Μια ξεχωριστή στιγμή στη χθεσινή συναυλία Χρήστου Τσιαμούλη – Καίτης Κουλλιά, στα Πλαίσια της Εύηχης Πόλης, ήταν αυτή της αφιέρωσης εκ μέρους της δεύτερης στον συντοπίτη της Καλύμνιο Μαθηματικό Μιχάλη Γαλουζή, που ζει και εργάζεται στη Βέροια.
Και βέβαια το τραγούδι δεν ήταν τυχαίο. «Τζιβαέρι»
Αχ, η ξενιτιά το χαίρεται,τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδό μου
——
Αχ, παναθεμά σε ξενιτιά
Αχ, που πήρες το παιδάκι μου, τζιβαέρι μου
Και το κάνες δικό σου…
Η Καίτη Κουλλιά, ο Χρήστος Τσιαμούλης και οι εξαιρετικοί μουσικοί που τους συνόδευαν άφησαν –μπορούμε να πούμε χωρίς υπερβολή- ανεξίτηλο το στίγμα τους στην πόλη μας.
Η υψηλή καλλιτεχνική αξία της δουλειάς τους , ο σεβασμός στην παράδοση, η αλήθεια, η σεμνότητα , η αθωότητα, αλλά συνολικά και η εν γένει παρουσία τους είναι κάτι που δικαιώνει την παραπάνω εκτίμησή μας.
Δικαιολογημένα λοιπόν ο Μιχάλης αισθάνεται υπερήφανος για τη συμπατριώτισσά του, πολύ περισσότερο που συναντήθηκαν στον τόπο της «ξενιτιάς», τη Βέροια, όπως η πρώτη φωτογραφία αποδεικνύει.
ΥΓ. Βέβαια, αξίζει να πούμε κι αυτό. Η Καλύμνια ερμηνεύτρια είπε ότι σε ανάλογες περιπτώσεις, δηλαδή όταν ο νέος του νησιού μετακομίζει στον τόπο την γυναίκας του, εκεί ρωτούν: «Πώς σε κατάφερε;» Προφανώς, απάντηση δεν οφείλει μόνο ο Μιχάλης , αλλά και πολλοί άλλοι!
far
