Δυσκολεύομαι έως αδυνατώ να δεχτώ πως οι τζιχαντιστές, όποιοι κι αν είναι και όποιες επιδιώξεις κι αν έχουν, καταστρέφουν χωρίς κανένα όφελος αρχαίους ναούς και μνημεία, μόνο και μόνο γιατί βλέπουν ως ε
χθρικά ή ασύμβατα με τη δική τους θρησκεία μνημεία πολιτισμών και λατρειών που έχουν εκλείψει εντελώς και δεν έχουν καμιά απολύτως επιρροή στη σύγχρονη εποχή.
Περισσότερο ή μάλλον απολύτως εύλογη μου φαίνεται μια άλλη ερμηνεία που διάβασα για αυτές τις καταστροφές, πως τα μνημεία καταστρέφονται αφού πρώτα οι φανατικοί, χαλιναγωγώντας προς στιγμή τον φανατισμό τους, έχουν αποσπάσει και αφαιρέσει από τα μνημεία αυτά οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί που θα μπορούσε να τους προσφέρει έσοδα.
Μετά την απόσπαση όλων όσων μπορούν να πουληθούν, ακολουθεί η καταστροφή των μνημείων και όλων των ευτελούς αξίας απομιμήσεων που είχαν προστεθεί για να καλύψουν μουσειακές ανάγκες των αρχαιολογικών αυτών χώρων για να συγκαλυφθεί η λεηλασία που έχει συντελεστεί.
Με την πώληση όλων αυτών των ανυπολόγιστης αξίας αντικειμένων που έχουν αποσπάσει από τα μνημεία προσθέτουν κεφάλαια στα ήδη διαθέσιμα κεφάλαια από την πώληση του πετρελαίου, που τους εξασφαλίζουν οι πετρελαιοπηγές που έχουν κατά προτεραιότητα φροντίσει να καταλάβουν, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τις δυνατότητές τους στον πόλεμο που διεξάγουν, που όπως είναι γνωστό απαιτεί, όπως κάθε πόλεμος, εξασφάλιση των μέγιστων δυνατών πόρων.
Η καταστροφή λοιπόν των μνημείων και των ναών αρχαίων πολιτισμών από το ISIS δεν είναι εκδήλωση ενός παραλογισμού ή ενός θρησκευτικού φανατισμού, όπως φροντίζουν να μας «ενημερώσουν» με τα βίντεο που προβάλλουν και τις «ερμηνείες» που μας προσφέρουν, αλλά έχει ως βάση της την εξασφάλιση πρόσθετων πόρων για τις ανάγκες του πολέμου που διεξάγεται στην περιοχή. Επομένως, η με τον τρόπο αυτό προβολή από τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας της καταστροφή
ς των μνημείων ως εκδήλωσης ενός παραλογισμού που οφείλεται σε θρησκευτικό φανατισμό δεν μπορεί παρά να έχει ως στόχο την παραπλάνηση.
Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας της Δύσης και οι αστικές κυβερνήσεις των χωρών της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα του πολέμου που διεξάγεται από το ISIS και μιλούν για σύγκρουση πολιτισμών και δήθεν ισλαμικό κίνδυνο, ενώ η πραγματικότητα είναι πως η πολεμική σύγκρουση στην περιοχή αυτή, όπως και οι πολεμικές συγκρούσεις και σε άλλες περιοχές, δεν μπορεί παρά να απορρέει από την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα καπιταλιστικά συμφέροντα της εποχής, ανταγωνισμών που η όξυνσή τους συνδέεται με τη βαθιά, γενικευμένη, παρατεταμένη και ουσιαστικά ατέρμονη καπιταλιστική κρίση που είναι σε εξέλιξη. Στην προκειμένη περίπτωση, στη συγκεκριμένη περιοχή που διεξάγεται ο πόλεμος αυτός, τα καπιταλιστικά συμφέροντα που εμπλέκονται δεν είναι μόνο τα αλληλοσυγκρουόμενα μεγάλα συμφέροντα των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, αλλά εμπλέκονται, με τη στήριξη των μεγάλων διεθνών συμφερόντων, και τοπικά ή υπό ανάπτυξη τοπικά καπιταλιστικά συμφέροντα της περιοχής.
Κανένας πόλεμος σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας δεν έγινε για να ικανοποιηθούν θρησκευτικοί φανατισμοί και θρησκευτικές επιδιώξεις. Η οικονομία και η παραγωγή είναι ο συνδετικός κρίκος των κοινωνιών των ανθρώπων και επομένως οι πόλεμοι και οι πολεμικές συγκρούσεις δεν μπορεί παρά να συνδέονται με την επέκταση και τη
ν κυριαρχία στην οικονομία και στην παραγωγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σταυροφορίες, που παρά το εμφανέστατο θρησκευτικό τους περιτύλιγμα μόνο ένας αφελής σήμερα δεν θα έβλεπε πως πίσω από την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων κρύβονταν οι επιδιώξεις ευρωπαϊκών συμφερόντων για επέκταση και κυριαρχία και πέραν της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Οι «ερμηνείες» που προσφέρονται αφειδώς για ισλαμικό κίνδυνο και σύγκρουση πολιτισμών έχουν σκοπό να συσκοτίσουν την πραγματική φύση των συγκρούσεων και των πολέμων που έχουν εκδηλωθεί στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται το ISIS και οι τζιχαντιστές. Σκοπός αυτών των «ερμηνειών» περί δήθεν «ισλαμικού κινδύνου» και δήθεν «σύγκρουσης πολιτισμών» είναι να μην αντιληφθούν οι εργαζόμενοι των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών πως οι συγκρούσεις αυτές, που επεκτείνονται ήδη και στις χώρες τους, είναι απόρροια των ανταγωνισμών μεταξύ καπιταλιστικών συμφερόντων για επικράτηση και να νομίζουν πως το Ισλάμ ξύπνησε ξαφνικά από ένα λήθαργο στον οποίο είχε περιπέσει εδώ και αιώνες, θέλει την παγκόσμια κυριαρχία και επομένως οι δυτικές κοινωνίες και οι αξίες τους κινδυνεύουν. Μόνο αν αποδεχτούν οι εργαζόμενοι μια τέτοια αντίληψη μπορούν να ελπίζουν οι κυβερνώντες πως μπορούν να έχουν τη στήριξη των λαών στα σχέδιά τους για την επέκταση της κυριαρχίας τους και τις ιμπεριαλιστικές τους επιδιώξεις, που αυτά ακριβώς έφεραν την κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ιράκ και σε άλλες γειτονικές χώρες.
Προκόπης Κωφός
