“Τι εστίν αλήθεια και ο ψεύτης” γράφει ο Δημήτρης Αθανασιάδης
“Prenez un cercle, caressez-le, il deviendra vicieux !” (Πάρτε έναν κύκλο, χαϊδέψτε τον, θα γίνει φαύλος) (Ionesco)
Ακούγοντας το φύλαρχο του πολιτικού Αμαζονίου της χώρας μας να αναφέρει, πως με τα μέτρα του καθ’ ύλην αρμόδιου μάγου της ασφαλιστικής επώνυμης μαύρης μαγείας, της Κατρουγκαλακίας, και τις δικές του ευλογίες, μόλις το 25% των επικουρικών συντάξεων μειώθηκαν κατά 10%, αναλογίστηκα αν είμαι πολίτης αυτής της χώρας του παραλόγου, τη στιγμή που η πρώτη “μεταρρύθμιση”, κοινώς λεηλασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από το ντουέτο των γερμανοτσολιάδων “μεταρρυθμιστών” Σαμαρά και Βενιζέλου οδήγησε την επικουρική μου σύνταξη από τα 500 στα 200 € και η λαόπνευστη μεταλεηλασία (λεηλασία Master Class) των γερμανοευζώνων της Αριστεράς με το στανιό (ο Μολιέρος έχει πάντα μια θέση στην κωμωδιογραφία της) την εξάτμισε από τα 200 στα 110 €.
Με στοιχειώδη πρακτική αριθμητική της απλής μεθόδου των τριών, που η κυβέρνηση της Ψευτοαριστεράς την κατήργησε με ένα νόμο και ένα άρθρο, υπό τις άναρθρες ιαχές “ουάου” ενός άλλου μάγου, εισάγοντας τον κανιβαλισμό της σύνθετης μεθόδου των τεσσάρων (θεσμών), οι αριθμοί διαψεύδουν τους υπολογισμούς τους, αφού η μείωση 90 € στα 200 αντιστοιχεί σε 45%.
Μετέωρος μπροστά στην γκεμπελική μαθηματική λογική του παραλόγου, αναλογίστηκα ως λογικό καταφύγιο το λογικό παράδοξο του Κρητικού φιλοσόφου, προφήτη και μάντη του 7ου – 6ου πΧ αιώνα Επιμενίδη, όπως το μεταφέρει ο Απόστολος Παύλος στην “Προς Τίτον Επιστολή”, το οποίο παράδοξο εγκλωβίζει τη λογική σε ένα φαύλο κύκλο μεταξύ αλήθειας και ψεύδους, σίγουρα, όχι χειρότερο από τον κύκλο της παράνοιας του ΣΥΡΙΖΑ: «10 Εἰσὶ γὰρ πολλοὶ καὶ ἀνυπότακτοι, ματαιολόγοι καὶ φρεναπάται, μάλιστα οἱ ἐκ περιτομῆς,
11 οὓς δεῖ ἐπιστομίζειν, οἵτινες ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσι διδάσκοντες ἃ μὴ δεῖ αἰσχροῦ κέρδους χάριν.
12 εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν (εννοεί τον Επιμενίδη) ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί.
13 ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. δι’ ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει,
14 μὴ προσέχοντες ᾿Ιουδαϊκοῖς μύθοις καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ἀποστρεφομένων τὴν ἀλήθειαν.
15 πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.
16 Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι» (Προς Τίτον Επιστολή, Κεφ.1, 10-16).
Σύμφωνα με τη λογική, ο Επιμενίδης ως Κρητικός, αφού αποδέχεται ότι όλοι οι Κρητικοί είναι ψεύτες, λέει και ο ίδιος ψέματα, που συνεπάγεται, ότι οι Κρητικοί λένε την αλήθεια (αν κάποιος είναι ψεύτης, τα λεγόμενά του, προφανώς, είναι ψέματα, δηλαδή αλήθειες). Τότε, όμως, ο Επιμενίδης ως Κρητικός λέει την αλήθεια, δηλαδή, ότι οι Κρητικοί είναι ψεύτες, κοκ*.
Βάλτε στη θέση των Κρητικών τους ανυπότακτους, ματαιολόγους και φρεναπάτες, τους βδελυκτούς, απειθείς και προς παν έργον αγαθόν αδόκιμους, κατά τον Απόστολο των Εθνών, της Ψευτοαριστεράς, που αυτοπροσδιόρισαν τα χαρίσματά τους ως αυταπάτες και στη θέση του Επιμενίδη το φύλαρχο της φυλής τους και θα οδηγηθείτε στο λογικό αδιέξοδο, που περιγράφει ο Απόστολος Παύλος.
Βεβαίως, δεν μπορώ να αποδεχθώ τον Αποστολικό εκ περιτομής χαρακτηρισμό τους, γιατί στις Οθωμανικές φορολογικές διεισδύσεις τους στα καλλίπυγα οπίσθιά μας η χρησιμοποίηση της Ευρωβαζελίνης άμβλυνε τις νευρικές αισθητικές απολήξεις του πρωκτέου άντρου μας, με αποτέλεσμα να κοιμηθεί μέσα του, ποιος ξέρει για πόσα χρόνια, ο φορο-Επιμενίδης, αναζητώντας τα πρόβατα του πατέρα του, του χρηματοπιστωτικού φασισμού**.
Όμως, ποια είναι η αλήθεια ή όπως αναρωτιέται ο Πιλάτος, κατά την Ευαγγελική Γραφή του Ευαγγελιστή Ιωάννη;
«37 εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγώ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς.
38 λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· τί ἐστιν ἀλήθεια;» (Κατά Ιωάννην Ιερόν Ευαγγέλιον, Κεφ. 18, 37-38)
* Σώζεται ένα ποίημα του Επιμενίδη στη Συριακή γραφή, που μεταφράστηκε στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα τον 9ο μΧ αιώνα και καταγράφει το λογικό παράδοξο του ψεύτη:
«Τύμβον ἐτεκτήναντο σέθεν, κύδιστε, μέγιστε,
Κρῆτες, ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργοί·
Ἀλλὰ σύ γ᾿ οὐ θνῇσκεις, ἕστηκας γὰρ ζοὸς αἰεί·
Ἐν γὰρ σοὶ ζῶμεν καὶ κινούμεθ᾿ ἠδὲ καὶ ἐσμέν».
** Κατά τη μυθολογία, ο πατέρας του Επιμενίδη τον έστειλε να ψάξει τα πρόβατα του ποιμνίου του και αυτός κατέφυγε και κοιμήθηκε σε μια σπηλιά για 57 χρόνια (Επιμενίδειος Ύπνος).
Όταν ο Επιμενίδης ξύπνησε βρήκε εντελώς διαφορετικό τον τόπο του σε άλλα χέρια και τον αδελφό του γέρο.
Κάπως έτσι θα βγει από το λήθαργο του πρωκτέου άντρου μας και ο Επιμενίδης της Ψευτοαριστεράς, βρίσκοντας ολόκληρη την Ελλάδα σε ξένα χέρια και τους Έλληνες ανήμπορους γέρους, αφήνοντας στην ιστορία του μέλλοντος τον Επιμενίδειο Ύπνο της Ψευτοαριστεράς, για μια εποχή για την οποία, όπως λέει και ο Bertolt Brecht, δεν θα λένε, πως ήταν σκοτεινοί οι καιροί, αλλά θα ρωτούν, γιατί σιωπούσαν οι ποιητές***.
Η εποχή των παγετώνων της σαβάνας**** του “κύκλου με την κιμωλία*****” της Ψευτοαριστεράς.
*** Ίσως, σωπαίνουν όπως λέει ένας πραγματικός Αριστερός, ο Μανώλης Αναγνωστάκης:
“Γιατί οἱ μελλούμενοι ποιητὲς δὲ ζοῦνε πιὰ
αὐτοὶ ποὺ θὰ μιλούσανε πεθάναν ὅλοι νέοι
Τὰ θλιβερὰ τραγούδια τους γενήκανε πουλιὰ
σὲ κάποιον ἄλλον οὐρανὸ ποὺ λάμπει ξένος ἥλιος
Γενῆκαν ἄγριοι ποταμοὶ καὶ τρέχουνε στὴ θάλασσα
καὶ τὰ νερά τους δὲν μπορεῖς νὰ ξεχωρίσεις
Στὰ θλιβερὰ τραγούδια τους φύτρωσε ἕνας λωτὸς
νὰ γεννηθοῦμε στὸ χυμό του ἐμεῖς πιὸ νέοι”.
**** Περιοχή με ποώδη και θαμνώδη βλάστηση, χωρίς συγκροτημένα δάση δέντρων, και μεταφορικά, μια μετριότητα, χωρίς ελπίδα, ούτε ακόμα και για ένα φθινοπωρινό ταξίδι της ζωής μας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα, κατά το Σεφερικό “κράτησα τὴ ζωή μου ταξιδεύοντας ἀνάμεσα στὰ κίτρινα δέντρα… ὁ δρόμος δὲν ἔχει ἀλλαγή…”, δεν έχει ελπίδα.
“Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες” (Σεφέρης) και η “Αργώ” των Αργοναυτών αργεί. Το ίδιο και η θεά Ήρα******.
***** Θεατρικό έργο του Bertolt Brecht.
****** Κατά τη μυθολογία, η θεά Ήρα βοήθησε τους Αργοναύτες να περάσουν με το πλοίο τους “Αργώ” τις Συμπληγάδες.
Άλλο, όμως, μυθολογία και άλλο πολιτική παραμυθολογία (μυθολογία ειδικών αναγκών και δεξιοτήτων), κοινώς, παπαρολογία.
Σημείωση Φαρέτρας: Ο Δημήτρης Αθανασιάδης είναι γιατρός – νευροχειρουργός, μουσικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων ευρέος φάσματος της μουσικής εκπαίδευσης, που διδάσκονται σε ωδεία της χώρας και κοσμούν βιβλιοθήκες της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Διετέλεσε Διευθυντής του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και για είκοσι πέντε χρόνια του Δημοτικού Ωδείου Βέροιας.