Ο “αυτοκτονικός ιδεασμός” της “διαπραγμάτευσης”

Του Άκη Ξενάκη

Ο «αυτοκτονικός ιδεασμός» αναφέρεται σε σκέψεις που αφορούν αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτές οι σκέψεις ασαφείς και ακαθόριστες πολλές φορές μπορεί να αφορούν το θάνατο σε κάποιο μελλοντικό χρόνο ή να παίρνουν τη μορφή συγκεκριμένου σχεδίου αυτοκτονίας. Όπως λόγου χάρη σε μια «διαπραγμάτευση» μεταξύ μιας αγέλης λύκων κι ενός μοναχικού κι αδύναμου πρόβατου αναμεσά τους που θεωρεί τους λύκους οικογένεια και εκλιπαρεί να συμβιώσουν ειρηνικά, με αλληλοκατανόηση (!) και αλληλεγγύη. (!)

Θα μπορούσες να αναγνωρίσεις και χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΔΨ), όπου το πρόβατο έχει παγιδευτεί από μία σειρά ιδεοληψιών και ψυχαναγκασμών, που επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητά του (και τις στρατηγικές του επιλογές). Συχνά αισθάνεται την ανάγκη να αναγνωρίσει ότι είναι υπερβολικές ή παράλογες, (και διατυμπανίζει ρήξεις με αυτές) αλλά αισθάνεται αναγκασμένο να σκέφτεται και να δρα με τον τρόπο αυτό, γιατί δεν έχει κανένα εναλλακτικό σχέδιο, ούτε τη δύναμη να το υλοποιήσει.

Εάν αποκλείσουμε, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, οποιοδήποτε «σενάριο συνομωσίας», η ψυχιατρική προσέγγιση είναι η μόνη που μπορεί να εξηγήσει την επιμονή της σημερινής κυβέρνησης (του λαού) στη «διαπραγμάτευση» με τους «εταίρους» (του κεφαλαίου) .