Πάμε σε νέο μνημόνιο με… “λαϊκή εντολή” τώρα!
Δια χειρός Αλιθέρση
Όλα τα “μέτρα” που μας έφτασαν ως εδώ ποτέ δεν είχαν τη λαϊκή αποδοχή. Τα κόμματα που σχημάτιζαν τις κυβερνήσεις άλλα έλεγαν προεκλογικά κι άλλα στη συνέχεια εφάρμοζαν, για τις ανάγκες της… “σωτηρίας” της χώρας και της δικής μας!
Να θυμηθούμε τον Παπανδρέου, που ξεκίνησε με το 44%, επειδή “λεφτά υπήρχαν”; Τον Σαμαρά, στη συνέχεια, που υποσχέθηκε όχι άλλο μνημόνιο και βρεθήκαμε μετά, εκτός όλων των προηγούμενων που είχαμε στην πλάτη μας, και με ένα δεύτερο;
Να θυμηθούμε επίσης ότι τα δυό κόμματα ΔΝ και ΠΑΣΟΚ, που σχημάτισαν ελέω εκλογικού νόμου κυβέρνηση, είχαν αποδοκιμαστεί στις εκλογές; Όμως φαίνεται ότι ίσχυσε κι εδώ ο κανόνας των μαθηματικών ότι δυο αρνήσεις μας κάνουν μια κατάφαση!
Να που όμως που φάνηκε ότι η λαϊκή οργή και αγανάκτηση βρήκε διέξοδο, όπως βρίσκει το νερό, όταν το εγκλωβίζεις. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε πολλούς είχε φέρει μαζί της και την ΕΛΠΙΔΑ. Είναι γεγονός ότι οι ψηφοφόροι μ’ αυτά που είδαν και έζησαν ήθελαν να μπει ένα φρένο στη μεγάλη αδικία. Δεν ζητούσαν πολλά, το αυτονόητο ζητούσαν!
Το κατά πόσο μπήκε φρένο στην αδικία ας το κρίνει ο καθένας μας. Το θέμα τώρα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι το δημοψήφισμα. Μίλησαν πολλοί για το απόγειο και το θρίαμβο της Δημοκρατίας.
Οι “εταίροι” στην αρχή αντέδρασαν αρνητικά, στη συνέχεια, βλέποντας ότι το πράγμα κοντρολάρεται, έκαναν ανοιχτή παρέμβαση στα εσωτερικά μας, η οποία ήταν καλοδεχούμενη από τα λεγόμενα μνημονιακά κόμματα.
Σ’ όλες τις εποχές, όταν κατακτητές εισβάλουν σε μια χώρα, πάντα βρίσκονται και αυτοί που τους καλοδέχονται. Δεν είναι όμως της στιγμής η εκτενέστερη αναφορά.
Πέραν αυτών, τα συγκροτήματα που στήριζαν την κυβέρνηση έκαναν στροφή 180ο. Η κυβέρνηση ζητά τώρα συμφωνία, πριν το δημοψήφισμα, υποβάλλοντας νέες προτάσεις που επί της ουσίας δεν διαφέρουν απ’ αυτές των δανειστών. Οι “εταίροι” όμως απαιτούν να γίνει το δημοψήφισμα και απαντούν ότι η συμφωνία θα γίνει μετά απ΄ αυτό.
Όμως, ό,τι και να απαντήσει ο λαός την Κυριακή στο ίδιο σημείο οδηγείται. Σε νέο μνημόνιο, σε νέο δάνειο, σε αύξηση του χρέους, σε ακόμη μεγαλύτερο βάθεμα της ύφεσης με ό,τι αυτή, η ύφεση, συνεπάγεται. Οδηγούμαστε σε τριτοκοσμικούς μισθούς και συντάξεις. Και το χειρότερο, οδηγούμαστε, με το… “λαό τώρα στο τιμόνι”, στην αύξηση του χρέους των πολιτών, όχι μόνο στις τράπεζες, αλλά και απέναντι στο κράτος, με άριστα εργαλεία τον ΕΝΦΙΑ αλλά και το λεγόμενο τεκμήριο διαβίωσης!
Κι έτσι, εδώ φτάνουνε στον τελικό τους στόχο, που είναι οι κατασχέσεις! Αυτό επιδιώκουν οι “εταίροι” μέσω των κομμάτων που κυβερνούν στην Ελλάδα. Να βάλουν χέρι στις περιουσίες, για να μην έχουμε στον ήλιο μοίρα, για να παραμένουμε εσαεί υποχείριά τους, υποχείρια αυτών που θα έχουν τον πλούτο στα χέρια τους. Πάμε δηλαδή σ’ ένα δίπολο ακραίου πλούτου και ακραίας φτώχειας!
Τώρα όμως, σ’ όλο αυτό το σκηνικό προστίθεται και ένα ακόμη στοιχείο, ίσως το πιο δραματικό! Όλα αυτά θα συνεχίσουν να γίνονται, επειδή θα τους τα ζητήσουμε, απευθείας εμείς! Είτε το ΟΧΙ, είτε το ΝΑΙ επικρατήσει, μνημόνιο τους ζητάμε!
Μονά ζυγά δικά τους! Ή, διαφορετικά, οι “εταίροι”, οι “θεσμοί”, οι τοκογλύφοι-δανειστές, μ’ αυτό το δημοψήφισμα, ανεξαρτήτου αποτελέσματος, πετυχαίνουν πιθανόν ανέλπιστο τρίποντο απ’ την άλλη άκρη του γηπέδου, με το λαό, με όλους αυτούς που θα ψηφίσουν, την Δευτέρα, να μην ξέρουν κατά πού να κάνουν!
Εκτός βέβαια, κι αν όλοι αυτοί, κι αν όλοι εμείς βγούμε στους δρόμους και απαιτήσουμε να πάρουμε πίσω τις ζωές μας που μας τις έκλεψαν, και απαιτήσουμε να ανοίξει παράθυρο στο μέλλον των παιδιών μας χωρίς προστάτες και κουροφέξαλα!
ΥΓ. Προσωπικότητες, επιστήμονες και καλλιτέχνες, με ανακοίνωσή τους ζητούν απ’ τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν ΝΑΙ την Κυριακή, επειδή η Ευρώπη, όπως ισχυρίζονται, είναι το σπίτι μας!
1ον Λαθροχειρούν, μπερδεύοντας την Ευρώπη με την ΕΕ. Τι σχέση έχει όμως ο φάντης με το ρετσινόλαδο;
2ον Λαθροχειρούν συνειδητά, όταν μιλούν για σωτηρία με το ΝΑΙ και καταστροφή με το ΟΧΙ. Και τα δύο οδηγούν σε νέο μνημόνιο και στην καταστροφή της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών!
3ον Δεν γνωρίζω κατά πόσον όλοι αυτοί κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, “απ’ το σπίτι τους, την Ευρώπη”, διάβαζε ΕΕ, εμείς όμως κινδυνεύουμε!
