Tης Μαριάνθης Τουτουντζίδου
“ψάχνω τον πρωτομάστορα
που θα πελεκήσει την πέτρα
για τα θεμέλια της πατρίδας μου.”
(“Ανατροπή”Νανά Παπαιωάννου)
Με την εμφάνιση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ , όπου παρουσιάστηκε τεκμηριωμένα αυτό που μπορεί και οφείλει μια κυβέρνηση η οποία προτεραιότητά της θέτει την ανθρωπιστική κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας , ξεσκεπάστηκε για άλλη μια φορά το άτεγκτο πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης.Έτσι λοιπόν από το Σάββατο βρέχει σε κανάλια και τύπο συκοφαντία, διαστρέβλωση, ειρωνεία, τρομοκρατία. Έχουν επιστρατευτεί οι πάντες, και συνήθως μαζί με τους δημοσιογράφους πέντε-έξι εναντίον ενός, με την ίδια καραμέλα της άγνοιας της κατάστασης και της ανευθυνότητας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πότε με χαμόγελο τάχα προβληματισμένο,πότε ξεκάθαρα χλευαστικό,πότε υποκριτικά οργισμένο.
Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση-παρωδία , μοναδική στην ιστορία για το καταστροφικό της έργο , που συμπεριφέρθηκε η ίδια και επέτρεψε και στους “εταίρους” της να συμπεριφερθούν στη χώρα σα μια επιχείρηση που πτώχευσε, γι αυτό πρέπει και να κλείσει,ακόμη βρίσκει το θράσος να παρουσιάζει τον εαυτό της σα δύναμη ευθύνης. Αυτός ο θίασος που παρακολουθεί απαθής μια κοινωνία να χάνει τα στοιχειώδη για να ζήσει, συνεχίζει να παίζει το έργο της σωτηρίας της χώρας.
Ο πανικός τους στο ενδεχόμενο να χάσουν τα προνόμια και τις ασυλίες τους και να λογοδοτήσουν για την καταστροφή , δύσκολο πλέον να κρυφτεί.
Και όσο καταρρέει ο μύθος του μονόδρομου πάνω στον οποίο θεμελίωσαν την εντεταλμένη πολιτική τους και την καθήλωση του κόσμου, τόσο ξεφωνίζουν απειλές και ψέματα τη στιγμή μάλιστα που η πραγματικότητα τους έχει πλέον οικτρά διαψεύσει.
Προσπαθούν να πείσουν ότι όσα περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας είναι αδύνατα.Και ενώ στάθηκε δυνατό να καταστρέψουν το κοινωνικό κράτος και να φτωχύνουν τους Έλληνες εν μια νυχτί,αρπάζοντάς τους μισθούς συντάξεις,αποταμιεύσεις, περιουσίες με ποικίλους τρόπους, το μόνο που φαίνεται αδύνατο γι’ αυτή τη δοτή κυβέρνηση, είναι να φορολογήσει τους πραγματικά πλούσιους και να ξετρυπώσει το μαύρο χρήμα.Αυτούς που όχι μόνο δεν έχασαν προνόμια και περιουσίες λόγω κρίσης αλλά με τα διάφορα μνημονιακά μέτρα και τις σκανδαλώδεις τροπολογίες καταφέρνουν να πλουτίζουν περισσότερο. Αδύνατη φαίνεται και η επανεκκίνηση της οικονομίας συγχρόνως με την απασχόληση που θα δώσει ανάσα στον κόσμο, όταν οι φωστήρες που συγκυβερνούν επιμένουν στην ανεργία και τη λιτότητα.
Θεωρούν παροχές τα αυτονόητα που εξαγγέλθηκαν για να επιζήσουν άνθρωποι που καταστρέφονται από το άγχος της καθημερινότητας.Και διαστρεβλώνουν αυτά τα στοιχειώδη για την ανθρώπινη επιβίωση με το επαναλαμβανόμενο: “έδωσε τα πάντα στους πάντες”.ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩΣΕ ΟΥΤΕ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΤΑ ΕΔΩΣΕ.
Αντίθετα στράφηκε στον κόσμο της εργασίας που πλήττεται από την αυθαιρεσία,στους άνεργους,στους μικρομεσαίους που βουλιάζουν,στους ηλικιωμένους που κρύβουν το πρόσωπο της απελπισίας και στους νέους που διώχνονται από τα σπίτια και τη χώρα τους.
Για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια περιφρόνησης σ’ αυτόν τον κόσμο, ο οποίος αντιμετωπίστηκε από αυτούς τους ίδιους που εδραίωσαν το κλεπτοκρατικό , διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο σύστημα , σαν ο κατεξοχήν ένοχος που ήρθε η ώρα του να πληρώσει, νιώθει μια κάποια δικαίωση.
Χωρίς καμιά υπερβολή,χωρίς καμιά δόση παροχολογίας,αντίθετα με έναν μετρημένο υπολογισμό, με αίσθημα ευθύνης και κυρίως με τον ανθρωπισμό που οφείλει μια κυβέρνηση της αριστεράς, νιώσαμε επιτέλους το βράδυ του Σαββάτου λίγη από τη χαμένη αξιοπρέπεια, κάποιες από τις χαμένες ελπίδες και τα όνειρα κάπου να ζωντανεύουν.
Στο χέρι μας είναι η επιλογή να συνεχίσουμε το μονόδρομο της ντροπής για τη χώρα και τη ζωή μας,ή να χαράξουμε έναν άλλο δρόμο που δε περπατιέται από προνομιούχους ούτε χτίζεται από μεγαλοεργολάβους αλλά από τον “πρωτομάστορα” λαό και τους αγώνες του.
Αυτή η απαραίτητη προυπόθεση ήταν και η ειλικρινής παραίνεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο λαό ως μοναδικό εντολοδόχο και σύμμαχο μιας κυβέρνησης της αριστεράς στο δρόμο για την ανατροπή και αλλαγή.
