Ήταν και πάλι σπουδαία η πρώτη φορά, η πρώτη επίσκεψη για φέτος, έτους 2016, με τους αξιαγάπητους συνταξιδιώτες Βεροιείς
Ευγενία Καβαλάρη, Θανάση Αγγελίδη, Κώστα Θεοδωρίδη, στο
Φαράγγι της Κράστας.
Αποτολμώντας ένα χιλιόμετρο πορείας, μέσα στα ποταμίσια ορμητικά
νερά, τα παγωμένα, του Μέγα Ρέματος, διασχίζοντάς το τρεις φορές ανεβαίνοντας, τρεις φορές κατεβαίνοντας, με ανεβασμένα τα παντελόνια , πάνω από το γόνατο και κρατώντας τα παπούτσια στον αέρα, φτάσαμε έως το στενότερο σημείο του φαραγγιού, αριστερά 80 μέτρα, δεξιά 280 μέτρα ύψος, οι κρεμασμένοι όγκοι των βράχων, οι χαμογελαστοί!
Αφήσαμε τους δυσκολότερους σταθμούς, Γαλάζια Νερά, Πράσινα Νερά, Φουρκέτα , Μαύρο Λιμάνι, Αερόπετρα, Καταρράκτης,άλλα δυο χιλιόμετρα,για το Σεπτέμβριο, ενώ περάσαμε τη Δέση και τη Μέση !
Και τι σημαίνει Δέση, ο πρώτος σταθμός , το έμπα του φαραγγιού;Το δέσιμο του νερού, για να δρομολογηθεί η ροή του νερού και να ποτίσει τους αγρούς και τα καρποφόρα των αγροτών.
Πόσα ποιήματα διαβάσαμε, πόσα σπουδάσαμε και τι δεν χαρήκαμε , δεν περιγράφεται. Στο φιλόξενο Γιαννακοχώρι, γευτήκαμε τα τσίπουρα, τους μεζέδες , τα κεράσια, το Μονοπάτι των Πηγών και ο εξαιρετικός καφές που μας κέρασε η Γκούρε πηγή και συνοδευόταν ακατάπαυστα από φλαμουριές ανθισμένες… Αμείβοντας και ανταμείβοντας .
Έχουμε έναν λόγο να ζούμε
Να περαστούν !
