“Προϊόν συνέπειας κι όχι φιλοδοξιών η συμμετοχή μου στο Επικρατείας”
Με το ΠΑΣΟΚ στην 5η θέση του Επικρατείας η Χαρούλα Ουσουλτζόγλου
Είναι δειλία ν’ αποφεύγεις τα δύσκολα…
Μ’ αυτήν και μόνο τη σκέψη, μέτρησα το γνωστό πολιτικό μου παρελθόν και την ανιδιοτελή προσφορά μου στα Κοινά του τόπου, χρόνια και χρόνια.
Μπήκα στο ΠΑΣΟΚ της Ημαθίας το 1977, αφού προηγουμένως «πέρασα» από τη νεολαία του «Ρήγα» στην Αθήνα.
Ξεκίνησα επιφυλακτικά, γιατί τότε το θεωρούσα συντηρητικό, αλλά πίστεψα στη ζωντάνια του και πως αυτό, θα ήταν το όχημα, που όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη, μπορούσε να πραγματώσει τη Λαϊκή Κυριαρχία και την Κοινωνική Απελευθέρωση που ήταν προσφιλή μεταπολιτευτικά μας συνθήματα…
Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε πολλά χρόνια. Πολλά από τα όνειρά μας γίνανε πραγματικότητα. Οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες έπαψαν να υπάρχουν. Οι Έλληνες ζήσαμε όμορφα χρόνια κι ο ανώνυμος συμπολίτης της διπλανής πόρτας απέκτησε φωνή και πρόσωπο. Ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης πήρε την πραγματική θέση του στην σύγχρονη ιστορία.
Άλλαξε η Ελλάδα. Πράγματα που σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα κάποτε απλώς τα ονειρευόμασταν.
Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, κυβέρνησε πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει όμως και φθορά. Για κάποιους σημαίνει και …διαφθορά.
«Το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση ο Λαός στην Εξουσία» … Πριν να καθιερωθούν –από τις Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ- σκληροί ελεγκτικοί μηχανισμοί, βρέθηκε σε διοικητικές θέσεις κάθε καρυδιάς καρύδι. Ξέφυγε σε πολλές περιπτώσεις η κατάσταση και αναβίωσε αυτό που φοβόμασταν όπως ο διάολος το λιβάνι: το πελατειακό κράτος.
Γίνανε λάθη. Κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους και πλούτισαν. Κάποιοι άλλοι όμως, οι περισσότεροι, μείνανε πιστοί στα οράματά τους προσφέροντας διαρκώς για το κοινό καλό μ’ ανιδιοτέλεια.
Γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται και κάποιοι πολιτικοί από την αρχαιότητα ακόμη, πεθαίνουν στην ψάθα, ενώ κάποιοι άλλοι, επιτήδειοι, παράνομα κερδίζουν…
Ώσπου φτάσαμε στην Κρίση. Μετά από χρόνια ευμάρειας, ο ελληνικός λαός ανεβαίνει το Γολγοθά του. Κάθε οικογένεια το δικό της. Και το «σταύρωσον Αυτόν» απέκτησε επικοινωνιακό ονοματεπώνυμο και εισέπραξε μεγάλο μέρος από το «ανάθεμα» της κοινωνίας. Κάηκαν τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Μπήκαν όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Έντιμοι και άτιμοι.
Παρ’ ότι η ιστορία θα καταγράψει πως το ΠΑΣΟΚ μόνο του, με τα λάθη και τις αβλεψίες του, κράτησε τον ελληνικό λαό όρθιο, αποφεύγοντας τα χειρότερα κι ας μην το αντιλαμβάνονται σήμερα πολλοί. Όπως όρθια κρατήθηκαν τα Κόμματα του συστήματος , αφήνοντας τις σκληρές προσπάθειες και χρεώνοντας όλο το πολιτικό κόστος μόνο στο ΠΑΣΟΚ….
Για το οποίο, αυτή η ολιγοήμερη μάχη είναι η δυσκολότερη από την ίδρυσή του. Βιώνει την εγκατάλειψη όπως ο φτωχός συγγενής, που όσο είχε και έδινε σε όλους, όσο τους βόλευε όλους –κατά το κοινώς λεγόμενο- , ήταν ο καλύτερος!
Βιώνει την απαξίωση γιατί λέει την αλήθεια που είναι πικρή και σκληρή. Δεν χαϊδεύει αφτιά.
Γιατί στην τραγικότερη εποχή, το χειρότερο πράγμα είναι ο λαϊκισμός, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Είναι σα να κλέβεις με δόλο την παλιοκουβέρτα του άστεγου. Ή εν προκειμένω, με δόλο την ψήφο του απελπισμένου.
Βιώνει το ΠΑΣΟΚ, την αγνωμοσύνη, των εκατοντάδων χιλιάδων που ωφελήθηκαν προσωπικά ή με γενικότερα μέτρα και πολιτικές που ισχύουν ακόμη.
Θεωρώ λοιπόν, ότι σήμερα, παρά ποτέ, όλοι εμείς που ασκήσαμε έντιμα διοίκηση σε όποιο πόστο βρεθήκαμε με τη λαϊκή εντολή, που δεν επιζητήσαμε οφέλη αλλά αφιερώσαμε τη ζωή μας στην κοινή υπόθεση, που μπήκαμε σ’ αυτήν την περιπέτεια «φτιαγμένοι» και δεν παζαρέψαμε ποτέ, πρέπει να σταθούμε όρθιοι.!
Σε πείσμα των καιρών, του πολιτικού κλίματος, της εύκολης πορείας, της ανέφελης και ανέξοδης πολιτικής που κούρασε τον πολίτη κι απαξίωσε την Πολιτική, ενισχύοντας φασιστικά μορφώματα.
Γι’ αυτό, επιστρατεύομαι σεβόμενη την συνεπή πορεία μου. Όχι για να επιδιώξω εκλογή, αλλά για να βάλω πλάτη στην ελπίδα. Πιστεύοντας πως τώρα μπορεί να ξεκινήσει η διεργασία για τη δημιουργία της πολυπόθητης Κεντροαριστεράς, που τόσο την χρειάζεται η χώρα. Της Κεντροαριστεράς, που χωρίς τις εναπομείνασες υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, θα είναι δυσκολότερο να συγκροτηθεί την επόμενη μέρα.
