Κυκλοφοριακή μελέτη: “Δικαιούμαστε μια σύγχρονη και ανθρώπινη πόλη”!

Γράφει ο Στέργιος Καλπάκης

Τους τελευταίους μήνες αναπτύσσεται έντονος ο διάλογος για το κυκλοφοριακό ζήτημα στην πόλη μας. Από τη μία, οι συγκοινωνιολόγοι εισηγούνται με προτάσεις τους, την μονοδρόμηση κεντρικών οδών ή τμημάτων τους, ώστε να συμβαδίζει η κυκλοφοριακή πραγματικότητα με τα νέα δεδομένα της ανάπλασης αλλά και για να εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, για ανάδειξη της αρχαίας ρωμαϊκής οδού στη Μητροπόλεως. Από την άλλη, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων είναι αντίθετοι στο ενδεχόμενο αυτό με τις αντιδράσεις τους να γίνονται εντονότερες το τελευταίο διάστημα, αφού η επιτροπή ποιότητας ζωής προσανατολίζεται να προτείνει την 5η πρόταση των μελετητών προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πρόταση που περιλαμβάνει μονοδρόμηση της Μητροπόλεως (κάθοδος), τμήματος της Βενιζέλου (προς Σταδίου), με άνοδο την οδό Κεντρικής.

Οι καταστηματάρχες που διαμαρτύρονται, επικαλούνται την πιθανή μείωση της κίνησης στα καταστήματά τους και προβλέπουν κυκλοφοριακό κομφούζιο όπως στο παρελθόν. Δεν βλέπουν λοιπόν κανένα λόγο να προχωρήσουμε σε αλλαγές που κατά την άποψή τους θα περιορίσουν κι άλλο την ήδη ισχνή οικονομική δραστηριότητα στη Βέροια, με δεδομένο ότι ο αρχαίος δρόμος μπορεί να αναδειχτεί κι αλλιώς. Τα επιχειρήματά τους μας προβληματίζουν. Αλήθεια, από πότε η ζήτηση στην αγορά εξαρτάται από κυκλοφοριακές αλλαγές κι όχι απ’ την καταναλωτική δύναμη των πολιτών; Οι πολίτες όταν έχουν χρήματα στο πορτοφόλι μπορούν και καταναλώνουν, ανεξάρτητα των κυκλοφοριακών τους συνηθειών. Επίσης, στο παρελθόν δεν υπήρξε ολοκληρωμένη μελέτη, με αποτέλεσμα το κομφούζιο κυρίως στην οδό Θωμαΐδος. Όσο για τον εναλλακτικό τρόπο ανάδειξης της ρωμαϊκής οδού, δεν έχει παρουσιαστεί υλοποιήσιμη πρόταση.

Έπειτα από αρκετά χρόνια αδράνειας αλλά και πολιτικής εκμετάλλευσης του ζητήματος «Μητροπόλεως», η νέα Δημοτική Αρχή οφείλει να τολμήσει την αλλαγή της κυκλοφοριακής πραγματικότητας στη Βέροια, να δεχτεί τις υποδείξεις των συγκοινωνιολόγων και να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ για ανάδειξη της ρωμαϊκής οδού. Η πόλη δικαιούνται ένα σύγχρονο-ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης του εμπορικού και ιστορικού της κέντρου, κάτι που σημαίνει λιγότερο κυκλοφοριακό φόρτο στο κέντρο, με μεταφορά του στους περιφερειακούς δρόμους, μειωμένη ηχορύπανση και καυσαέριο, ευκολότερη πρόσβαση σε πεζούς, ποδηλάτες, άτομα με κινητικά προβλήματα και ηλικιωμένους.

Παράλληλα, οφείλει να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση της προηγούμενης Δημοτικής Κοινότητας και Δημοτικού Συμβουλίου, έπειτα από πρόταση και δράσεις του Ανθρώπινου Δυναμικού, για ένταξη του ποδηλάτου στον αστικό ιστό, με χάραξη ποδηλατοδρόμου που θα διατρέχει από την Πλ. Ωρολογίου με κάθοδο όλη την Μητροπόλεως, την Ελιάς, ολόκληρη την Πιερίων και μέσω του χωριού Άμμος θα καταλήγει στο Φράγμα Αλιάκμονα. Μελλοντικά η διαδρομή αυτή θα μπορούσε να συνδεθεί και με τη Βεργίνα, δίνοντας μια καινούργια προοπτική στην ανάπτυξη του αθλητικού Τουρισμού.

Πριν την απόφαση για ριζική αλλαγή του κυκλοφοριακού μοντέλου, πρέπει να λυθεί το ζήτημα της κυκλοφορίας αστικού λεωφορείου στην οδό Κεντρικής, με απαγόρευση του παράνομου παρκαρίσματος, τεχνικές παρεμβάσεις ή χρήση μικρότερου οχήματος αλλά και να υπάρξει η όσο το δυνατόν καλλίτερη συνεννόηση για το ζήτημα του παρκινγκ στην πλατεία Δημαρχείου. Η απόφαση αυτή επίσης πρέπει να συνοδευτεί από αλλαγές στην εικόνα της πόλης και στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Τέτοιες είναι η επίσπευση της δημιουργίας θέσεων στάθμευσης, η δημιουργία διοικητηρίου στο πρώην Β’ Σώμα Στρατού, η επίλυση του ζητήματος της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης τραπεζοκαθισμάτων σε πλατείες και πεζοδρόμια και αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων τεχνικής φύσης ή καθαριότητας σε δρόμους, πεζοδρόμια, στα παρτέρια της ανάπλασης, σε στάσεις αστικού, σε πάρκα κ.α.

Η οικονομική κρίση, πέρα από τα δεινά που έφερε, μας δίνει δύο νέες ευκαιρίες. Πρώτον, να έρθουμε σε οριστική ρήξη με το παρελθόν της προσωρινής οικονομικής διόγκωσης που χαρακτηρίστηκε από κατανάλωση με φθηνό χρήμα και ανεξέλεγκτη ανοικοδόμηση και να περάσουμε σε μία αειφόρα οικονομία του πολιτισμού, της έρευνας, της ποιότητας ζωής, του σεβασμού στο περιβάλλον και των οικολογικών μέσων μεταφοράς έναντι της δικτατορίας της ιδιωτικής αυτοκίνησης. Η δεύτερη ευκαιρία που μας παρέχει απλόχερα η κρίση είναι να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να αντιληφθούμε το συμφέρον μας μέσα στα ευρύτερα και μακροπρόθεσμα κοινωνικά συμφέροντα. Ας μην τις αφήσουμε να πάνε χαμένες.

Για το Ανθρώπινο Δυναμικό,

Στέργιος Καλπάκης
Εκπαιδευτικός (ειδ. Ιστορία και Πολιτισμός)