Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος για το νέο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση

«Αριστοκρατικό, πειθαρχημένο, ανταγωνιστικό, φροντιστηριοποιημένο και διαφοροποιημένο το νέο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης»

Δεν υπάρχει Εξεταστικό σύστημα, τα τελευταία τριάντα χρόνια, που να μην περιλάμβανε στην Εισηγητική του Έκθεση σαν στόχους και σαν δικαιολογητικό λόγο της θέσπισής του τον περιορισμό της παραπαιδείας, την  αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή των μαθητών, την ισότητα ευκαιριών, το άνοιγμα των πανεπιστημίων, την ελεύθερη πρόσβαση, το τέλος του «ασφυκτικού εναγκαλισμού» του Λυκείου από τις απαιτήσεις των εξετάσεων για το πανεπιστήμιο, την φραστική καταδίκη της έμφασης στην απομνημόνευση.

Ο  Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, καθόλου δεν πρωτοτύπησε. Αφού επιτέθηκε στο σημερινό Λύκειο και στο υπάρχον σύστημα πρόσβασης «ανακαλύπτοντας» τα προβλήματα, τις δυσλειτουργίες και τις στρεβλώσεις ανακοίνωσε ως θεραπευτική αγωγή ένα προσχέδιο μέσα από το οποίο προβάλλεται ένα πιο σκληρό, πιο ανταγωνιστικό, πιο αριστοκρατικό, πιο πειθαρχημένο και πιο φθηνό «νέο» Λύκειο και σύστημα πρόσβασης στις ανώτατες σχολές.

Από τις κυβερνητικές εξαγγελίες για το «νέο» Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης γίνεται φανερό ότι πρόκειται για ένα ακόμη πιο ταξικό σχολείο για λίγους και ένα ακόμη πιο ανταγωνιστικό σύστημα πρόσβασης για λιγότερους. Πρόκειται για μια επιχείρηση αναδιάρθρωσης της Λυκειακής βαθμίδας, του συστήματος πρόσβασης αλλά και της Ανώτατης εκπαίδευσης με βάση την κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ, την κατευθυντήρια γραμμή του ΟΟΣΑ και τις επιλογές της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης. Η μνημονιακή θύελλα των τελευταίων χρόνων διαμορφώνει ακόμα πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις για την άρχουσα τάξη ώστε να επιβάλλει τη νέα αντιεκπαιδευτική πολιτική. Είναι φανερό ότι το κυρίαρχο σύνθημα είναι η αντιστοίχιση της ταξικής θέσης των νέων με το επίπεδο σπουδών τους.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Ουσιαστικά η Γ΄ Λυκείου μετατρέπεται σε μια εξεταστική αρένα, επηρεάζοντας βεβαίως και τις υπόλοιπες τάξεις του Λυκείου. Μια Γ΄ τάξη εξοντωτική, με πολλαπλές εξεταστικές διαδικασίες που με τελικό αντάλλαγμα μια θέση σε κάποια σχολή. Είναι φανερό, επίσης, ότι το Υπουργείο Παιδείας προχωράει σε μια εκτίναξη της φροντιστηριοποίησης (το «άγιο δισκοπότηρο» των φροντιστηρίων είναι οι εξετάσεις) ενώ την ίδια ώρα υποκριτικά κάνει κριτική στο ρόλο των φροντιστηρίων και υπόσχεται τον περιορισμό τους.

Η υποκρισία των επιτελών του ΥΠΠΕΘ είναι πρωτοφανής καθώς μετατρέπουν τις λέξεις και τις έννοιες σε μισθοφόρους σκοπιμοτήτων. Η κατάργηση των Πανελλαδικών εξετάσεων δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια αλλαγή ονόματος. Από τις Πανελλαδικές εξετάσεις περνάμε στις «Κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις». Ενώ μιλάει για την πρόσβαση σημειώνοντας ότι «κεντρικά οργανωμένες εξεταστικές διαδικασίες θα πραγματοποιούνται δύο φορές τον χρόνο», την ίδια ώρα υποστηρίζει ότι «η θέσπιση του διαγωνίσματος 1ου τετραμήνου (Ιανουάριος), που είναι κοινό για όλους τους υποψήφιους, έχει ως βασικό στόχο να αποδραματοποιήσει τις τελικές εξετάσεις του Ιουνίου, να μειώσει το άγχος που προκαλεί η ιδέα ότι τα πάντα κρίνονται σε μια τρίωρη εξέταση».  Και κάνοντας ασκήσεις στον παραπλανητικό λόγο επισημαίνει δημαγωγικά ότι «η  απόδοση του Ιανουαρίου θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό μόνον αν βελτιώνει τον βαθμό του Ιουνίου, άρα είναι μία εξέταση που θα λειτουργεί ευνοϊκά για τους μαθητές. Δίνει, δηλαδή, μια ευκαιρία για τη βελτίωση του βαθμού του Ιουνίου, δίνει ένα «μπόνους» που επιτρέπει στους υποψήφιους να μην αντιμετωπίζουν με το σημερινό δέος τη δοκιμασία των τελικών εξετάσεων».

Ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική καθώς ακριβώς στη συνέχεια σημειώνει ότι «ο βαθμός πρόσβασης προκύπτει από κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις» δηλαδή από πανελλαδικού τύπου εξετάσεις με εξαντλητικό και εξοντωτικό χαρακτήρα τόσο για τους μαθητές όσο και για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία η οποία υποκλίνεται σ’ αυτές.

Αν μέχρι σήμερα η Γ΄ Λυκείου ήταν εξεταστικοκεντρική και προσανατολισμένη στις πανελλαδικές εξετάσεις στο τετράγωνο, τώρα γίνεται στον κύβο. Έτσι όχι μόνο δεν θα έχουμε «αναβάθμιση και ενίσχυση του μορφωτικού ρόλου του Λυκείου» όπως διακηρύσσει το Υπουργείο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά ακριβώς το αντίθετο:  «Κατασκευάζει» ένα πιο σκληρό ταξικό Λύκειο – φροντιστήριο, φθηνό και χωρίς ανάσα για τους τρόφιμούς του, αποκλειστικά προσανατολισμένο στη διαδικασία της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση!

Είναι φανερό η πολιτική αυτή υπακούει και εξυπηρετεί το στένεμα των διόδων στο Λύκειο και ώθηση της πλειονότητας των τελειοφοίτων των Γυμνασίων σε ένα είδος επαγγελματικής εκπαίδευσης – κατάρτισης με εισβολή του ιδιωτικού και διεύρυνση της μαθητείας – απλήρωτης εργασίας,. Τα Λύκεια αριστοκρατικοποιούνται, μεταλλάσσονται σε σχολεία για λίγους, και μειώνεται δραστικά ο αριθμός τους.

Είναι επίσης προφανές ότι οι συντάκτες του προσχεδίου επιχειρούν, με την κάλυψη ενός  αναγεννησιακού λόγου για τη μείωση του εξεταστικού άγχους των μαθητών, των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δαπανών, να τροχοπεδήσουν την κίνηση του μαθητικού πληθυσμού, πολύ πριν αυτός φτάσει έξω από την είσοδο των Πανεπιστημίων. Στο πλαίσιο αυτό δρομολογούν την πρόωρη έξοδο ενός τμήματος του μαθητικού πληθυσμού από την «κούρσα» του Λυκείου.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ: ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΩΣΗΣ

Εκεί που κρύβει, ωστόσο, τα περισσότερα το προσχέδιο με τις αλλαγές στο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης, είναι στο θέμα της επιχειρούμενης έξωσης χιλιάδων καθηγητών από το Λύκειο. Η φετινή Α΄ τάξη του λεγόμενου νέου Λυκείου είναι μεταβατική και όπως έχει ανακοινώσει το Υπουργείο Παιδείας του χρόνου μαζί με τη νέα Β΄ τάξη του Λυκείου θα υπάρχει και μια νέα Α΄ τάξη του Λυκείου. Είναι σίγουρο ότι και στις τρεις τάξεις θα υπάρχει περικοπή στο ωρολόγιο πρόγραμμα.

Όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν την περίοδο 2011 – 2017, σύμφωνα με τους τότε Υπουργούς Παιδείας, έγιναν «για παιδαγωγικούς και εκπαιδευτικούς λόγους» και είχαν στόχο την «ποιοτικότερη εκπαίδευση». Ωστόσο οι αναβαθμισμένες πολιτικές εξαπάτησης και οι «φαεινές» ιδέες παράλληλο στόχο, πλάι στην ένταση των ταξικών φραγμών, είχαν και έχουν τις περικοπές προσωπικού. Έτσι και τώρα, αφενός με τη μείωση του ωρολογίου προγράμματος και αφετέρου με τις αλλαγές στο αναλυτικό πρόγραμμα το αποτέλεσμα θα είναι ο εξοστρακισμός μερικών χιλιάδων καθηγητών.

Συνολικά, προβλέπεται δραστική μείωση των μαθημάτων σε όλο το Λύκειο, που προφανώς διευκολύνει και την αντίστοιχη μείωση προσωπικού. Έτσι, στη Β’ Λυκείου υπάρχουν σήμερα 18 μαθήματα (16 υποχρεωτικά και 2 προσανατολισμού σε 35 ώρες διδασκαλίας) και στο προτεινόμενο σύστημα θα γίνουν 10 συνολικά (7 υποχρεωτικά και 3 επιλογής σε 34 ώρες διδασκαλίας).

Στη Γ’ Λυκείου από τα 15 μαθήματα που υπάρχουν σήμερα (9 υποχρεωτικά και 5 προσανατολισμού και 1 επιλογής σε 32 ώρες), στο νέο σύστημα θα υπάρχουν 7 μαθήματα (3 υποχρεωτικά και 4 επιλογής σε 29 ώρες), που θα διδάσκονται το καθένα για έξι ώρες τη βδομάδα.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Οι αλλαγές που προοιωνίζονται στην εκπαίδευση αποτελούν μια νέα αντιδραστική τομή σε μια συνεχή πορεία έντασης των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση και αφορούν τους πάντες. Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Και μόνο αν αντιμετωπιστούν με συνέχεια και συνέπεια με τη μορφή του πανεκπαιδευτικού μετώπου μπορούν να αναχαιτιστούν και να αντιμετωπιστούν. Και σε αυτό πρέπει να κατατείνουν όλες οι προσπάθειες. Και αυτή πρέπει να είναι η κατεύθυνση και η γραμμή του αγώνα για να μην περάσει και να ανατραπεί το νέο αντιεκπαιδευτικό έκτρωμα.