Π. Θαλασσινός – Ένα δυνατό μουσικό ταξίδι σε πολλές… κυματομορφές
Ξεσήκωσε τον Χώρο Τεχνών, στη Βέροια
Δεν είναι τυχαία η λέξη «κυματομορφές» ως μουσική ή μάλλον τεχνική ορολογία της επιστήμης της ηχοληψίας, όσον αφορά τα νοήματα στα οποία παραπέμπει, όταν μπορεί να βρει μια κυριολεκτική εκδοχή της στην επί σκηνής παρουσία του Παντελή Θαλασσινού, του οποίου το επώνυμο επίσης – συνειρμικά και μόνο – δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού η μουσική του … «μυρίζει» εν πολλοίς, θάλασσα, ή μαστίχα, ή οτιδήποτε παραπέμπει σε χρώματα, μνήμες και αύρα της νησιωτικής Ελλάδας.
Μια γεύση από όλα αυτά πήραμε, σε χορταστική δόση, στη χθεσινή του εμφάνιση, παρέα με μια δυνατή εξίσου, ομάδα επιδέξιων μουσικών, στο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βέροιας, σε μια ξεχωριστή συναυλία – συνδιοργάνωση της ΚΕΠΑ του Δήμου και της Ένωσης Καθηγητών Αγγλικής Ημαθίας.
Ιδανικές οι ισορροπίες στην διαμόρφωση και τη ροή του προγράμματος, από τον Παντελή Θαλασσινό, χωρίς να κουράσει το κοινό με την απόπειρα να παρουσιάσει πολλά από τα καινούργια του τραγούδια, ωστόσο σε σωστή δοσολογία ανάμιξης με τα παλιά και πασίγνωστα τραγούδια του που άφησαν εποχή.
Σε μουσική, και ερμηνεία, του ιδίου παρουσιάστηκαν κάποια από τα «10 Τραγούδια της ελπίδας», όπως τιτλοφορείται το νέο του άλμπουμ, με τη συμμετοχή πολλών και αξιόλογων στιχουργών (ένα σε ποίηση του Κ. Ουράνη), μας έδωσαν την αίσθηση της αυτονόητης συνέχειας, χωρίς εκπτώσεις, του δημιουργού και ερμηνευτή της έντεχνης και προσεκτικής δουλειάς, με προδιαγραφές ανόθευτης ποιότητας, που αποτελούν στοιχεία ταυτότητας και καλλιτεχνικής σφραγίδας του Π. Θαλασσινού, ενώ το μόνο που απομένει για να κατοχυρωθεί και η νέα αυτή δουλειά στις προτιμήσεις μας, είναι η αναγκαία διαδρομή της δημοσιοποίησης και της προώθησης των τραγουδιών, συν τω χρόνω.
Επιπλέον μεταξύ της νέας φουρνιάς, ξεχώρισε και η συνεργασία του με τον επίσης εφάμιλλο στα ελληνικά αλλά και διεθνή ποιοτικά στάνταρτ, συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, δείγμα της οποίας ακούσαμε προσεκτικά και μας κέρδισε από τα πρώτα μουσικά μέτρα.
Με τη δεξιοτεχνική παρουσία των μουσικών που απέδωσαν μοναδικά και αξιόπιστα τα παραδοσιακά κυρίως ηχοχρώματα της ενορχήστρωσης, εναλλάσσοντας με ταχύτητα και ευελιξία πολλά παραδοσιακά πνευστά και έγχορδα όργανα, των Πέτρου Βαρθακούρη στο μπάσο, Γιάννη Βιλιώτη σε μπουζούκι, λαούτο, μαντολίνο, Δημήτρη Γάσια στο βιολί, Φίλιππου Λευκαδίτη στα κρουστά, Γιώργου Μακρή σε πνευστά, γκάιντες και Γιάννη Μπελώνη στο πιάνο αλλά και με την απαραίτητη επιμέλεια των πιο… «αφανών ηρώων» Γιώργου Καρυώτη και Ευτύχη Γιαννακούρα στην ηχοληψία και Διαμαντή Μυλωνά στα Φώτα, ο Παντελής Θαλασσινός μας χάρισε ένα δυνατό μουσικό ταξίδι σε πολλές… κυματομορφές, και ιδανικές ισορροπίες, με συγκινησιακές αυξομειώσεις, ανάμεσα στον ρυθμό και τη μπαλάντα, ανάμεσα σε γιορτινά μαϊστράλια που ξεσηκώνουν από φουστάνια στο χορό, μέχρι και … πανιά από καράβια χιώτικα στο πέλαγο, έως τον μοναχικό και απύθμενο, μελωδικό ωστόσο, πόνο εκείνου που… «καταριέται» την αγάπη: Ανάθεμά σε, δε με λυπάσαι…
