Οι “Εχθροί εξ αίματος” του Αρκά, μια καλοστημένη παράσταση από τους εκπαιδευτικούς του ΕΠΑΛ Βέροιας

Δήμητρα Σμυρνή

«Στο σχολείο μας, για ν’ ανέβει αυτή η παράσταση, είχαμε μια γιορτή της σύμπραξης, της συνεργασίας, της συνδημιουργίας, της ωραίας διαδρομής, της κοινής πορείας…» είπε, προλογίζοντας το ανέβασμα της παράστασης «Εχθροί εξ αίματος», η Λίζα Τσέκου που είχε και τη γενική της επιμέλεια.

Η Θεατρική Ομάδα Εκπαιδευτικών του ΕΠΑΛ Βέροιας, μια ανήσυχη ομάδα  εκπαιδευτικών, αποφάσισε να ανεβάσει Αρκά, εκείνον «που μας βοηθάει να κλείνουμε το πικρό τετράδιο της μέρας με την άλλη όψη του δραματικού: το υπέροχα κωμικό», όπως είπε γι αυτόν η Κική Δημουλά.

Το θεατρικό του «Εχθροί εξ αίματος», μ’ έναν τίτλο-παιχνίδι που δημιουργεί ενδιαφέρον και μόνο με την αντίθεση που εμπεριέχει, είναι ένα πρωτότυπο ευρηματικό κείμενο στη σύλληψή του, που η Θεατρική Ομάδα το έστησε με τον ανάλογο τρόπο, ξαφνιάζοντας ευχάριστα το θεατή.

Μετά από ένα τροχαίο ατύχημα, όργανα του σώματος συζητούν για την πιθανή του βιωσιμότητα, εκφράζοντας φόβους, υποψίες και καταλήγοντας σε συνωμοσίες και  συγκρούσεις, μέσα από διαλόγους που αγγίζουν το κωμικό, όπως το αντιλαμβάνεται και το δίνει ο Αρκάς, το κωμικό ως εφαλτήριο προβληματισμού και κριτικής θεώρησης των πραγμάτων.

Από το πρώτο επίπεδο ανάγνωσης ο συγγραφέας περνά σ’ ένα δεύτερο, για τον υποψιασμένο αυτήν τη φορά θεατή, όπου η «ενδοχώρα» στην οποία συμβαίνουν τα δρώμενα, μπορεί να είναι η ενδοχώρα οποιουδήποτε οργανισμού, ακόμη κι αυτή μιας κοινωνίας ή ενός τόπου, στην οποία παρατηρούνται τα ίδια επαναλαμβανόμενα φαινόμενα.

Πάντα κριτικός απέναντι στα πράγματα της ζωής και του τόπου του, ο συγγραφέας έδωσε την ευκαιρία στη Θεατρική Ομάδα του Σχολείου να ξεφύγει από την πεπατημένη και να στήσει μια πετυχημένη ερασιτεχνική παράσταση.

Με ρυθμούς γρήγορους, που συνδύαζαν το λόγο και την κίνηση σε σωστή αναλογία, η Λίζα Τσέκου – που κράτησε γι αυτήν τον τίτλο της εμψυχώτριας της Ομάδας και την ιδιότητα της γενικής επιμέλειας, παρακάμπτοντας το βαρύ όρο «σκηνοθεσία»-  έστησε την παράσταση με τους τρεις μοναδικούς της ρόλους ολοζώντανους και απολαυστικούς.

Παίζοντας ο Δημήτρης Γκιλιόπουλος το παχύ έντερο, πληθωρικός  στην εκφραστικότητά του, η ίδια η Λίζα Τσέκου και ο Γιώργος Τσίρης  το λεπτό  έντερο  και  το δεξί νεφρό αντίστοιχα με επιτυχία,  κατάφεραν με τους έξυπνους διαλόγους τους να προκαλέσουν το αβίαστο γέλιο του κοινού, που γέμισε ασφυκτικά  τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στη χθεσινή παράσταση.

Σημαντικότατη για την ατμόσφαιρα του έργου η  επιμέλεια και η κατασκευή των ευρηματικών σκηνικών από τους Δημήτρη Γεωργαδάκη, Γιάννη Κετίκογλου και Μαρία Μαχαίρα και των πετυχημένων κοστουμιών από τους Αργυρώ Γιαννουσοπούλου, Γιώτα Μπανιώτη, Μαρία Μαχαίρα και Γιώτα Καραφουλίδου.

Η αφίσα της παράστασης έξυπνη, από τον Τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών του Σχολείου, με υπεύθυνη τη Μαρία Μαχαίρα και με την αρωγή του ζωγράφου Βασίλη Βαφειάδη.

Καθοριστικά για την όλη πορεία της παράστασης τα ηχητικά εφέ του Νίκου Ουσουλτζόγλου και του Αλέκου Μόσχου και το μοντάζ τους και ο συντονισμός από την κονσόλα του Αλέκου Μόσχου.

Η επιμέλεια του προγράμματος έγινε από τον Γιάννη Κετίκογλου, το μακιγιάζ από την Αργυρώ Γιαννουσοπούλου και τη Γιώτα Μπανιώτη, τα χτενίσματα από τη Χριστίνα Καγκελίδου, οι φωτισμοί από τον Παύλο Χαλκίδη και υποβολέας και γενικών καθηκόντων η Σάρα Τσισμανίδου.

Μια παράσταση έξυπνη και καλοστημένη, που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως οι δάσκαλοι των παιδιών στα σχολεία μας, παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, είναι δημιουργικοί, ανήσυχοι και μπορούν να προσφέρουν ακόμη και στον ευαίσθητο τομέα του Πολιτισμού.

Φωτογραφίες: faretra.info