Κι έρχεται κάποτε
μια στιγμή
που δεν έχεις λεφτά
ούτε για να φας
ψάχνεις τότε
στο σεντούκι σου
να βρεις τα χρυσαφικά
που κρατούσες
για ώρα ανάγκης
και τα δίνεις ενέχυρο
σ΄ένα καλό χρυσοχόο
μη σου τα πάρουν άλλοι
για ένα κομμάτι ψωμί
κάθεσαι και σκέφτεσαι
τι έκανες λάθος
μα δεν βρίσκεις
και λες ότι μάλλον
φταίει το σάπιο σύστημα
που σε εξαθλιώνει
για να σε κάνει
πειθήνιο, φουκαρά
να παρακαλάς για την επιβίωση
κι έτσι να μην αποτελείς
τον παραμικρό κίνδυνο
για την καθεστηκυία
τάξη πραγμάτων.
