Όταν το χαρτί…ζωγραφίζει! – Στην πρωτότυπη έκθεση της Daniela Busato “1000 λέξεις… μια εικόνα”, στη Βέροια
Δήμητρα Σμυρνή
Η Daniela Busato εκθέτει τα έργα της από χθες, 9/1/’16, στο 2ο όροφο του Χώρου Τεχνών της Βέροιας, με την υποστήριξη της ΚΕΠΑ.
Η Ιταλίδα αρχιτέκτων, που ζει εδώ και 30 χρόνια στη Βέροια, ξαφνιάζει τον επισκέπτη με την πρωτοτυπία των έργων της. Τα έργα της είναι πρωτότυπα όχι θεματικά, αλλά από την άποψη της σύλληψης και της εκτέλεσης μιας δικής της τεχνοτροπίας, με την οποία, καταργώντας τα μολύβια, τα πινέλα και τα χρώματα, κατορθώνει να δώσει στο κοινό της ένα αισθητικό αποτέλεσμα εντυπωσιακό, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά σχισμένα κομμάτια από εφημερίδες και περιοδικά.
Η συγκεκριμένη έκθεση είναι η τρίτη κατά σειράν, μετά από μία στη Βέροια, το 2013 και μία στη Θεσσαλονίκη, στο Βαφοπούλειο, το 2014, που προηγήθηκαν.
Daniela Busato: “Το χαρτί μέσα στα έργα μου ζει, μιλά και γίνεται Τέχνη”
Η καλλιτέχνιδα, ζεστή και προσιτή, είχε τη διάθεση να ξεναγήσει τους επισκέπτες της στην έκθεση, μιλώντας για το κάθε έργο της ξεχωριστά, με λεπτομέρειες που ανάδιδαν την αγάπη της γι αυτό.
Ο επισκέπτης μπορεί στην έκθεση να δει τοπία, ανθρώπινα πρόσωπα, κοσμήματα, όλα φτιαγμένα από χαρτί, αλλά και αναπαραστάσεις αρχαίων αγαλμάτων, όπου το χαρτί δίνει από μακριά την αίσθηση του μαρμάρου.
Εντυπωσιακή σε κάποια η έκφραση του προσώπου, σε άλλα η κίνηση, τα χρώματα που προέρχονται αποκλειστικά από τη χρήση χρωματιστού χαρτιού, εντυπωσιακό το ανάγλυφο όλων, που σχηματίζει φυσικότατες σκιές. Άλλωστε, αυτό το ανάγλυφο κάνει την καλλιτέχνιδα να ονομάζει την τεχνοτροπία της «ζωγράφο- γλυπτική».
Η Daniela Busato μίλησε στη faretra για το χρόνο και τον τρόπο που εμπνεύστηκε την τεχνοτροπία της, για τα θέματα των έργων της, για τη σχέση καλλιτέχνη και κοινού, για τη σημασία της Τέχνης στη ζωή.
«Ξεκίνησα περίπου 10 χρόνια πριν. Ζωγράφιζα από μικρή με μολύβια, πινέλα και χρώματα. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως τα πινέλα γίνονται εμπόδιο στο να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι. Πέταξα τα πινέλα κι άρχισα να ζωγραφίζω με τα δάχτυλα. Είδα ότι έτσι ήταν πιο άμεση η επαφή με τον όγκο και τη ροή των χρωμάτων.
Κάποιο βράδυ που ζωγράφιζα, διαπίστωσα ότι μου έλειπε το βασικό χρώμα και φυσικά δεν μπορούσα εκείνη τη στιγμή να το αγοράσω.
Εκεί που μάζευα τα σύνεργά μου, είδα στην εφημερίδα δίπλα μου το χρώμα που έψαχνα. Πολλές φορές ψάχνουμε πράγματα που είναι δίπλα μας κι όμως δεν τα βλέπουμε.
Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα, παίρνοντας ως υλικό τα πρώτα κομμάτια εφημερίδας. Πρόκειται για μια δικιά μου τεχνοτροπία, που με εκφράζει απόλυτα.
Εκείνο που με εκφράζει περισσότερο είναι η σχέση όγκου και χρώματος .Επιδιώκω επίσης στα έργα μου να υπάρχει σκιά. Άλλωστε η σκιά πάντα μας ακολουθεί. Την υπολογίζω πάντα ως συνέχεια του έργου. Θέλω πάντα να δίνω την αίσθηση του ανάγλυφου, που δημιουργεί παιχνίδι με το φως.
Η έκθεση αυτή έχει καινούργια έργα, αλλά και κάποια από προηγούμενες εκθέσεις.
Στα θέματά μου κυριαρχεί ο άνθρωπος. Υπάρχουν και τα δύο φύλα και όλες οι ηλικίες. Υπάρχει η παιδική αθωότητα, η γεροντική στωικότητα… Μπογιά δεν υπάρχει καθόλου. Ακόμη και στα κοσμήματά μου, που είναι κι αυτά από χαρτί, δεν υπάρχει επέμβαση χρώματος.
Επίσης δεν σχεδιάζω ποτέ πάνω στο χαρτί. Αφήνω την ιδέα να ωριμάσει μέσα μου και μετά ξεκινώ.
Για να μην έχω επίδραση του χρόνου πάνω στο έργο μου, κάνω μια δική μου συντήρηση. Έτσι, δεν το επηρεάζει ο χρόνος. Είναι μια ειδική διαδικασία που παγώνει το χαρτί και το κρατάει συντηρημένο.
Μ’ ενδιαφέρει πολύ η λεπτομέρεια. Την επιδιώκω. Στα περισσότερα έργα μου κρύβω λέξεις ή φράσεις από τις εφημερίδες, που να φωτίζουν κάποια πτυχή του έργου μου.
Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει μια συνεχή επικοινωνία με το κοινό του. Ο καλλιτέχνης και η Τέχνη είναι σταθερές αξίες. Η Τέχνη σε βγάζει απ’ τη μιζέρια.
Η οικονομική κρίση δημιουργεί πολλά κενά και αγωνίες, η Τέχνη όμως καλύπτει το κενό μέσα μας. Η Τέχνη αναβαπτίζει και στηρίζει τον άνθρωπο.
Η Ελλάδα έχει μια τέτοια Ιστορία, που δείχνει πως και μέσα από τις δυσκολίες ξαναβρίσκει τον εαυτό της.»
Η έκθεση της Daniela Busato θα είναι ανοιχτή μέχρι και 25 Ιανουαρίου.
Φωτογραφίες: faretra.info
