Η Τουρκία είναι μια χώρα η οποία καταλαβαίνει μόνο μια γλώσσα, αυτήν της ισχύος. Τίποτε άλλο. Και αυτή είναι μια σταθερά στην τόσο συνεπώς ασταθή συμπεριφορά της.
Η Τουρκία δεν διαπραγματεύεται. Παζαρεύει, επιτίθεται, πλιατσικολογεί. Πρόκειται για χώρα θρασύδειλη, που λειτουργεί συστηματικά εκτός διεθνούς πλαισίου.
Κάθε μέρα στον δημόσιο διάλογο μπαίνουν μια σειρά ζητημάτων και συνήθως επαναλαμβάνονται ακούραστα διάφορες απόψεις. Μια από αυτές είναι ότι ο Ερντογάν απευθύνεται στο εσωτερικό του ακροατήριο όσον αφορά την ρητορική και τα σχέδιά του σχετικά με την Ελλάδα. Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη και επικίνδυνη αν την λάβει κανείς υπόψη του τοις μετρητοίς ή εν μέρει στην προσπάθεια του να προσεγγίσεις τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Στο πλαίσιο των πολύπλοκων σχέσεων, όπως είναι οι διεθνείς, πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα η επίμονη επανάληψη ότι ο Ερντογάν έχει στο νου του το εσωτερικό ακροατήριο ή προσπαθεί να στρέψει την προσοχή του λαού σε εκτός οικονομίας θέματα. Αυτό μπορεί ως κάποιο σημείο να έχει μια λογική, ωστόσο, δεν αλλάζει στο παραμικρό το βασικό τουρκικό σχέδιο που είναι διαχρονικό και πέρα από πρόσωπα.
Η Τουρκία ασκεί μιαν αέναη διεκδικητική πολιτική εναντίον της εθνικής μας κυριαρχίας – με σαφήνεια, φανερά και δίχως υπονοούμενα. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι με την Τουρκία έχουμε διαχρονικές ιστορικές εκκρεμότητες, πράγμα που σημαίνει ότι πάντα θα έχουμε πρόβλημα. Άρα, η πολιτική μας απέναντί της πρέπει να διέπεται από αυτή τη σταθερά.
Η μοναδική αξιόπιστη βάση πάνω στην οποία πρέπει να χτιστούν οι όποιες πολιτικές και διπλωματικές πρωτοβουλίες, είναι η πολύ καλά σχεδιασμένη αποτρεπτική στρατιωτική ισχύς της χώρας μας. Κάθε άλλη ενέργεια θα αναιρείται εάν δεν υπάρχει αυτή η βασική παράμετρος. Η Ελλάδα πρωτίστως πρέπει να έχει την δυνατότητα να απάντα μόνη της στην τουρκική προκλητικότητα και συμπληρωματικά με την διπλωματία και τις συμμαχίες της. Κάθε άλλη αντιμετώπιση θα σημαίνει υποχώρηση των εθνικών της δικαιωμάτων και δορυφοριοποίησή της από την Τουρκία.
Η νέα αυτή εξέλιξη ήταν αναμενόμενη καθώς η Τουρκία δεν κρύβει τις προθέσεις της και καθώς έχει καταντήσει πλέον ανέκδοτο να μιλάμε για απρόβλεπτο, αναξιόπιστο και προκλητικό Ερντογάν. Τι πιο προφανές από την τουρκική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα; Περιμένει κανείς να προχωρήσει ομαλά η Τουρκία στις διερευνητικές;
Η παρούσα φάση είναι μια ακόμα επικίνδυνη κλιμάκωση. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι η τελευταία ή η προτελευταία στα σχέδια του Ερντογάν. Ένα, ωστόσο, ξέρουμε: αν η Ελλάδα επιτρέψει στο ερευνητικό σκάφος να περάσει τα 12 μίλια, θα μιλάμε για παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί τώρα και όχι να περιμένει να βρεθεί προ τετελεσμένων γεγονότων και να τρέχει να τα κυνηγά μετά σε διεθνείς οργανισμούς που πρόθυμα θα συμπαραστέκονται εκφράζοντας την συμπάθειά τους προσφέροντάς μας τσάι!
