Τα τραγούδια των ανθρώπων
είναι πιο όμορφα απ᾿ τους ίδιους
πιο βαριά από ελπίδα
πιο λυπημένα
πιο διαρκή.
* * *
Πιότερο απ᾿ τους ανθρώπους,
τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω,
όμως ποτέ χωρίς τραγούδια·
μού ‘τυχε ν᾿ απιστήσω κάποτε
στην πολυαγαπημένη μου,
όμως ποτέ μου στο τραγούδι
που τραγούδησα γι᾿ αυτήν·
ούτε ποτέ και τα τραγούδια
μ᾿ απατήσανε.
Όποια κι αν είναι η γλώσσα τους
πάντοτε τα τραγούδια τα κατάλαβα.
* * *
Σ᾿ αυτόν τον κόσμο τίποτα
απ᾿ όσα μπόρεσα να πιω
και να γευτώ
απ᾿ όσες χώρες γνώρισα
απ᾿ όσα μπόρεσα ν᾿ αγγίξω
και να νιώσω
τίποτα, τίποτα
δε μ᾿ έκανε έτσι ευτυχισμένον
όσο τα τραγούδια…
…………………….
[Απόδοση : Γιάννης Ρίτσος]
………………….
Ο πίνακας είναι του Σπύρου Βασιλείου
