Στην Ελλάδα της παρακμής!

Φτάσαμε στο σημείο να αποτελεί είδηση το ότι ένας… επικουρικός γιατρός προσλαμβάνεται σε δημόσιο νοσοκομείο! Αυτό προκύπτει από σχετική ανακοίνωση της Διοικητού του Νοσοκομείου Βέροιας, η οποία ανακοίνωση συνοδεύεται και από σχετική φωτογραφία, όπου αποτυπώνεται εμφανώς η ικανοποίηση των προσώπων που εμφανίζονται σ’ αυτήν, δημιουργώντας έτσι την εντύπωση ότι λύθηκε ίσως ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετώπιζε το νοσοκομείο!

Αλλά με την ευκαιρία αυτής της ανακοίνωσης, η κ. Διοικητής ας μας πει: Πόσοι γιατροί, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό λείπει ακόμη από το νοσοκομείο, του οποίου προΐσταται; Υπάρχει στο Νοσοκομείο επάρκεια σε φαρμακευτικό υλικό και γενικά σε υλικά απαραίτητα για τη λειτουργία του; Σε τι ποσοστό μπορεί να καλύψει τα έκτακτα περιστατικά; Και όσα δεν καλύπτονται σε ποια νοσοκομεία διοχετεύονται; Πόσος είναι ο χρόνος αναμονής στα ραντεβού ανά ειδικότητα; Ποιες ειδικότητες καθημερινά εφημερεύουν και σε τι ποσοστό καλύπτουν τις ανάγκες των έκτακτων περιστατικών;

Έχει εξετάσει την ταλαιπωρία που υφίστανται οι ασθενείς; Έχει ζητήσει την άποψή τους, σχετικά με τη λειτουργία του Νοσοκομείου, στο οποίο η ίδια είναι Διοικητής; Τέλος, έχει κατά νου αν αισθάνονται ασφαλείς, και πόσο, οι πολίτες από το σημερινό Δημόσιο Νοσοκομείο της περιοχής τους; Ας δοθούν και κάποια τέτοια συμπεράσματα στη δημοσιότητα!

Και επειδή ο βασικός δείκτης λειτουργίας ενός νοσοκομείου είναι και ο οικονομικός προϋπολογισμός του, πώς αυτός μεταβάλλεται σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές;
Βέβαια, όταν αποτελεί είδηση το θετικό γεγονός της στελέχωσης του Νοσοκομείου, έστω και με έναν επικουρικό γιατρό, και δεν αποτελούν προβλήματα και αντικείμενο είδησης όλα τα παραπάνω, τα οποία και εμφανώς αποσιωπώνται –εκτός εάν δεν έπεσε κάτι σχετικό στην αντίληψή μας- τότε, τι μπορεί να σημαίνει η εν λόγω ανακοίνωση; Αν αυτό δεν είναι ωμός πολιτικαντισμός, τότε πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;

Είναι προφανές ότι ο Διοικητής Δημόσιου Νοσοκομείου δεν ενδιαφέρεται για ψήφους. Εκτός αν ενδιαφέρεται για τις ψήφους εκείνων, που του εξασφαλίζουν τη θέση. Γιατί είναι γνωστό τοις πάσι, ιδιαίτερα σήμερα, για μια τέτοια θέση δεν επαρκούν τα αντικειμενικά προσόντα!

Και φυσικά, για μια ακόμη φορά, βρίσκει δικαίωση η λαϊκή σοφία που λέει “το ένα χέρι νίβει το άλλο”. Μόνο βέβαια, που σ’ αυτήν την περίπτωση, την πληρώνουν οι ασθενείς, αυτοί που έχουν ανάγκη το Δημόσιο Νοσοκομείο, γιατί αυτοί είναι τα θύματα σήμερα της Ελλάδας της παρακμής!

ΥΓ. Και ας μην φέρει κανείς από τους διοικούντες ως παράδειγμα το πώς λειτούργησε το Νοσοκομείο της Βέροιας, την ημέρα του φοβερού δυστυχήματος στην περιοχή μας. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην αυταπάρνηση των γιατρών , του νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού, στους οποίους αξίζει κάθε έπαινος.
Όχι όμως σε κάποια διοίκηση, η οποία προφανώς υλοποιεί αναντίρρητα όλα όσα μας οδήγησαν στη σημερινή τριτοκοσμική κατάσταση.
Και ένα ακόμη ερώτημα. Τι ακριβώς σημαίνει “επικουρικός γιατρός”;