιδιών και των δασκάλων τους. Το Θέατρο άλλωστε είναι ένα άλλο μεγάλο σχολείο!
Φωτογραφίες: faretra.info
