“Ο Τραμπ… την κοπανάει από την ουκρανική κρίση” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Με πολλή ίντριγκα, αλλά χωρίς ουσιαστικές ειδήσεις ολοκληρώθηκε τελικά χθες το απόγευμα η τρίτη –και πιθανότατα φαρμακερή για την Ουκρανία– τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ και Πούτιν, που διήρκεσε πάνω από δύο ώρες.

Σε αυτήν, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ίδιου του Κρεμλίνου, ο Πούτιν «αιφνιδίασε» με έναν τακτικό ελιγμό τον Αμερικανό ομόλογό του, προτείνοντάς του την απευθείας κατάρτιση ρωσο-ουκρανικού «μνημονίου ειρήνης» και την άμεση κατάπαυση του πυρός, με προϋπόθεση -φυσικά- την επίτευξη των «κατάλληλων συμφωνιών» με το Κίεβο που θα καλύπτουν τις δομικές αξιώσεις της Μόσχας, δηλαδή μεταξύ άλλων την αναγνώριση των πολεμικών εδαφικών κερδών και τη δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα μπει ποτέ στο ΝΑΤΟ. Ο «σκακιστής» Πούτιν είπε ωστόσο στον Τραμπ ότι Ρωσία και Ουκρανία «πρέπει να αποδείξουν ότι είναι έτοιμες να κάνουν τους απαραίτητους “συμβιβασμούς” για να πετύχουν μια βιώσιμη ειρήνη», ρίχνοντας ξανά το «μπαλάκι» στο Κίεβο, όπως έκανε πριν από λίγες μέρες και στον διάλογο… κωφών της Κωνσταντινούπολης. Και βέβαια ο «τσάρος» φρόντισε στην ανακοίνωσή του να ευχαριστήσει τον Τραμπ για τον ρόλο του στην επανεκκίνηση των άμεσων διαπραγματεύσεων μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, ενώ έκανε λόγο για «ειλικρινή και ουσιαστική» συνομιλία με τον Τραμπ.

Ασάφειες

Αυτό που προκύπτει λοιπόν αβίαστα από όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις των συνεργατών του Τραμπ, αλλά και τις «διαρροές» στα αμερικανικά ΜΜΕ, είναι ότι ο Αμερικανός ηγέτης έχει, λέει, «κουραστεί» από τα παιχνιδάκια και τους ελιγμούς των δύο εμπολέμων και από τις διαδοχικές αποτυχίες στην προσπάθειά του να λύσει ως διά μαγείας το ουκρανικό, που πιστεύει -δικαίως- ότι πλήττουν το προφίλ του ως… ειρηνοποιού. Και γι’ αυτό αναζητεί πλέον τον πιο εύσχημο δρόμο προς μια όσο γίνεται πιο αξιοπρεπή «έξοδο» των ΗΠΑ από την κρίση, φορτώνοντας κατά προτίμηση τη διαφαινόμενη ουκρανική στρατιωτική κατάρρευση στον αδιάλλακτο Ζελένσκι και τους πολεμοχαρείς αλλά… τζαμπατζήδες Ευρωπαίους και κρατώντας παράλληλα ανοιχτό τον νεοσύστατο δίαυλο επικοινωνίας με τον Πούτιν, με τον οποίο είναι σαφές ότι ενδιαφέρεται να κάνει «μπιγκ μπίζνες».

Ετσι ακούσαμε χθες την εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου, Καρολίν Λίβιτ, να δηλώνει απαξιωτικά ότι ο Αμερικανός πρόεδρος νιώθει πλέον «δυσφορία» από τη στάση και των δύο εμπολέμων, ενώ ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς επανέλαβε με νόημα ότι η διαμεσολαβητική προσπάθεια των ΗΠΑ έχει ουσιαστικά τελειώσει και ότι η αμερικανική πλευρά είναι «κάτι παραπάνω από έτοιμη να απομακρυνθεί» από τις συνομιλίες. «Θα προσπαθήσουμε να το τελειώσουμε. Δεν κάνουμε επίδειξη, θέλουμε αποτελέσματα. Αλλά αν δεν τα καταφέρουμε, θα πούμε: “Ξέρετε κάτι; Αξιζε η προσπάθεια, αλλά δεν θα συνεχίσουμε άλλο! Αυτός δεν είναι δικός μας πόλεμος, είναι πόλεμος του Μπάιντεν και του Πούτιν!”» σημείωσε με νόημα το (ακρο)δεξί χέρι του Τραμπ, που βέβαια δεν κρύβει την αντιπάθειά του για την ουκρανική ηγεσία και προσωπικά τον Ζελένσκι.

Χαριστική βολή

Μια τέτοια ραγδαία αποστασιοποίηση της αμερικανικής πλευράς από έναν πόλεμο που η ίδια η Αμερική προκάλεσε και τροφοδοτεί ανελλιπώς τουλάχιστον από το 2014 ώς τώρα, προκειμένου να ματώσει και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία, θα αποτελέσει φυσικά τη χαριστική βολή για τους Ουκρανούς. Κι αυτό γιατί έρχεται και σε μια στιγμή που η Ρωσία απολαμβάνει την απόλυτη στρατηγική πρωτοβουλία και προελαύνει κατακτώντας πόλεις και χωριά και αυξάνοντας συνεχώς την πίεση στα πολυάριθμα μέτωπα, ενώ διαθέτει ακόμα τεράστιες εφεδρείες. Μετά μάλιστα και τη συντριβή του ουκρανικού προγεφυρώματος στο Κουρσκ πολλοί δυτικοί στρατιωτικοί ειδικοί εκτιμούν ότι ο Πούτιν έχει συγκεντρώσει στα μετόπισθεν ώς και μισό εκατομμύριο καλά εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους για μοντέρνο πόλεμο άντρες και ότι ετοιμάζεται να εξαπολύσει γενική θερινή επίθεση από Βορρά (Σούμι, Χάρκοβο) και Νότο (Ζαπορόζιε και Ντνίπροπετρόβσκ) μόλις τελειώσει το… πολιτικό θέατρο με τον Τραμπ.

Σκοπός μιας τέτοιας επιχείρησης προφανώς θα είναι η διάλυση των ύστατων ουκρανικών αμυντικών γραμμών και η δημιουργία μια «αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης ασφαλείας», που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα εδάφη ανατολικά του Δνείπερου ή και πέρα από αυτόν ακόμα και αν η Ρωσία δεν σκοπεύει να τα εντάξει στην επικράτειά της. Τι μπορεί αλήθεια να αντιτάξει η Δύση σε ένα τέτοιο τρομακτικό για το Κίεβο ενδεχόμενο; Η προοπτική νέων κυρώσεων δεν τρομάζει πια τη Μόσχα και τα μεγαλεπήβολα σχέδια των «πρόθυμων» Ευρωπαίων για αποστολή στρατευμάτων έχουν ώς τώρα αποδειχτεί νεφελώδη και ανεδαφικά. Μάλιστα οι βρετανικοί Financial Times τονίζουν σε αποκαλυπτικό τους δημοσίευμα πως οι «πρόθυμοι» Ευρωπαίοι υποστηρικτές του Ζελένσκι είναι πλέον βαθιά διχασμένοι στο ζήτημα της Ουκρανίας, υπογραμμίζοντας τη δημόσια κόντρα Μακρόν και Μελόνι τα τελευταία 24ωρα, αλλά και σημειώνοντας την… κωλοτούμπα του πολεμοχαρούς κατά τ’ άλλα Γάλλου προέδρου, ο οποίος τόνισε πως η χώρα του «έχει δώσει τα πάντα» στο Κίεβο και δεν διαθέτει άλλα όπλα!

Αλλά και μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως το Blοomberg, εκτιμούν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια γενικευμένη ουκρανική κατάρρευση λόγω λειψανδρίας, πεσμένου ηθικού, λιποταξιών και έλλειψης εφοδίων, ενώ η Washington Post υποστηρίζει ότι η ουκρανική ηγεσία και ειδικά ο Ζελένσκι βρίσκονται ήδη σε κατάσταση πανικού, καθώς πιστεύουν ότι Τραμπ και Πούτιν τα έχουν ήδη βρει και έχουν αποφασίσει τη μεταξύ τους… ντε φάκτο διαίρεση της χώρας!

 efsyn.gr