“Δανειστής δανειζόμενος, υπουργός υπουργευόμενος, κυβέρνηση κυβερνώμενη και η μεγάλη προδοσία” γράφει ο Δημήτρης Αθανασιάδης
“Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε“ (Διονύσιος Σολωμός)
Ο περίφημος ΕFSF (European Financial Stability Facility, Société Anonyme), που είναι ο οργανισμός των δανειστών μας, έχει τη μορφή Ανώνυμης Εταιρίας (Société Anonyme) με έδρα το Λουξεμβούργο, στη νομοθεσία του οποίου είναι εναρμονισμένος.
Στις 14 Απριλίου του 2015, τότε που γινόταν η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση, ένας άγνωστος μη αιρετός παράγοντας του υπουργείου οικονομικών, ο Γεώργιος Χουλιαράκης, διορίστηκε μέλος του ΔΣ της ΑΕ των δανειστών, σύμφωνα με την επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου “Memorial Journal Officiel du Grand-Duché de Luxembourg”, αριθμός φύλλου 986 C, καταχώρηση 47282.
Παραθέτω σε pdf αρχείο το σχετικό φύλλο της εφημερίδας της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου, για να βεβαιωθείτε για τα λεγόμενά μου. ΦΕΚ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ
Ο Γεώργιος Χουλιαράκης είναι αυτός, που μόλις ολοκληρώθηκε η “σκληρή” διαπραγμάτευση, ορίσθηκε ως αναπληρωτής υπουργός οικονομικών, για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στους ξένους οικονομικούς κατακτητές στην υποταγή της χώρας μας, για να πληρωθεί, τελικά, το ρηθέν “Γιάννης, συγνώμη, Γιώργος, ήθελα να πω, κερνάει και Γιώργος πίνει”.
Από την άλλη πλευρά νομίζω πως για πρώτη φορά δικαιώθηκε τόσο πανηγυρικά η ετυμολογία μιας λέξης. Ο υπό το έργον, υπουργός καλούμενος, έγινε υπό το έργον των δανειστών, τουτέστιν, υπουργευόμενος.
O Cardinal de Richelieu (Καρδινάλιος του Ρισελιέ) έλεγε, πως “η προδοσία είναι ζήτημα ημερομηνίας” και ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την δήθεν Αριστερά του ιδεολογία, κρατούσε Ελβετικό χρονόμετρο στα χέρια του.
Δύστυχε Έλληνα, ο Μίκης Θεοδωράκης σε είχε προειδοποιήσει από την πρώτη μέρα της στρατιωτικής χούντας του 1967 και το επανέλαβε στα χρόνια της σημερινής οικονομικής χούντας:
“Είσαι Έλληνας, είσαι Έλληνας,
Πίνεις την προδοσία με το γάλα,
πίνεις την προδοσία με το κρασί”.
Τελικά, οι Έλληνες του Ευριπίδη, που ρωτούσε “Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;” επέλεξαν την ελευθερία, όπως την προσδιόρισε η Jeanne Moreau “la liberté, c’est de pouvoir choisir celui dont on sera l’esclave” (ελευθερία είναι η εξουσία να διαλέξει αυτόν στον οποίο θα είναι κάποιος σκλάβος) και οι Έλληνες του Τσίπρα επέλεξαν τη σκλαβιά στον παράδεισο της Ευρώπης και όχι τη βασιλεία στην κόλαση της ελευθερίας της Ελλάδας.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν ελεύθερο Έλληνα και έναν προσκυνημένο, για τον οποίο φωνάζει από τον τάφο του ο Κολοκοτρώνης “φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”.
Σημείωση Φαρέτρας: Ο Δημήτρης Αθανασιάδης είναι γιατρός – νευροχειρουργός, μουσικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων ευρέος φάσματος της μουσικής εκπαίδευσης, που διδάσκονται σε ωδεία της χώρας και κοσμούν βιβλιοθήκες της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Διετέλεσε Διευθυντής του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και για είκοσι πέντε χρόνια του Δημοτικού Ωδείου Βέροιας.
