Τις ημέρες αυτές βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση το προσχέδιο νόμου για την πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει μια βαθιά τομή, μια μεταρρύθμιση στο χώρο της υγείας, που έρχεται να καλύψει ένα πολύ σημαντικό και διαχρονικό έλλειμμα στο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας.
Είναι γνωστό ότι από την ίδρυση του το σύστημα υγείας ήταν κατά βάση νοσοκομειοκεντρικό και η έλλειψη ενός ενιαίου φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ενταγμένου μέσα στο Εθνικό σύστημα υγείας,
ήταν η αχίλλειος πτέρνα του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ ένα δομικό έλλειμμα του συστήματος.
Η σημερινή μεταρρύθμιση δεν είναι μια μνημονιακή υποχρέωση, ένα εργαλείο για περικοπές στο σύστημα υγείας ούτε μια ιδεολογική εμμονή, έρχεται σε μία περίοδο οικονομικής δυσχέρειας και είναι η στρατηγική απάντηση στην κρίση του συστήματος υγείας της χώρας μας.
Η διεθνής βιβλιογραφία λέει ότι η υγειονομική κρίση, η ανισότητα στην φροντίδα, η ανάγκη καθολικής κάλυψης του πληθυσμού μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από την αναδιοργάνωση των δημόσιων συστημάτων υγείας με επίκεντρο την ΠΦΥ.
Με την μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ αλλάζει όλη η φιλοσοφία του Συστήματος Υγείας.
Από ένα σύστημα χαώδους ¨διαχείρισης¨ των ασθενών περνάμε σε μια νέα αντίληψη σχεδιασμένη στη βάση της ολιστικής φροντίδας. Της φροντίδας που περιλαμβάνει
Την πρόληψη, την αγωγή υγείας, τους εμβολιασμούς, την παρακολούθηση των χρόνιων νοσημάτων, την διαχείρηση των περιστατικών, την αποθεραπεία και την αποκατάσταση.
Είναι μία νέου τύπου προσέγγιση που ‘πατάει’ πάνω στην λογική της διεπιστημονικής μονάδας Υγείας με κεντρικό στοιχείο τον οικογενειακό γιατρό αλλά και στην κουλτούρα της αποκεντρωμένης φροντίδας με κεντρικό στοιχείο τις νέες αποκεντρωμένες δομές, τις τοπικές μονάδες Υγείας [ΤΟΜΥ].
Οι μονάδες αυτές θα έχουν μια λογική εγγύτητας στην κοινότητα, θα διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών στο σύστημα χωρίς ταλαιπωρία και αναμονή για ραντεβού και θα προσφέρουν ολοκληρωμένη φροντίδα με πληθυσμό ευθύνης.
Η μεταρρύθμιση αυτή θα πηγαίνει παράλληλα με την προσπάθεια στήριξης των σημερινών δομών Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, δηλαδή τα κέντρα Υγείας αγρ.τύπου και τις δομές του ΠΕΔΥ, που αποστελεχώθηκαν μετά το 2014 και έτσι χάθηκε η συνέχεια στην υγειονομική φροντίδα.
Η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ θα πρέπει να στοχεύει
-στην καθολικότητα στην πρόσβαση όλων των πολιτών στο σύστημα Υγείας
-στην ισότιμη και αποτελεσματική φροντίδα
-και στην δωρεάν κάλυψη των αναγκών με ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών.
Είναι γνωστό ότι η ουσιαστική κατάργηση της ΠΦΥ με τον νόμο Γεωργιάδη το 2014, η αποστελέχωση των νοσοκομειακών μονάδων από το 2009 καθώς και η φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του Ελληνικού λαού που έχασε την δυνατότητα ασφάλισης, ενός μείζονος κοινωνικού προβλήματος, που όμως λύθηκε δια νόμου ώστε ο κάθε πολίτης μόνο με το ΑΜΚΑ του ανεξάρτητα της ασφαλιστικής του κατάστασης να έχει πρόσβαση στο σύστημα, ήταν οι βασικές αιτίες για την τρομακτική επιβάρυνση των Νοσοκομείων της χώρας και την παρολίγον κατάρρευση τους.
Η αναδιοργάνωση του συστήματος Υγείας με επίκεντρο την ΠΦΥ και η διασύνδεση της με το Δημόσιο Νοσοκομείο στα πλαίσια ενός ενιαίου Εθνικού συστήματος Υγείας, παρά τις συστηματικές προσπάθειες που γίνονται το τελευταίο διάστημα για την στήριξη τους με ανθρώπινο δυναμικό και υλικούς πόρους,
είναι η απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να υπάρξει θετική επίπτωση στην λειτουργία του συστήματος αλλά και στον υγειονομικό δείκτη της χώρας που επιβαρύνθηκε τα χρόνια της οικ. Κρίσης.
ΤΣΑΠΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
