“Αρσενικά είναι και τα σκυλιά. Άντρας πρέπει να είσαι” γράφει η Τζωρτζίνα Αθανασίου
Αρσενικά είναι και τα σκυλιά. Άντρας πρέπει να είσαι.
Δεν πα να έγινε χαμός σε όλον τον πλανήτη;;; Δεν πα να γκρεμίστηκε μια «αυτοκρατορία» στον κόσμο του θεάματος, δεν πα να βγήκαν σταρ και ξεστάρ και εκκολαπτόμενοι αστέρες και των δύο φύλων, να καταγγείλουν σεξουαλική παρενόχληση εκ μέρους κάποιων ιθυνόντων. Καταγγελίες στις ΗΠΑ, καταγγελίες στις Σκανδιναβικές χώρες, καταγγελίες στη Γαλλία, στην Ελλάδα σιωπή. Τόλμησε μία ηθοποιός να μιλήσει και ξαναμπήκε στο καβούκι της λόγω των ειρωνικών σχολίων που της έγιναν.
Η δομή της κοινωνίας μας προφανώς ενθαρρύνει την ανάπτυξη της ενοχής σε αυτόν που υφίσταται, και καλλιεργεί το αίσθημα της ατιμωρησίας σε αυτόν που επιβάλει. Η σεξουαλική παρενόχληση δεν έχει καμία σχέση με τη γοητεία του θύματος ή την σαγήνη του θύτη. Έχει απλά να κάνει με την σχέση εξουσίας του θύτη έναντι του θύματος και κατά πόσο αυτός την καταχράται. Απλούστατα, «σε παρενοχλώ επειδή μπορώ, και δεν θα μιλήσεις επειδή δεν θα σε πιστέψουν και επειδή θες τη δουλειά». Οι γυναίκες που ξεκίνησαν τις καταγγελίες έναντι του μεγαλοπαράγοντα, είναι πλέον καταξιωμένες, με χρήμα και με βαραίνων λόγο στην «βιομηχανία». 
Γι’ αυτό και το έκαναν. Αν το έκαναν νωρίτερα δεν θα εισακούγονταν. Ο εν λόγω φερόμενος ως «παρενοχλητικός» σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα των “The New Yorker”, “The Guardian”, και “Le Monde” είχε καταφύγει σε υπηρεσίες πρώην Μυστικών Πρακτόρων για να πετύχει εκφοβισμό των φερόμενων ως θυμάτων του. Σιγά μη μιλούσαν δηλαδή…
Υπάρχουν γυναίκες που υφίστανται σχόλια ή χειρονομίες και που δεν μπορούν να αντιδράσουν, στο όνομα κάτι πιο σημαντικού κάτι ανώτερου που θεωρούν ότι προστατεύουν. Δεν είναι όλες λαμπερές με μαλλί κομμωτηρίου και φορέματα εκατομμυρίων. Υπάρχουν και άντρες που υφίστανται παρενόχληση από γυναίκες κατέχουσες εξουσία απέναντί τους. Δεν παρενοχλούν όλοι οι άντρες, και δεν υφίστανται όλες οι γυναίκες. Το τσουβάλιασμα όχι μόνο δεν είναι ωραίο, αλλά είναι και άδικο προς όλους.
Και δεν είναι φεμινισμός όπως υποστηρίζουν όσοι βιάζονται να βάζουν ταμπέλες. Είναι απλό βασικό ανθρώπινο δικαίωμα να αισθάνεσαι ασφαλής στο σπίτι, στη δουλειά, στον δρόμο. Είναι το δικαίωμα να σου απευθύνονται με σεβασμό, και να σε αγγίζουν με τη συναίνεσή σου.
Μέχρι όμως να αντιληφθούμε ότι εμείς ως κοινωνία καταδικάζουμε τα θύματα στη σιωπή, θα περάσει όμως πολύς καιρός. Θα χυθεί πολύ μελάνι και πολύ δάκρυ.
Η παρενόχληση, ο εκφοβισμός, αρκετές φορές δεν ασκούνται από τον «ισχυρό», είτε είναι εργοδότης, είτε συνεργάτης. Μπορεί να ασκούνται υπό μορφή εκβιασμού και από κάποιους που επιθυμούν να κοσμήσουν την Αυλή του, εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους και καπηλευόμενοι τη δική του. Τον εκθέτουν επομένως, ακόμα και στις περιπτώσεις που ο ίδιος σέβεται τον εαυτό του.
Θηλυκά είναι και τα σκυλιά. Γυναίκα πρέπει να είσαι.
(Το κείμενο διαβάζεται και αντίστροφα)
