Ο Ποιητικός Πυρήνας έκοψε την πίτα του σε μια βραδιά ζεστής επικοινωνίας και στοχασμού
Δήμητρα Σμυρνή
Στο cafe «Εκτός χάρτη», στον εντυπωσιακό νέο χώρο πολιτισμού που ξεκίνησε να λειτουργεί την Πρωτοχρονιά, ο Ποιητικός Πυρήνας έκοψε χθες βράδυ την πίτα του.
Η βραδιά, πέρα από την εορταστική διάσταση, πήρε και μια ακόμη, εκείνη του στοχασμού, καθώς αφιερώθηκε στην ανίχνευση ενός ενδιαφέροντος θέματος, που μας απασχολεί όλους, του φόβου.
Ο Ποιητικός Πυρήνας συγκέντρωσε και πάλι γύρω του ανθρώπους που αγαπούν την ποίηση και παρακολουθούν τις εκδηλώσεις και την πορεία του.
Προλογίζοντας ο Δημήτρης Παπαστεργίου είπε:
«Το κόψιμο της πίτας θα γίνει πια θεσμός! Φέτος συνδυάζουμε αυτήν τη γιορταστική εκδήλωση με ένα θέμα που απασχολεί όλους μας, «Φόβος και φοβίες». Εισηγητές του είναι απόψε ο Παύλος Παρασκευαΐδης και ο Σούλης ο Λιάκος. Πιστεύουμε πως η συζήτηση που θα ακολουθήσει θα είναι ιδιαίτερα γόνιμη.
Ευχόμαστε σε όλους καλή χρονιά, αλλά και ό,τι καλύτερο στην οικογένεια Παπατζίκου που μας φιλοξενεί απόψε στον καινούργιο της χώρο, στο cafe «Εκτός χάρτη», προσφέροντας κάτι τόσο διαφορετικό στο κέντρο της πόλης.»
Στο κόψιμο της πίτας τυχερή ήταν η Γλυκερία Συναχείρη, που το φλουρί της το συνόδευε ως δώρο ένας πίνακας της Φωτεινής Χαμιδιελή.
Τη γιορταστική ατμόσφαιρα διαδέχτηκε ο προβληματισμός, καθώς ο Βασίλης Δασκαλάκης έκανε μια εισαγωγή στο θέμα του φόβου, διαβάζοντας ποίημα της Ζωής Καρέλλη, φωτίζοντας έτσι τη σχέση της ποίησης με το φόβο.
Ο Παύλος Παρασκευαΐδης διαχώρισε τις έννοιες φόβος και φοβία στην εισήγησή του, αναδεικνύοντας την επίδρασή τους στον ανθρώπινο ψυχισμό, με καταλυτική επίδραση εκείνη του φόβου του θανάτου. Πώς μπορεί το αρνητικό συναίσθημα του φόβου να μετατραπεί σε θετικό ήταν ένα ερώτημα που τέθηκε ως αφορμή στη συζήτηση που ακολούθησε.
Ο Σούλης Λιάκος, αφού διαχώρισε το αίσθημα του φόβου στα ζώα και στον άνθρωπο, είδε το φόβο μέσα από το πρίσμα της δημιουργίας, καταθέτοντας και προσωπικά του συναισθήματα. Αναδεικνύοντας τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο φόβος στη συγκρότηση της προσωπικότητας του ατόμου, τόνισε το ρόλο του στην αίσθηση της ανελευθερίας που δημιουργεί.
Η συζήτηση που ακολούθησε, με ποιητικές παρεμβολές ποιητών, όπως ο Πατρίκιος ή ο Σεφέρης, που διαβάστηκαν, εξελίχθηκε σε μια ενδιαφέρουσα θεώρηση της βαθύτερης σχέσης του φόβου με την Ποίηση και γενικότερα με την Τέχνη.
Μια βραδιά, με αφορμή το της πίτας, συνδύασε με επιτυχία τη ζεστή ανθρώπινη επικοινωνία με το στοχασμό.
Φωτογραφίες: faretra.info
