Συνέντευξη Τύπου Λαζού και Γκίμα για το Φίλιππο Βέροιας στο μπάσκετ

Αναλυτικά τα όσα είπαν

Συνέντευξη τύπου παραχώρησαν xθες το μεσημέρι ο Γενικός Αρχηγός του τμήματος μπάσκετ του Φιλίππου Βέροιας Ηλίας Λαζός και ο προπονητής Δημήτρης Γκίμας.

Ηλίας Λαζός

«Ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα στην συνέντευξη και ένα μεγάλο ευχαριστήσω για την στήριξη στην ομάδα καθ’ όλη την διάρκεια της δύσκολης αγωνιστικής σεζόν. Πριν από ένα μήνα σκεφτόμουνα και περίμενα την σημερινή συνέντευξη αν θα είχε πανηγυρικό ή απλά απολογιστικό χαρακτήρα. Σήμερα ήρθε λοιπόν αυτή η ώρα αυτής της συνέντευξης που όμως δεν έχει την μορφή που περίμενα για τον απλούστατο λόγο ότι για εμάς ακόμη η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμη. Και αυτό γιατί εκκρεμεί μια ένσταση κατά του κύρους του αγώνα με τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο και όπως ίσως γνωρίζετε πριν λίγες ημέρες μας κοινοποιήθηκε, αναμενόμενα, η αρνητική απόφαση της ΕΟΚ στην ένσταση αυτή οπότε σήμερα προσφύγαμε στο ΑΣΕΑΔ. Περιμένουμε λοιπόν την απόφαση η οποία θα βγει σχετικά σύντομα για το αν θα επαναληφθεί το παιχνίδι ή αν θα υποβιβαστούμε στην Β’ Εθνική κατηγορία. Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν «καραμπινάτο» λάθος. Να τονίσω ότι δεν λέμε ότι θα κερδίζαμε αλλά θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες. Εμείς θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν να προασπίσουμε τα συμφέροντα μας. Έτσι αυτή τη στιγμή ο όποιος απολογισμός είναι άκυρος.

Ακούστηκε ότι λόγο του ότι η νέα Α2 θα είναι πολύ απαιτητική, (περισσότερα ταξίδια των 2 ομάδων της Βορείου Ελλάδος προς τον Νότο – συνολικά 11) δεν θέλαμε να μείνουμε στην κατηγορία. Όλα αυτά δεν ισχύουν. Ήταν ένα θέμα φιλοδοξίας, εγωισμού και ηθικής ικανοποίησης για όλους εμάς η παραμονή στην Α2.

Στις 15 Ιουνίου όπως γνωρίζεται έχουμε τις εκλογές στον σύλλογο. Όσο αφορά το κομμάτι του μπάσκετ το οποίο και με αφορά, ακούγεται ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ο Λαζός θα συνεχίσει και θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του μπάσκετ. Σας δηλώνω υπεύθυνα σήμερα και με δεδομένο την απόφαση του κ. Τραπεζανλίδη να αποχωρήσει, ότι δεν δύναμαι για οικονομικούς λόγους να κρατήσω το τμήμα του μπάσκετ. Αν όμως μου ζητηθεί βοήθεια και βέβαια θα βοηθήσω με την εμπειρία που έχω αποκτήσει τα τελευταία 5 χρόνια και θα είναι χαρά μου να το κάνω. Φυσικά η δική μας θητεία θα σταματήσει μετά την έκδοση της απόφασης του ΑΣΕΑΔ, μετά το τέλος της σεζόν των όλων των Ακαδημιών αλλά και του Veria Basketball Camp 2015 που συνδιοργανώνουμε με τον Κώστα Τσαρτσαρή από 16/6 έως 21/6. Απλά δεν μπορώ μόνος μου να ηγηθώ αυτής της προσπάθειας.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο σύλλογο ένα μοντέλο με διοικούσες επιτροπές. Άλλες για το χάντμπολ, άλλες για το μπάσκετ, άλλες για τον στίβο κλπ. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το μοντέλο του ενός προέδρου για ολόκληρο τον σύλλογο δεν μπορεί να προχωρήσει με βάση της οικονομικές συνθήκες που επικρατούν. Το φορτίο αυτό δεν γίνεται να το επωμιστεί ένας άνθρωπος και το παράδειγμα του Γιώργου Τραπεζανλίδη το αποδεικνύει. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν δυνάμεις που να ήθελαν να ασχοληθούν με κάποιο τμήμα του συλλόγου χωριστά, με χωριστή νομική μορφή, αλλά το σημερινό μοντέλο διοίκησης να τους αποτρέπει.

Ο Γιώργος Τραπεζανλίδης έβαλε πολλά λεφτά στον σύλλογο, στο τμήμα μπάσκετ και πρόσφερε πολλά αλλά κάποια λάθη που έγιναν, ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια στην Α2, προκάλεσαν κόπωση. Είναι λογικό. Η φιλοδοξία του ήταν τόσο μεγάλη που ξεπερνούσε τον ρεαλισμό. Την πρώτη χρονιά το λάθος του Γιώργου Τραπεζανλίδη ήταν ότι έκανε μεγάλο άνοιγμα στην Α2 ενώ την δεύτερη χρονιά ότι ασχολήθηκε με όλο τον σύλλογο.

Παρόλα αυτά και σύμφωνα με τα λεγόμενα του δεν μπορούσε να είναι μέλος μιας διοικούσας επιτροπής, να ξοδεύει τα χρήματα του και όταν χρειαζόταν να πάρει μια απόφαση για το τμήμα μπάσκετ να έπρεπε να ζητάει την σφραγίδα του συλλόγου από τον οποιοδήποτε ήταν πρόεδρος εκείνη τη στιγμή. Όποιος ξοδεύει πρέπει να έχει αυτονομία. Δεν γίνεται να υπόκειται στις ορέξεις των άλλων να του δώσουν την σφραγίδα για να συνάψει συμβόλαιο με κάποιον παίκτη. Αυτά που λέω δεν είναι μομφή για κανέναν απλά δεν είναι λογικό να συμβαίνει. Για μένα η καλύτερη λύση αυτή τη στιγμή, με την προσδοκία να εμφανιστούν άνθρωποι να αναλάβουν, είναι να γίνει πλήρης διαχωρισμός όλων των τμημάτων του Φιλίππου. Να είναι όλα τα τμήματα αυτόνομα. Πιστεύω ότι έτσι θα εμφανιστούν περισσότεροι για να αναλάβουν θέσεις διοίκησης στα τμήματα που θα δημιουργηθούν.

Τελειώνοντας θέλω να πω δυο κουβέντες για τον Γιώργο Τραπεζανλίδη. Με τον Γιώργο έχουμε διαφωνήσει πολλές φορές για τον τρόπο σκέψης του και κάποια πράγματά που έχει κάνει. Όμως οφείλω να του αναγνωρίσω ότι η προσφορά του στην ομάδα είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να έχει λοιδορηθεί και να έχουν ακουστεί πολλά. Τα μισά είναι αλήθεια τα άλλα μισά είναι ψέματα. Η φιλοδοξία του είναι τόσο μεγάλη, το οποίο δεν είναι απαραίτητα αρνητικό αλλά πολλές φορές υπερβαίνει τον ρεαλισμό. Είναι το μόνο που μπορώ να το καταλογίσω. Είναι άξιος πολλών συγχαρητηρίων και μακάρι να μπορούσε να συνεχίσει.”

Δημήτρης Γκίμας

“Να ευχαριστήσω όλους εσάς για την βοήθεια που είχαμε όλο τον χρόνο. Σε μια χρονιά πολύ δύσκολη και μια χρονιά με πολλές ήττες. Υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα με το παιχνίδι του Ηρακλή στο Ιβανώφειο. Είμαι στο χώρο 35 χρόνια και θεωρώ αδιανόητο αυτό που έγινε. Αυτό δεν το έχω ξανασυναντήσει. Στο ένα παιχνίδι να ισχύει το κεκλεισμένων των θυρών και στο άλλο όχι και στο τέλος να παίρνουμε μια απλοϊκή απάντηση του στυλ «κάναμε ένα λάθος και δε βαριέσαι». Τέτοια λάθη πιστεύω δεν είναι αντιπροσωπευτικά της Ομοσπονδίας η οποία άλλα δείγματα έχει δείξει. Πιστεύω όμως ότι στο θέμα αυτό θα δικαιωθούμε αλλά αυτό δεν μας εξασφαλίζει τίποτα.

Η ομάδα πλέον έχει σταματήσει τις προπονήσεις αλλά αν οριστεί το παιχνίδι, όπως πιστεέουμε, θα προσπαθήσουμε να συγκεντρωθούμε κάποιες ημέρες και να διεκδικήσουμε τη νίκη. Για μένα πάνω απ’ όλα το ζήτημα είναι ηθικό. Μιλώντας για λάθη. Το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε όλοι μας, ήταν ότι αφήσαμε να διαλυθεί η ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα στην Β’ Εθνική. Νομίζω ότι εκείνη η ομάδα είχε ακόμη να δώσει πολλά πράγματα. Δυστυχώς παρασυρθήκαμε και το πληρώσαμε. Το πλήρωσε πρώτα ο πρόεδρος, οικονομικά, και μετά η ομάδα.

Πέρσι, Μαϊο μήνα, είχαμε και πάλι μια διοικητική αβεβαιότητα. Τελικά ξεκινήσαμε τέλη Ιουνίου να σχεδιάζουμε την ομάδα με ένα μπάτζετ παικτικό περίπου στα 55.000 ενώ στην συνέχεια αυτό ανέβηκε κατά 10.000 – 15.000 με στόχο να ενισχυθούμε και να μείνουμε στην κατηγορία. Καθορίστηκε ότι ο πρώτος και βασικός στόχος μας ήταν η σωτηρία και οριοθετήθηκε ότι η σεζόν που θα ακολουθούσε θα ήταν μια σεζόν οικονομικής εξυγίανσης.

Με το μπάτζετ που είχαμε στην διάθεση μας κάναμε το καλύτερο δυνατόν. Δεν νομίζω ότι μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα. Ξεκινήσαμε την προετοιμασία της ομάδας με στόχο μια ομάδα που να έπαιζε προσαρμοζόταν γρήγορα και να απέδιδε καλό μπάσκετ. Ξέραμε ότι η ομάδα δεν είχε πολλές δυνατότητες και ότι έπρεπε να ματώσει την φανέλα για να πάρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Σταθήκαμε τυχεροί στην αρχή και πήραμε αποτελέσματα. Σ’ αυτό βοήθησε και το κύπελλο πάρα πολύ. Για πρώτη φορά παίξαμε με ομάδα Α1 η οποία κατέληξε να είναι φιναλίστ. Στην συνέχεια όμως κάναμε μια άσχημη ήττα στην Λιβαδειά, μια ήττα από την Καβάλα και τον Εθνικό αλλά μέχρι τα Χριστούγεννα ήμασταν μέσα σε τροχιά παραμονής.

Τα Χριστούγεννα ήταν μια πολύ κακή περίοδος για την ομάδα με τραυματίες, αρρώστους με αποτέλεσμα να το πληρώσουμε στο ματς με τον Ηρακλή, το οποίο ήταν κομβικής σημασίας. Αν είχαμε κερδίσει Ηρακλή και Παγκράτι θα καταφέρναμε να κερδίσουμε την παραμονή από τον πρώτο γύρο. Ακολούθησε ένα δεύτερος γύρος, πολύ δύσκολος. Να σκεφτείτε ότι επί 13 εβδομάδες, δεν είναι περισσότερες από 18 οι προπονήσεις στις οποίες είχαμε δέκα παίκτες.

Ξέραμε ότι το μικρό ρόστερ θα δημιουργούσε πρόβλημα αν εμφανίζονταν τραυματισμοί αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο. Έγιναν και από εμένα λάθη όμως η ουσία είναι ότι η ομάδα έμεινε μέχρι το τέλος ζωντανή, πάλεψε μέχρι το τελευταίο παιχνίδι και έχασε την παραμονή για ένα σουτ.

Δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο από τους παίκτες. Αντιθέτως μπορώ να πω ότι πρόκειται για πολύ φιλότιμους κι εργατικούς παίκτες με εξαιρετικό χαρακτήρα. Ακούω τα όσα λέγονται στην πιάτσα για την φετινή πορεία της ομάδας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μεγάλο αγώνα κάναμε για να παραμείνει ψύχραιμη και δυνατή, η ομάδα και ειδικά μετά τις πολλές ήττες αλλά και μετά την αναγγελία παραίτησης του Γιώργου Τραπεζανλίδη.

Εάν τελικά σωθούμε, θα είναι η μεγαλύτερη χαρά στην ζωή μου. Ήταν πολύ μεγάλο το στοίχημα. Αισθάνομαι και εγώ λίγο υπεύθυνος μιας και εγώ τους πήρα στον λαιμό μου λέγοντας ότι μπορούμε να μείνουμε στην κατηγορία. Και το πίστευα μέχρι και την τελευταία στιγμή. Όμως το μπάσκετ δεν τελειώνει εδώ αλλά ούτε και ο Φίλιππος.

Η Α2 είναι η πιο δύσκολή και πιο εντυπωσιακή κατηγορία με μεγάλες πόλεις να απουσιάζουν. Η Βέροια όμως έδωσε το παρόν στην Α2, λόγο του Γιώργου Τραπεζανλίδη οποίος με την φιλοδοξία του και με το να πετάξει στο πηγάδι τα χρήματα του έφερε την ομάδα σε αυτό το επίπεδο.

Το μπάσκετ είναι άθλημα υψηλού επιπέδου, σαν το ποδόσφαιρο. Δηλαδή αν θέλουμε στην Βέροια να έχουμε ομάδα στις μεγάλες κατηγορίες χρειάζονται χρήματα. Αν δεν υπάρχουν τα χρήματα η ομάδα πρέπει να ασχολείται μόνο με ανάπτυξη και να πάει στις τοπικές κατηγορίες. Όσο αφορά τα διοικητικά του συλλόγου θα συμφωνήσω με τον Ηλία. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κάθε τμήμα μόνο του. Αυτός που θα έρθει στο μπάσκετ θα πρέπει να αφοσιωθεί στο μπάσκετ. Η μόνη διαφωνία που είχα όλα αυτά τα χρόνια με τον Γιώργο Τραπεζανλίδη είναι ότι ήμουν αντίθετος στο να αναλάβει την προεδρία όλου του συλλόγου και πίστευα ότι το τμήμα μπάσκετ θα ζημιωνόταν. Οι εποχές έχουν αλλάξει και το μοντέλο αυτό δεν είναι λειτουργικό.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Ανδρέα και Στέλιο Καπράρα, τον Αντώνη Κόζα, τον Τάσο Σιδηρόπουλο, Άρη Μπεή, τον Παναγιώτη Καπετανάκη και όλους όσους με διάφορους τρόπους βοήθησαν την ομάδα μέσα και έξω από το γήπεδο.

Τέλος θέλω να αναφέρω κάτι που δεν το ξέρει κανένας αλλά θα το καταλάβει αυτός που θα το διαβάσει. Δεν είναι έντιμο πρόεδρος άλλης ομάδας να παίρνει τηλέφωνο τρίτη ομάδα και να τους λέει ότι ο Φίλιππος δεν πρέπει να νικήσει και ότι πρέπει να πέσει και διάφορα τέτοια. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις ομάδες που μας κέρδισαν αλλά πρόκειται για μια ανέντιμη και ανήθικη κίνηση. Επι ένα μήνα υπήρχε αυτή η κατάσταση. Όμως τίποτα δεν μένει κρυφό….όλα μαθαίνονται»