“Χρειαζόμαστε ΗΓΕΤΕΣ” γράφει ο Βησσαρίων Γκεκόπουλος
” Επί των ποταμών της Βαβυλώνος εκεί εκαθήσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς της Σιών..” (ψαλμ. 136)
Ας κλάψουμε όλοι μας
για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, την πατρίδα μας.
Ειδικά οι ηγέτες μας
που μας έφεραν σ αυτή την άθλια κατάσταση,
για ό,τι έκαναν και κάνουν
ή όφειλαν να κάνουν και δεν έκαναν.
Αυτοί, ας πάνε να κρυφτούν
και να κλάψουν “εν ταις οπαίς της γης”.
Γιατί αυτά τα αιματοβαμμένα χώματα,
με ηρώων και μαρτύρων αίμα,
παραδόθηκαν αμαχητί.
Με “ηγέτες” όχι απλώς κατώτερους των περιστάσεων
αλλά μάλλον ιδιοτελείς.
ηγέτες πολιτικούς, εκκλησιαστικούς,
και τον λεγόμενο “πνευματικό κόσμο”,
πλην εξαιρέσεων,
που άλλοι ασχολούνται με τα προνόμιά τους
και άλλοι έβαλαν τα κεφάλια μέσα…
Τί ξέρουν αυτοί από λιτότητα;
τί ξέρουν αυτοί από αυτοκτονίες χιλιάδων Ελλήνων;
τί ξέρουν αυτοί από συσσίτια και κάδους;
τα παιδιά του μπαμπά.
Τα φάγαμε όλοι; Ίσως… και δεν γνωρίζω
ποιος λιγότερα και ποιος περισσότερα,
αλλά ας φανταστούμε ένα δάσκαλο να λέει :
δεν έμαθα γράμματα στα παιδιά γιατί μαζί διασκεδάζαμε..
Ας φανταστούμε ένα διοικητή στρατιωτικής μονάδας
χωρίς να ΄χει εκπαιδεύσει τους στρατιώτες του
– ως όφειλε – να αποδεκατιστούν στη μάχη ως ανεκπαίδευτοι
και αυτός να δικαιολογηθεί μετά λέγοντας : μαζί “λουφάραμε”.
Οι Ηγέτες πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους
για τον λαό, και όχι για την καρέκλα, το κόμμα, το προσωπικό συμφέρον.
Η οικονομική κρίση, είναι το αποτέλεσμα της ηθικής σήψης και διαφθοράς, για την οποία κάποιοι υπερηφανεύονται..
Χρειαζόμαστε ΗΓΕΤΕΣ
΄Ενα Πατροκοσμά
Κολοκοτρώνη
Καραΐσκάκη
Παπαφλέσσα
Παύλο Μελά
Αυξεντίου
Παλληκαρίδη
Μάρκο Δράκο
…………………….
Ας κλάψουμε
Μήπως μπορέσουμε να σώσουμε κάτι
πριν είναι πολύ αργά….
Επί των ποταμών (ακρυλ.) – vg
(επηρεασμένος από τη “μελαγχολία” του Μουνκ)