“Χριστούγεννα! Ας γιορτάσουμε…” γράφει ο Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος
Ας γιορτάσουμε…
για την αγάπη που μας απελευθερώνει από όρους και προϋποθέσεις, που εμείς θέτουμε
για τον έρωτα που μας απαλλάσσει από επιφυλάξεις και υπολογισμούς δεσμευτικούς
για την παραίτηση από πράγματα που κουραστήκαμε τόσο πολύ να αποκτήσουμε και δικαιωματικά μας ανήκουν
για την αφοσίωσή μας στον καθημερινό αγώνα για την κατάκτηση της ψυχικής μας γενναιότητας
για την απαλλαγή από τους φόβους που μας περικλείουν και τους κινδύνους που παραμονεύουν
για την ακλόνητη θέληση μας να κρατάμε το ρυθμό μας μέσα στην τόση αρρυθμία που κυριαρχεί γύρω μας
για την απομάκρυνση από την ιδιοτέλεια, την ανηδονική βουλιμία και το βάναυσο εγωισμό μας
για την επένδυση στο χρόνο που απαιτείται ώστε να κάνουμε τη ζωή μας ιδεώδη
για την εγκατάλειψη του πάθους της ευζωίας και των μεγάλων φιλοδοξιών
για την εξακολουθητική αγωνία μας να ελέγχουμε την αδικία
για την παράφορη εμμονή μας στο κυνήγι των απαλών συγκινήσεων και της ομορφιάς που θα κάνει τον κόσμο μας καλύτερο
για τη μεταποίηση της μειονεξίας μας σε μεγαλοψυχία
για την πίστη μας στην ανάγκη να υπομένουμε το αναπάντεχο
για την ενσωμάτωση στη φύση μας, δηλαδή κίνηση, αναζήτηση, προσδοκία
για την παραδοχή της ανθρώπινης μας διάστασης που μας κάνει να διαφέρουμε από το κτήνος
για τα παρήγορα λόγια του ποιητή ορατών τε πάντων και αοράτων
για την εν ανθρώποις ευδοκία
για τη βίωση του βάθους
για τα Χριστούγεννα που έρχονται
