“Κύριε… Μπαμπά”. Μια αξιέπαινη προσπάθεια από τη Νεανική Θεατρική Σκηνή του “Προμηθέα” στη Βέροια
Δήμητρα Σμυρνή
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Προμηθέα έχει αποδείξει με πολλούς τρόπους ως τώρα την παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης, κερδίζοντας τη γενική εκτίμηση. Μια από τις ενασχολήσεις του με τον πολιτισμό είναι και η ύπαρξη τριών θεατρικών σκηνών, που δείχνουν το πάθος του ειδικά για το Θέατρο.
Σήμερα, 28 Μαΐου, η Νεανική Θεατρική Σκηνή του ανέβασε στο κινηματοθέατρο ΣΤΑΡ της Βέροιας την κωμωδία του Βασίλη Αναστασιάδη «Κύριε… Μπαμπά».
Απλή κωμωδία, όχι όμως επιφανειακή σαν τις τελευταίες που κυκλοφορούν, με μοναδικό σκοπό τους το εύκολο και χοντροκομμένο γέλιο.
Ο Αναστασιάδης έστησε τους χαρακτήρες του αρκετά σταθερά, φωτίζοντας κοινωνικές αντιθέσεις, ενδοοικογενειακές υποβόσκουσες συγκρούσεις, τον επιβεβλημένο από τους ρόλους καμιά φορά πατρικό αυταρχισμό και τη χαριτωμένη παιδική ευρηματικότητα να ξεφύγει απ’ αυτόν.
Τα κείμενό του έξυπνο, με χαριτωμένες παρεξηγήσεις και ατάκες καθόλου ανούσιες, αλλά αντίθετα δροσερές, παραδόθηκε από το σκηνοθέτη στα παιδιά με σωστή μεταβίβαση του πνεύματος που το διακρίνει, κρατώντας την ουσία του.
Ο σκηνοθέτης, Νίκος Μπουζίνης, είχε να αντιμετωπίσει πολλαπλές δυσκολίες στο ανέβασμα, γιατί από τη μια τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία δεν έχουν καθόλου χρόνο, κι από την άλλη δεν έχουν την εμπειρία ζωής των μεγάλων, που οπωσδήποτε μετράει στη μεγαλύτερη δυνατότητα της δραματικής έκφρασης. Και όμως το αποτέλεσμα της δουλειάς του δικαίωσε και τον κόπο που κατέβαλε ο ίδιος και οι μικροί μαθητές του.
Έτσι, ανέβηκαν στη σκηνή εφτά μικροί ηθοποιοί, που ο καθένας δικαιούται να επαινεθεί μόνο για τη συμμετοχή του και την αγάπη του για το Θέατρο, πολύ περισσότερο αξίζει τον έπαινο, όταν τα κατάφερε, και το έκαναν όλοι, να αποδώσουν το ρόλο τους με όσο το δυνατόν καλύτερη προσέγγιση.
Πειστικός στο ρόλο του «Κυρίου… Μπαμπά», ο ξεχωριστός και από την άποψη της εκφραστικής δυνατότητας αλλά και από τον χαρακτηριστικό του σωματότυπο, Ευγένιος Βαρακλής, πηγαίος ο Ζησίογλου Βασίλης στο ρόλο του τζαναμπέτη μικρούλη γιου, και σωστοί, ο καθένας με τις δικές του εκφραστικές δυνατότητες, και ο Θώμογλου Γιώργος, ο Κιοσέογλου Τάσος, η Λοκμανίδου Φιλιώ, η Παναγιωτοπούλου Κασσάνδρα και η Σημανίκα Μάγδα.
Τα κοστούμια ήταν της Θεατρικής Ομάδας, η επιμέλεια της μουσικής του Ευγένιου Βαρακλή, το φροντιστήριο της Θεατρικής Ομάδας, η επιμέλεια ήχου και φωτισμού του Γιάννη Πατραλέξη, το μακιγιάζ της Χριστίνας Ορφανίδου, η κατασκευή σκηνικών του Νίκου Κόγια και η επιμέλεια προγράμματος του Ευγένιου Βαρακλή.
Για όσους δεν ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να ανέβεις πάνω στη σκηνή και να εκτεθείς, αρκεί να φανταστούν τον εαυτό τους σ’ αυτήν τη θέση. Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Όταν άλλα παιδία ή και μεγάλοι βλέπουν στη τηλεόραση survivor, αυτά τα παιδιά κάνουν πρόβα για μια θεατρική παράσταση! Δεν αξίζουν λοιπόν να τα επαινέσουμε;
Η παράσταση αφιερώθηκε από το σκηνοθέτη της, με εμφανή συγκίνηση στον πρόλογό του στη σκηνή με την Κάτια Κουπίδου, στην πρόωρα και απροσδόκητα χαμένη Ελένη Καρολίδου, σύζυγο του Προέδρου του Συλλόγου Διονύση Καρολίδη.
